IX ÉPOCA

31.3.07

In Significantias

Si es que somos como somos, ¡qué le vamos a hacer! Con lo que está cayendo y el Comité Central ha decidido, naturalmente por cooptación, contratar a un semiólogo para desentrabicuadrillar el entrabicuadrille este de las multiples empresas suministradoras de genuinas publi-ideas, por in Significantes que puedan parecer.
Y el externo llamado Pereira, experto en Semiótica, se puso a barrenar y se sacó de todo lo que cabe en un subconsciente (o inconsciente, que también se le llama así, más o menos, en lo del sicoanálisis), para concluir que, por extraño que parezca, hay una relación estrechísima entre personajes, personas, agencias de publicidad, agencias de comunicación, MEGA, Costas, C.Porro y, a poco que le hubiésemos dejado, entre un toma y dos te daré.

Sostiene Pereira que todos los caminos conducen al mismo Soto, compañero del alma, compañero.
Sostiene el astuto Pereira que los rastros dejados en todo este laberinto nos llevan a afirmar que en Abano se contiene, como su propio nombre indica, un abanico de posibilidades y un aire de...
Sostiene el semiólogo Pereira que es significante lo de Significantia, porque lo que MEGA significa no es otra cosa que eMe-E-Ge-A; es decir, M. Egea. Lo que completa el abano del que hablábamos.
Pero sostiene también el sagaz Pereira que al banco le faltaba una pata, porque con sólo tres no hacía muy buen equilibrio. Así que, burla burlando, ¡hale hop!, hace su entrada en la escena una tal "Catropés, Soluciones Empresariales", y ya todo solucionado.
Sostiene, además, el puñetero Pereira, que también suena a encriptado lo de que las siglas del Colegio Oficial de Proveedores de Oportunidades sean COPO (que no puede ser casualidad sino lapsus freudiano), o que las del más moderno Colegio Oficial de Proveedores Técnicos de Oportunidades vengan a ser COPTO (que no es ni más ni menos que una forma de ser cristiano).
Sostiene, en fin, el condenado Pereira que es bien sabido que aunque sea cierto que todo está relacionado con algo, no lo es el que todo está relacionado con todo (y tan ancho se quedó).

--Y lo del Soto, ¿qué?
--Fácil. Mapi es la "sobrina" política de Soto, que la metió p'a dentro haciéndola pasar de pasante de Radio Noroeste a funcionaria "de los nuestros". El asunto se ponía feo con la "expulsión" de Soto de la Alcaldía y, tras el gobierno de C. Príncipe, se montó una agencia de "comunicación" (Abano) cuando Manuel Pérez gobernaba con mayoría absoluta y la había confinado en el "Lian Sham Poo" en que ya se había convertido el departamento de Promoción Económica y Relaciones Comunitarias. Llegó entonces el bigobierno y la agencia Anónimo era la encargada de gestionar la publicidad generada por el BNG de Pérez Castrillo, ya que de la del PSOE de Príncipe se encargaba Ecovigo, y de lo que pudiera generar el PP (en la oposición, pero con cierto mando en plaza) estaba al cargo Canal Uno, agencia del ex concejal del PP, Juan Francisco Martínez Herrera. Pero Mapi ya había tomado nota y, con C. Porro de Conselleira de Asuntos Sociales, se fue con ella a Santiago para prepararse en lo de sus asuntos. Pasó que, a pesar de su "eficaz" asesoramiento, C.Porro no consiguió la alcaldía y, claro, en Vigo volvían a mandar "los suyos", con el repugnante de Pérez Mariño que amenazaba con que "el rascar se va a acabar". Y hete aquí que, con la entrada en Jerusalén de Corina a lomos de Castrillo-Toba y entre agitar de palmas de acorque, la ya reincorporada ex excedente María Pilar Egea Torrón se desprende de su "capital" en Abano y lo deja todo generosamente a ¡su suegra!, y se "recoloca" como Jefa de Gabinete de la excelentísima neo Presidenta de la Corporación Municipal. Entonces salen a escena de este culebrón una in Significantia (¡qué cantoso!), una MEGA (y dale) y una Cuatropatas, esto... Catropés (en qué estaría yo pensando). Y se cierra el círculo vicioso de coincidencias significativas.

También sostiene Pereira que el puñetero inconsciente se dejó llevar por la "marcheta" y hace que Anónimo considere impropio de la importancia que estaba adquiriendo su cutre local en los aledaños de Marqués de Alcedo y, tras "endilgarle" a su proveedor habitual, el BNG, el local (se supone que por una buena pasta), pasa a mejor ubicación en la Avenida de las Camelias (antes, de Beatriz), donde exhibe un frontis con un cartel de Faro de Vigo en plan mega guay.
Sostiene, finalmente, el externo Pereira que, como en la mismísima Biblia: En el principio fue Soto, y Soto se hizo Mapi, y habitó entre nosotros. Lo de que también resucitó (políticamente, se entiende) no está confirmado que sea más que una mera coincidencia.
Pero, según sostiene Pereira..., ¡habelas, hainas!

Culebrón guapo ¿eh?

AGRADECIMIENTOS:
CSI-Miami
CSI-Las Vegas
Teniente Colombo
Mss. Marple
Agentes Malder y Scully
Un enano infiltrado negro, sudaca, gitano-judío, zarabeto y más bien bajo para ser enano, (en la clandestinidad, naturalmente)
Sigmund Froid (no su hermano, el de los supermercados)
Umberto Eco
Antonio Tabucchi
Elsa Pataki (¡por qué va a ser!, y con permiso de Raquel y Ana)
El cuatrópodo de J. Verne del muelle de "la marquesina"
Marx (los cuatro, en especial al Groucho)
Gila
Don Ramón María del Valle Inclán (q.e.p.d.)
Un tal No Sé Qué De Miera (que nos dijo que le habían dicho que había un documento, pero que no podía decirle a nadie quién se lo había dicho, que se lo había jurado por Elsa Pataki)
Dios (por proporcionarnos la cita bíblica)
Todos ustedes (por la tolerancia, la paciencia y la comprensión, supongo)

NOTA EXPLICATIVA ACONSEJABLE
Al semiólogo externo no es que lo haya olvidado en los agradecimientos. A ese, le pagamos.

29.3.07

Oportunís(i)mo

El Colegio Oficial de Proveedores Técnicos de Oportunidades, nos ha remitido, con ruego de su publicación, el siguiente comunicado:

Ante la insólita campaña de desprestigio "argallada" contra nuestro colegiado Pedro Costas Gil por el libelo autotitulado "El Pais", con la colaboración del infame blog autodenominado VIGOBLOG, el Ilustre Colegio Oficial de Proveedores de Oportunidades (COPO) se ve en la obligación de salir al paso de tantos infundios como se están vertiendo en detrimento de su buen hacer y honesto ejercicio de la profesión que colegiadamente representamos.

1º.- Pedro Costas Gil figura inscrito como Conseguidor con el número 69 (¡qué oportunidad!) en este Ilustrísimo Colegio Profesional, que desde la beneficiosa intervención de la muy noble entidad ING Real Estate ha actualizado su nombre para pasar a denominarse Colegio Oficial de Proveedores Técnicos de Oportunidades (COPTO).


2º.- El señor Costas Gil dispone de un amplio curriculum, como puede atestiguar quien un día fue máximo regidor de esta ciudad, Manoel Soto Ferreiro, bajo cuya tutela hizo su meritoriaje profesional a plena satisfacción de su mentor. De su bien conseguido prestigio damos fe, así como de la sagacidad de sus métodos, los cuales han cimentado su prístina posición actual como "baranda" ejecutivo de diversas sociedades enmarcadas en el ámbito de los "Servicios Integrales de Comunicación y/o Publicidad".


3º- En el ámbito de sus obligaciones profesionales, el señor Costas Gil se ha destacado en tareas de innegable y concienzuda especialización, tales como "ensobrado y humedecimiento sistemático de solapas engomadas en continentes de derivados de la celulosa", "elaboración de fotografías originales", "recopilación de contenidos para Faro de Vigo" y, en especial, "archivo, recopilación y catalogación de documentación periodística en gabinetes técnicos de alcaldías varias", amén de "dosieres de prensa" encomendados por la aspirante a colegiada Mapi Egea.


4º.- El que una entidad de reconocido prestigio internacional en el ámbito de la cosa en cuestión (Finca do Conde, aparte) se haya fijado en su persona no hace más que confirmar la valía profesional de este Conseguidor que, no contento con su antigua titulación, ha conseguido el número uno de su promoción en las pruebas de acceso a la categoría de "Proveedor de Oportunidades", no en balde se ha venido especializando en los sectores de "la pintan calva", "el rábano por las hojas" y "aquí te pillo, aquí te mato", en los que ha obtenido innumerables galardones.


5º.- De su proverbial desinterés puede dar una idea el que, lejos de quedárselo todo, ha tenido a bien repartir con M.Egea y su suegra, en una demostración de que la generosidad es siempre recompensada y a tí te encontré en la calle.


6º.- Según ha manifestado el señor Costas Gil en su demanda de amparo ante los órganos rectores de este Ilustrísimo Colegio Profesional, lo someramente relacionado no es más que un botón de muestra de lo que la constancia, el estar allí y la capacidad de maniobra, pueden proporcionar contando con la formación indeleble del Curso Superior de Oportunidades, celebrado a toda pastilla en la 5ª planta (no, el ficus no; al piso me refiero) de unos conocidos Grandes Almacenes cuyo nombre omitimos para no dar tres cuartos al pregonero y, además, porque a ver si se creen que les vamos a hacer publicidad gratis, faltaría más.


NOTA DE LA REDACCIÓN

El Consejo de Administración de VIGOBLOG, haciendo alarde de exquisito respeto por la libertad de información y tras encomendarse a Santa Rita de Casia, decidió hacer pública esta nota "aclaratoria", y, vistiendo tosco sayal, portando un cirio en la mano, se ha hecho hermano de una Santa Cofradía y el Jueves Santo saldría, como un trueeno, ¡vestido de Nazareeno!
OTROSÍ, dice: que proclama "urbi et orbe" que nada tiene contra la imaginación contable que permite que alguien nos dé un millón y medio de euros y ni Dios sepa que fue del "uno", porque del "medio" ya se ha dado cuenta a plena satisfacción de "tutti cuanti".
Y que ustedes lo disfruten antes de que vengan esos desalmados de jueces que se especializan en persecuciones sin cuento contra los honestos ciudadanos que no tienen más anhelo que el de servirnos a todos, con flores a María, con flores a porfía, con cantos rodados para alcorques de toda laya y con incontables humanizaciones cristianas para nuestras rúas, beirarruas y sumidoiros, que nos han quedado de lo más chuli con sus tilitos y palmeritas guays de la Señorita Pepis.

Ponga su suegra a facturar

La empresa Significantia, Servicios Integrales de Publicidad (según información no desementida de El Pais), participada al 100% por la empresa Abano, Servicios Integrales de Comunicación, creada por Pilar Egea Torrón y por Pedro Costas Gil (a principios de los noventa, ya "expulsado" Manuel Soto de la Alcaldía de Vigo), contrata importantes cantidades de dinero público con la alcaldía de Vigo, en la que ejerce de jefa de gabinete Mapi Egea.
O sea: Mapi Egea, desde su puesto "oficial" pagado por todos los vigueses, da orden de contratar con la empresa B de Abano (Significantia), de la cual es propietaria su interpuesta suegra (después de dejar "oficialmente" ella sus acciones hace algunos años) . Para que aún sigamos con la injusta murga esa de las suegras y sus incómodas interferencias en la vida doméstica.

En los año 2005 y 2006, Significantia facturó al Ayuntamiento, con cargo a los presupuestos de la Alcaldía bajo responsabilidad directa de C.Porro, la cantidad de, por lo menos, 112.576 euros. Esta cantidad fue contratada irregularmente, ya que no se tuvieron en cuenta los obligados principios de igualdad, publicidad y concurrencia. La forma de saltarse esa exigencia es, por otra parte, de habitual y malicioso empleo y consiste en usar, de manera sistemática y reiterada, el fraccionamiento de un total que exigiría la oferta pública que impone la ley en materia de contratación en la administración pública.
Esta empresa, y por el mismo procedimiento ilegal, sólo en los dos primeros meses del año 2007, contrató, al menos, la cantidad de 40.607 euros. A esta cantidad habrá que sumar la facturación que realiza con cargo a conceptos no contratados expresamente a tal "proveedor", sino que se "ocultan" en expedientes con términos genéricos y sin acreedor inicial, citándolos como “contratos menores” para "diseño", “gastos publicidade xeral da alcaldía”, etc.

Conceptos tales (y tan singulares) como los que siguen, y siempre habilitados como "contrato de menor cuantía", o sea, a dedo, fueron adjudicados a Significantia, sólo en enero-febrero de 2007:

- 8.880,96 euros, por la "elaboración de fotografías orixinais, contidos informáticos (sic), maquetación e impresión de polípticos, campaña 'El nuevo Vigo para extranjeros' ".
- 11.948 euros, por la "elaboración, maquetación e recopilación de contidos para posterior impresión en Faro de Vigo, durante os meses de xaneiro a abril" .
- 3.480 euros por la "impresión, edición, ensobrado e etiquetado de cartas informativas da alcaldía".
- 5.916 euros por "traballos de arquivo de documentación periodística do gabinete técnico da alcaldía, durante os meses de febrero e marzo de 2007"
- 10.382 euros otra vez por la "impresión, edición, ensobrado e etiquetado cartas informativas"

Pero miren si habrá trabajo de documentación en la alcaldía, que en enero de 2007 hubo que gastarse otros 11.832 euros en la desconocida empresa Catropés Soluciones Empresariales, S.L., por unos “traballos de recopilación e catalogación de documentación da alcaldía” (suponemos que dándose de leches con los de Significantia por ver quien ordena mejor). Catropés, que daría un bonito nombre para una empresa D, ¿no?, había iniciado sus tímidos escarceos con la alcaldía en abril de 2006, con un barato “estudo sociolóxico informativo da poboación do casco vello”, por 6.380 euros, y con el ya recurrido, y conocido por nuestros lectores, concepto de “elaboración plan de contidos, deseño orixinais campaña e preparación dossier de prensa vencellado á celebración da noite máxica de Vigo”, por la muy módica cantidad de 11.890 euros.
Pero la lista de contrataciones por cantidades de casi 12.000 euros cada una es más bien larga en los años 2005 y 2006. Y ¿por qué esas cantidades, con céntimos incluidos, tan cercanas a los "dos millones de pesetas" y por conceptos dispares? Pues porque, si un contrato supera esa cantidad, tendría que ser sometido a las condiciones de igualdad, publicidad y concurrencia, y pudiera ser que hubiese mejores ofertas de otros "proveedores de oportunidades".
En todo caso, supongo que C.Porro y M.Egea, habrán estado de acuerdo en lo de la igualdad (Abano = Significantia = MEGA), publicidad (de eso se trata, ¿no?) y concurrencia (¿o era ocurrencia?).
En fin que, además, Significantia y Abano son, con gran diferencia, los principales beneficiarios de la “loto” de 1,5 millones de euros, del convenio secreto suscrito por C.Porro con ING Real Estate --promotor inmobiliario del Centro Comercial de Finca do Conde y de otros importantes negocios pendientes de la aprobación del Plan General--, para el pago de actividades municipales relacionadas con los actos de la salida de la Volvo Ocean Race, en 2005. Para más abundamiento, y según informa “de esguello” El País-Galicia, el pago de ING a algunos "proveedores" del Ayuntamiento-Volvo (¿también a Abano -empresa A- y Significantia -empresa B-?) se hizo a través de MEGA (empresa C). ¿Y qué es MEGA? Pues es la empresa de Pedro Costas, quien, a la vez, es administrador único de las empresas A y B. Claro que Pedro Costas lo habría hecho en su calidad de “proveedor de oportunidades”, como lo llaman los cautos holandeses. ¿Ven cómo A = B = C?... Por cierto, curioso nombre también el de MEGA... hablando de M(api)EG(e)A, casualidades, claro.
Y, ya metidos, podremos decir que el "proveedor" proveyó las oportunas oportunidades, entre las que se encontró, ¡oh coincidencia! ¡oh inSignificantia!, una ¿inesperada? oportunidad para él, escondida entre los pliegues de tanto "contrato menor".

--Y el fiscal?
--El fiscal, bien, gracias.

28.3.07

Enquisa

O comite de Demoscopia e Manobras electorais de Vigoblog comeza hoxe unha serie de enquisas co fin de dispor de datos científicos que nos permiten un estudio prospectivo da cidade.
Para empezar, e lonxe da clásica pregunta de intención de voto,na que todo o mundo minte, seleccionamos unha pregunta sobre o estado de ánimo do votante no momento da emisión da súa opción. Este dato formará parte do IML ( Índice de mala leche) que correlaciona coa TS (Temperatura social) indicador imprescindible do QL (Quecemento Local).
Agradecemos a participación dos visitantes na enquisa e aceptaremos gustosos as suxerencias para a mellora do estudio.

27.3.07

Alcaldía, poña unha sogra na empresa, e contrátea

El País-Galicia (importante: ir ao recadro do fondo desta nova enlazada) sobe hoxe un novo chanzo na escala da investigación sobre pagamentos e contratos da alcaldía de Vigo (seguemento da trama enlace ao final) con empresas con idéntico domicilio social e vinculadas coa súa xefa de Gabinete, Pilar Egea. Escuros e millonarios pagamentos a través do convenio secreto de 1,5 millóns coa multinacional holandesa ING, vinculada ao ilegal Centro Comercial de Finca do Conde e outros importantes negocios inmobiliarios (algúns pendentes do novo Plan Xeral en tramitación), e contínuos contratos de publicidade, son para estas empresas de "servicios" (Abano e Significantia -a primeira só con ING-, por aquelo de garda-las apariencias, supoño). Abano fundada por Pilar Mapi Egea e Significantia participada ao 100% por Abano, teñen hoxe por administrador único -unha vez que Mapi deixou "oficialmente" de ser accionista de Abano-, a un vello coñecido do Compañeiro Soto, Pedro Costas Gil, e por accionista tamén -¿na mellor tradición dos testaferros?- á sogra -¡como non!- de Egea. E o resto da humanidade, tontos.

E o fiscal?.

Pódese seguir a trama aquí.

Porro prepara o destino de Mapi Egea

O Boletín Oficial de Pontevedra do día 22 de marzo de 2007, na súa páxina 59, dá conta do curioso anuncio do Concello de Vigo sobre "cambio de adscripción do posto de traballo de técnico medio de xestión de recursos e programas ao museo municipal Quiñones de León". Este posto, segundo o anuncio citado, estaba adscrito ata ese momento ao Servizo de Patrimonio Histórico. Fundaméntase este acordo da Xunta de Goberno Local de 5 de marzo de 2007, "necesidades organizativas da dita Unidade e vista a escasez de persoal técnico adscrito á mesma [ao Museo]".

Pois mira ti por onde, tal posto de "técnico medio de xestión recursos..." está vacante na plantilla municipal, pois a súa titular é nin máis nin menos que Pilar Egea Torrón, antes "técnica media de relacións públicas", e agora -non sabemos por cales estranos recovecos-, "técnica de xestión de recursos e programas" (aí es ná) e excedente para ocupar o posto de xefa de gabinete e alter-ego de C.Porro. Non dan puntada sen fío.

Terá isto que ver coas investigacións de El País e C.Porro cesará nos próximos días a Egea, para librarse ela mesma da "queima" no espiñento asunto de Abano, Significantia, Finca do Conde, ING e da publicidade institucional?; buscará un destino relaxado no pazo de Castrelos para a súa asesora absoluta, onde poda ir dende a sombra das antigas cortes dos cabalos ao sol do xardín francés, lonxe das olladas indiscretas dos funcionarios municipais?.

Falando de sombra... e o fiscal?

24.3.07

Leer enriquece humanamente

No soy una 'avatar', afortunadamente soy de carne y hueso —¡cuánta carne y cuánto hueso?— y por ello sé que también me definen y singularizan mis defectos (humana, demasiado humana). Uno de estos defectillos es el de leer todo aquello que cae en mis manos además de lo que me compro que no es poco (es mucho en % sobre mis ingresos); leo casi diariamente tres periódicos: El Faro de Vigo, ELCorreo-El Mundo (van pegados y hacen dumping) y El País; a veces también La Voz de Galicia. Leo dos diarios gratuitos. Luego están las revistas semanales o mensuales, sí, tambien el Reinado Social cuando visito a mis padres, que por cierto, esta revista cristiana está de un aperturista increíble, tanto que los mayores de mi familia se están pensando si darse de baja (mis raíces, como toda raiz tiene sus lodos). Luego están los libros: esas maravillosas y saludables oportunidades de 'conversar' con aquellas y aquellos que nos precedieron o no están a nuestro alcance. Y, claro está, tengo más defectillos/azos: me identifico, en mis lecturas, más e incluso mucho más con unos que con otros.
Pensais bien, no, no tengo televisión.
Pienso que debo manifestar aquí mi más rotundo apoyo a la diversidad. Lo que acaba de declarar el PP con respecto a El País está muy próximo a lo que se denomina 'fatwa'. Una no sale de su asombro. Los países occidentales tienen casi todos su partido parlamentario de extrema derecha. Nuestro país parecía que no lo tenía, cuando lo que se viene observando en los últimos tiempos es que este país no tiene partido de centro derecha.
Gracias le doy a El País en primer lugar, luego al suplemento cultural del ABC, luego a la sección de esquelas de El Faro de Vigo... también al Reinado Social por tratar de atemperar un poquitín a mis mayores (no creo que lo consigan).
Y además de no tener televisión también declaro que no tengo acciones de Prisa ni de ninguna otra sociedad (lo del negocio bursátil siempre me pareció asunto de magia, todo sube o baja sin sentido más de un vez en la misma mañana ¡!).

Vigués distinto




Na época da privacidade e da aglomeración despersoalizada ainda sobreviven cidadáns que como Toñito representan o mellor da nosa diversidade.
Toñito devolve á rúa o seu papel de lugar de comunicación e non só de tránsito.El si que humaniza as nosas rúas. Pasea pola Porta do Sol, no centro mesmo da historia. Lonxe do autismo dos robots adosados ó MP3 que con mirada perdida militan na indiferencia, Toñito reinvindica o vello xesto do transitor na man que tantas tardes de domingo encheu parques e avenidas hai non moitos anos. Faino co volume baixo, achegando ó aparato á orella para non molestar. Pero, acto seguido, levanta a voz : “Empata Osasuna” “Marca el Madrid”. Socializa a súa información sen esperar nada a cambio. E, a diferencia de outros medios, é só información, ofrece datos, sen valoracións, sen envenenalos. Todo un exemplo.
Toñito é un vigues distinto.

23.3.07

Reconquista I


¿Se imaginan? Esta sí que sería una buena Reconquista. ¿Alguien la lleva en su programa electoral?

Zona Verde I

























Las malas lenguas dicen que no se crean nuevas zonas verdes. Si se dan un paseo por la calle Oliva... Otros serán los argumentos. Esta zona no creo que aparezca en la güé de Corina Porro.

21.3.07

Non haberá Plan (3)

Xa o afirmabamos hai meses: non haberá PXOM. Dixémolo antes que o pitoniso García Costas (ese crack), o cal, todo hai que dicilo, non ten mérito ningún. Os adalides da "seguridade xurídica" saben que non é posible aprobar o chapuceiro texto actual (que versión?), tozudamente mantido en precario polos que semellan xogarse algo máis cá votos neste lance. Imposible aprobalo polos informes da Consellería de Política Territorial, sistematicamente ignorados polo Concello; inviable por non facer as substanciais modificacións ordeadas pola Consellería de Cultura... pero, o que é pior -e é algo inexplicablemente obviado durante estes meses-: imposible porque a Consellería de Medio Ambiente AÍNDA NON AUTORIZOU A EXCEPCIONALIDADE solicitada xa en outubro do ano pasado (tras un breve período de calculada desobediencia civil de C.Porro), obrigada pola aplicación insoslaiable da LEI 9/2006, de 28 de abril, sobre avaliación dos efectos de determinados plans e programas no medio ambiente).

Moito nos tememos que o equipo de Pachi Vázquez, por máis que o intenta, non dá atopado a fórmula para validar a chapuza medioambiental deste Plan, cuxo estudio de sustentabilidade foi variado e revariado polos redactores para tratar de dar cobertura virtual -sen modificalas- ás barbaridades insostibles do planeamento a medida redactado por Consultora Galega e duramente criticado, xa na súa primeira versión, polos propios técnicos municipais de medio ambiente. Entre outras graves deficiencias, por exemplo, a da grave fragmentación dos espacios verdes e o non cumprimento da obrigada conectividade eco-paisaxística.

Moito nos tememos que este parcheadísimo Plan é xa intrinsecamente inarranxable. Alguén debería pidirlle contas -e devolución dos cartos- aos ineptos de Consultora Galega e ós instigadores internos de tamaña desfeita: Igznogood Figueroa e Toba Girón.

Viguesa Distinta

Tal como va la reciente historia de esta ciudad, de cara a las próximas elecciones municipales ¡que bien nos vendría un milagro! Sí. Las cosas del muncipio así de desbaratadas marchan: que si enmierdamos la ría, que si hay que clausurar un aparcamiento subterráneo por concesión ilegal, que si hay que tirar varios edificios por licencias fuera de la Ley, que si las autoridades ganstan demasiado en publicidad para acallar críticas, que si el PXOM hace mil aguas, que si se lamina la lámina de agua salada, que si se tiende una alfombra de piedra bien gorda por las rúas del centro pero debajo las aguas circulan por obsoletas y centenarias canalizaciones... ¡Que paisaje, qué pasainaje!
Son, por estas razones por las que incluso aquellas y aquellos que somos poco dados a las creencias, ya sólo confiamos en los milagros; efectivamente, nos acordamos de santa Bárbara... Pero como no sabemos si dicha santa goza de popularidad en las parroquias de la ciudad, y sintiéndonos necesitados de auxilio, tanto humano como divino, y como algunas y algunos (bastantes) hemos pasado por los salesaianos... Proclamamos

VIGUESA DISTINTA a María Auxiliadora.

De pequeña, recuerdo aún, cantábamos:
"Es María Auxiliadora
dulce faro de la mar
es la luz consoladora
que nos enseña a navegar".

Y también la proclamamos DISTINTA, por marinera ya que Vigo es una ciudad que quiere seguir mirando al mar ¡aunque tan sólo de y por milagro!

20.3.07

Lo primero es lo primero


Lo primero es lo primero. Nunca en la historia de la humanidad un objeto ha tenido tanta relevancia como el 'móvil'. No importa el tamaño de nuestro bolso (bien grande el que porta esta colega), el aparatito bien pegado al cuerpo, no sea que se pierda alguna divina llamada. (Me temo que Cocacola ya no es el primer objeto de deseo). Antes (del móvil) llábamos a un lugar y preguntábamos por una persona, ahora es justo al revés: llamamos a una persona y le preguntamos dónde está.

19.3.07

Hay playa debajo de los adoquines

Vuelvo otra vez a la exposición de maquetas que la Junta de Obras del Puerto de Vigo nos ofrece en la Estación Marítima.
El concurso para presentarse a esa convocatoria ofrecía 30.000 euros de dotación. Ante dicho importe no pocos estudios de arquitectura decidieron no presentarse ya que, como suele decirse, tal cantidad no les daba ni para papel higiénico. Pero, quién sabe por qué, una vez cerrado el plazo de admisión de los trabajos, la autoridad decide ampliar la dotación a 60.000 euros. El sr. Caballero debe dar una explicación a esta irregularidad.
Otra cuestión es que ninguna de las maquetas presenta una solución al 'transporte de ría'. ¿Será que lo van a anular definitivamente? ¿Por qué no se podría acudir a las playas en barco? Sería una manera, además de 'bonita', de reducir el tráfico rodado y las zonas asilvestradas de aparcamiento ¿sí o sí?
Llama poderosamente la atención el que sobre tan relevante proyecto de transformación del litoral de esta ciudad no se abra un debate ciudadano responsable. Si Vigo es una ciudad marinera —cada vez lo parece menos—, cualquier transformación parcial tiene que ser contemplada desde la 'totalidad'.
¿Por qué no se recupera algún arenal entre Bouzas y la Guía? En París no, pero aquí sí que debajo de los adoquines hay playas, muchas playas.

18.3.07

Salga el sol por Antequera

Tras el éxito incuestionable de la Magna Manifestación para impedir que el traidor Zapatero le entregue Navarra a los independentistas vascos, y siguiendo nuestro inquebrantable talante cardinal, hemos decidido insistir, impasible el ademán, en nuestras astutas convocatorias.
Así las cosas, la próxima "manifa" tendrá por objeto reafirmarnos en nuestra ya tradicional contribución a que "nada cambie para que todo siga igual" y se desarrollará, en fecha que oportunamente será dada a conocer, bajo el lema "...Y SALGA EL SOL POR ANTEQUERA", frente a la pretensión zapaterista, falaz, laica y libertaria, de que "¡SALGA EL SOL POR DONDE QUIERA!
El motivo de esta nueva movilización (es que no paramos, oiga) es impedir que Zapatero conceda al Universo Abertzale el cambio de orientación en la salida del sol.
Nuestros audaces confidentes-topo destacados en las cloacas de La Moncloa nos informaron de que ETA no sólo engatusó a los "moros" para que votasen por Zapatero a bombazo limpio el 14-M, sino que ahora pretende que el sol deje de salir por el Este, Oriente o Levante (según los gustos) para hacerlo por el Oeste, Occidente o Poniente, y que Zapatero tiene previsto conceder ese "precio político" a quienes, no contentos con pretender la desunión de la "España-una-y-no-cincuenta y una", osan también atentar contra el sentido de rotación del planeta Tierra, que siempre ha sido de izquierda a derecha, es decir en el sentido de las agujas del reloj (para los que tengan dificultades en distinguir entre izquierda y derecha).
Los ciudadanos de bien, los que hacemos bonitas, alegres y legalísimas manifestaciones (no como las de los otros, que son unos pancarteros, vocingleros y cobardicas), tenemos que hacerle llegar a Zapatero nuestra inquebrantable adhesión a la clásica, literaria e imperial salida del sol por Antequera. ¡Faltaría más!

Contactados ilustres próceres de la cosa de aquí por los corresponsales geopolíticos de VIGOBLOG, Mariano Rajoy ha dicho que Pepiño sigue mintiendo cuando dice que, de momento, "no está en la agenda" de Zapatero asistir a una puesta de sol por el Mediterráneo desde la costa alicantina.
Por su parte, el levantino Zaplana recordó que "con el sol no se juega", que ya lo hizo a principios de siglo la Virgen de Fátima desde Portugal y, aunque habría podido hacer el cambio, finalmente dejó las cosas como estaban.
Federico Trillo, desenfundando la "7,65" en gallardo gesto, se limitó a decir, con el laconismo castrense que lo caracteriza, "¡¡A mí la Legión!!", mientras Espe y Ana, tras ajustarse el cilicio al talle, se precipitaban a santiguarse, "porque estas cosas las inspira el demonio".
Por otra parte, se sabe que, en zulos astutamente habilitados por el aparato logístico del PP, se está procediendo a la acumulación de "petacas" con agua bendita, que serán distribuidas entre los concurrentes, junto con ristras de ajos, cruces y estacas puntiagudas, para una más eficaz protección contra los manejos del Maligno.
En fin, que ya está bien de las mentiras de Zapatero: los ciudadanos tenemos derecho a saber TODA la verdad de las negociaciones clandestinas del gobierno con quienes no muestran respeto alguno por Euclides, Copérnico, la Santa Sede o... ¡yo qué sé!
Inasequibles al desaliento, fieles al legado inmarcesible de quien fue un día considerado como "la espada más limpia de Occidente", seguiremos denunciando la vesania de los "enemigos asolapados de la Patria" y defendiendo nuestros Country, Family & Religion.
¡Hala!

A xénese dun pelotazo

El Pais-Galicia continúa a informar do "estrano" caso da adquisición de terreos rústicos na zona de Cabral, en Vigo, por parte da multinacional holandesa ING Real Estate. Máis de un millón de m2 serían recalificados -¡e expropiados!- na zona de Liñeiriños, de ser aprobado o Plan Xeral en tramitación. Comunidades de Montes mudas, patrocinios secretos, empresas relacionadas coa alcaldía, mestúranse nesta historia do segundo gran pelotazo coñecido -o outro é o de Finca do Conde- da inmobiliaria dos Países Baixos en Vigo.

Dúas novas actoras entran na trama: Lagares Ingeniería, S.L. e Finca do Conde, S.A por medio da súa matriz Castro Galicia, S.L. A consultora Lagares, contrata profusamente coa administración autonómica e ten realizado traballos de asistencia para o departamento de Medio ambiente do Concello de Vigo

Segue en Vigoblog, esta lucrativa historia.

16.3.07

Mamadou: 10 anos despois

Mamadou Kane, de la región de Touba, en Senegal, llevaba 10 años viviendo en España y tenía permiso de residencia. Vendía mercancías en la calle y por las playas. Residía en Vigo, pero todos los años volvía a Senegal durante los meses de invierno para ver a su familia, a la que mantenía. En julio de 1996 fue detenido por agentes de la policía local y acusado de «desobediencia a la autoridad» en relación con la venta ambulante.
Afirmaba que a partir de entonces sufría acoso por parte de la policía local, que le pedía constantemente los documentos de identidad.
El 16 de marzo de 1997, alrededor de las cinco y media de la tarde, Mamadou Kane se encontraba en la playa de Samil (Vigo), hablando con otro senegalés y con dos españoles. Dos agentes de la policía local se aproximaron y le pidieron los papeles. Él contestó que tenía permiso de residencia y de trabajo, pero le dijeron que mostrara el documento de identidad o el pasaporte, ninguno de los cuales llevaba encima. Los agentes llamaron a un vehículo patrulla, en cuyo interior había otros dos agentes. Le hicieron sentarse entre los dos primeros en la parte trasera del vehículo. Los agentes afirmaron que le llevaban a la comisaría de policía nacional de López Mora para identificarlo.
Pero no lo hicieron así, sino que tomaron una ruta en dirección a Beade y desde allí a una zona montañosa próxima al campus de la Universidad de Vigo, en Marcosende.

Según Mamadou Kane, cuando preguntó por qué lo llevaban allí, uno de los agentes replicó: «¡Tú te callas, nosotros somos los que mandamos, gilipollas!». Los dos agentes que iban en los asientos traseros empezaron a darle puñetazos por ambos lados mientras él trataba de defenderse.
Los otros dos profirieron insultos contra él, algunos de carácter racista, como «negro de mierda». Mamadou Kane afirma que también le dijeron lo siguiente:
«Vosotros sois una mierda; el gobierno español tiene toda la culpa por dejaros entrar en el país; marchaos para vuestro país y mataos entre vuestras tribus».
El secuestro policial duró alrededor de una hora, y Mamadou Kane afirma que hubo un momento en que temió por su vida, ya que los agentes lo amenazaron también con matarlo. Luego le dijeron que lo llevaban a su casa, pero él insistió en ir a la comisaría para presentar una denuncia. Le dijeron que si lo hacía sería expulsado de España. No obstante lo llevaron a la comisaría de la policía nacional, adonde llegaron hacia las siete y cuarto de la tarde. Se comprobó que su permiso de residencia estaba en regla, pero la policía local solicitó que su nombre fuera incluido en el registro por venta ilegal de mercancías en el Paseo de Samil, negativa a identificarse y alteración del orden. Después lo pusieron en libertad y volvió a su casa. Horas después, tras consultar con un abogado, presentó una denuncia judicial. En el hospital de Xeral-Cies fue sometido a un reconocimiento, y el informe médico constató la presencia de contusiones en la espalda y la cabeza. Mamadou Kane asegura que, después del secuestro y la paliza y en vista del acoso al que había sido sometido antes, vivía con el miedo constante a que le volviera a suceder algo parecido. Sufría continuamente jaquecas nerviosas y no podía salir a la calle si no era en compañía de amigos.
La policía local negó categóricamente que Mamadou Kane hubiera sido detenido a las cinco y media de la tarde y que los agentes lo hubieran llevado a las afueras de la ciudad para maltratarlo. Según una declaración policial, su detención se había producido más tarde, alrededor de las siete menos cuarto de la tarde, al ser visto vendiendo mercancías en una parte de la playa no autorizada. La policía afirmaba que, en vista de su actitud insultante, habían llamado a un vehículo patrulla. Después lo habían llevado directamente a la comisaría, adonde habían llegado media hora después, a las siete y cuarto. No obstante, varios testigos presenciales corroboraron las denuncias de Mamadou Kane. El ayuntamiento se negó a tomar medidas disciplinarias contra los agentes (uno de los cuales tenía antecedentes penales).

El 19 de abril de 1999, la Audiencia de Pontevedra impuso a los cuatro policías penas de prisión por detención ilegal, y a dos de ellos los condenó también por malos tratos, pero no encontró pruebas suficientes de que los agentes hubieran proferido insultos racistas contra Mamadou Kane. La sentencia citaba una serie de normas internacionales de derechos humanos, entre ellas el artículo 9 de la Declaración Universal de Derechos Humanos y el Pacto Internacional de Derechos Civiles y Políticos, así como el artículo 5.1 del Convenio Europeo de Derechos Humanos. Un agente fue condenado a cuatro años de prisión, y otros tres a tres años de prisión. También les impusieron penas de entre 8 y 10 años de inhabilitación absoluta y tuvieron que pagar una indemnización a Mamadou Kane.

El 18 de junio de 1999 se interpuso recurso de casación ante el Tribunal Supremo, al que se pedía que volviera a examinar la negativa del tribunal de primera instancia a aplicar la circunstancia agravante de motivación racial en aplicación del artículo 22.4 del Código Penal junto con el artículo 66.3. El recurso señalaba que, dado que la agravante a la que se refería el artículo 22.4 era reciente, apenas existía jurisprudencia relevante. Sin embargo, argumentaba una serie de criterios por los que podía determinarse la circunstancia agravante, a saber: que Mamadou Kane, quien aseguraba que se habían proferido insultos racistas, había sido descrito por el primer tribunal como testigo altamente fiable, firme y coherente; uno de los agentes había mostrado una actitud despreciativa hacia otro de los testigos; los malos tratos dentro de un vehículo policial iban acompañados invariablemente de insultos; la víctima era inmigrante y de raza negra, etcétera. En el recurso de apelación se enumeraban diversos hechos demostrados que permitían deducir que «la causa de que los agentes decidieran llevar a la víctima a un monte fue su condición de inmigrante extranjero de raza negra, lo que hizo suponer a los condenados que los hechos no serían denunciados, debido al sentimiento de inseguridad que los inmigrantes extranjeros generalmente tienen al respecto de una posible expulsión del país».63 La única razón de que, después de tenerlo recluido durante más de una hora en el vehículo policial, finalmente lo llevaran a la comisaría era que él se había empeñado en poner una denuncia. Los agentes no tuvieron más remedio que confiar en que el tribunal les otorgara mayor credibilidad a ellos que a un hombre negro. (Los intentos de desacreditar a Mamadou Kane que de hecho hicieron las autoridades locales mediante una campaña de desinformación se describen en el apartado D)

El 12 de julio de 2001 el Tribunal Supremo ratificó la sentencia condenatoria contra los cuatro agentes, que habían continuado ejerciendo sus funciones después del fallo del tribunal de primera instancia. El Tribunal no admitió más recursos, lo que significaba que los agentes tendrían que hacer frente a penas de prisión y a su expulsión automática del cuerpo, si bien propuso que tres de ellos pudieran beneficiarse de un indulto parcial que abriría el camino a una pena no privativa de libertad. El tribunal no aceptó que pudiera probarse la circunstancia agravante de motivación racial.

D) — Las campañas de desinformación contra los denunciantes. Un ejemplo es el caso de Mamadou Kane (véase el apartado B.4). Cuando éste presentó su denuncia contra los cuatro agentes de la policía local en Vigo, fue amenazado con ser denunciado a su vez por el Ayuntamiento de Vigo. En defensa de los agentes, el alcalde afirmó que los cuatro o cinco casos de malos tratos a manos de la policía local documentados recientemente, que se habían descrito en la prensa local, no eran un número excesivo y que quienes criticaban la conducta de los agentes estaban creando un clima de hostilidad.
El ayuntamiento se negó a estudiar la adopción de medidas disciplinarias contra los agentes,a pesar de que uno de ellos tenía antecedentes penales, había sido retirado de su puesto varias veces y había estado encarcelado.

[...]

En el caso de Mamadou Kane (véase infra), el fiscal argumentó que los inmigrantes y los ciudadanos extranjeros estaban especialmente expuestos a ser víctimas de detención arbitraria debido a una sensación de inseguridad relacionada con su situación jurídica y a que, en el caso improbable de que se presentara una denuncia, seguramente la palabra de los policías tendría más valor que la de un «negro». De hecho, la publicidad que en 1997 suscitó el caso de Mamadou Kane centró la atención en sucesos parecidos documentados anteriormente en Vigo (Galicia), donde Mamadou Kane vivía y trabajaba como vendedor ambulante. Por ejemplo, según informes, el representante de una ONG local afirmó que no se trataba de un caso aislado y que los agentes de la policía local habían secuestrado a otros africanos, entre ellos varios ciudadanos senegaleses, la mayoría de los cuales estaban demasiado asustados para presentar denuncia.
La práctica era conocida con el término «paseíllo» y era realizada por una minoría
pequeña, pero determinada, de agentes.61 Algunos inmigrantes confirmaron que la
práctica era conocida entre ellos y que se hacía para insultarlos y golpearlos. En relación con la zona de Vigo, se pensaba que estaba relacionada con una campaña represiva contra los vendedores ambulantes extranjeros que se había puesto en marcha a partir de la prohibición de la venta ambulante (sin los permisos preceptivos) por una ordenanza municipal de 23 de diciembre de 1995. En 1996 un juez absolvió a un vendedor ambulante al considerar justificada su resistencia a una detención ilegal por parte de ocho agentes de la policía local. Tras la publicidad en torno al caso de Mamadou Kane, los informes sobre detenciones arbitrarias de esta clase se hicieron más excepcionales en la zona de Vigo.

Información copiada do informe de Amnistía Internacional España, crisis de identidad, apartados B) e D)

Que fráxil é a memoria. Vigo, 16 de marzo de 2007, 10 anos despois de Mamadou.

15.3.07

Chegan tempos decisivos

A obstinada política de "vitimismo viguista" do PP local que tantos apoios recolle vai ter o seu acto definitivo coa presentación no pleno do Concello dun PXOM reformado presumiblemente sen cumplir os requisitos expostos na orde de paralización. Á política de conflicto de competencias que veu seguindo a coalición urbanística PP-BNG co apoio técnico-político -tan ben retribuido- de Consultora Galega, parece seguir agora unha manobra donde aparentemente se di que hai cambios donde non os hai. Iso é o que podemos deducir das informacións cruzadas estes últimos dias.
A saúde democrática da cidade esixe un esforzo de transparencia. Para empezar C. Porro debería gastar parte desas inxentes sumas coas que alimenta ós medios locais na publicación dun cadernillo informativo donde explicara que cambios se fan e cales se esixian. Sería unha tranquilidade para os veciños por un doble motivo: xustificaría por unha vez as cantidades invertidas en propaganda e teríamos coñecemento documental do traballo realizado.
En segundo lugar, se é certo que os cambios son da magnitude dos esixidos na orde da Consellería, o concello debería realizar unha nova exposición pública e un novo periodo de alegacións tal e como veñen esixindo diferentes colectivos veciñais. As garantías do proceso co respecto ós dereitos dos veciños xustificarían dabondo o retraso.
En terceiro lugar, dada a proximidade das eleccións locais conviría que tódalas forzas políticas adiaran a aprobación do Plan ata contar cun veredicto das urnas. A campaña debería enfrontar os diversos modelos de cidade e non simplificar a cuestión en acusacións de procedemento. Xa sabemos que C. Porro seguindo a técnica do seu partido, prefire facer ruido botándolle a culpa ó "inimigo exterior" e agachando desta maneira o seu fracaso para gobernar sen maioría.
Non é o caso do BNG. Santiago Domínguez debe demostrar que a renovación no seu partido é algo maís que un relevo de caras. As próximas decisións que tome o seu grupo municipal van demostrar se segue refén dos compromisos de Toba ou de verdade quere abrir un periodo novo loitando , como dí o seu lider Quintana, por un urbanismo libre de sospeitas, sostible e contrario á especulación. Non hai terceiras vias nen pactos de "punto final" que tapen o pasado. A non aprobación no pleno do plan que de seguro presentará Corina, tranquilizaría á proxima lexislatura e permitiría a visualización dunha alternativa de goberno que de outra maneira non é críble.
Chegan tempos decisivos, Santiago. Ti tes a palabra. Non te escondas.

14.3.07

As coherencias de Finca do Conde

Aquel día que denominamos Día D de Finca do Conde, o 21.7.2003, o Consello da Xerencia de Urbanismo do Concello de Vigo resolvía sobre un informe do técnico da administración xeral de planeamento e xestión dese organismo municipal, que abría ás portas á non concesión da licencia, hoxe xa definitivamente ilegal, do Centro Comercial Gran Vía, promovido por ING Real Estate no ámbito do Plan Finca do Conde. PP, BNG e Soto, decidiron aquel día (os primeiros co voto negativo e os outros cunha abstención, na práctica, co mesmo significado) e en contra da proposta xurídica, que as licencias seguisen adiante. A pesar das tres sentencias contrarias do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, a pesar das advertencias –agora confirmadas coa sentencia do Tribunal Supremo- do daquela concelleiro de urbanismo Mauricio Ruiz, a pesar do sentido común e da mínima conciencia de defender o interese xeral fronte ao particular, deixaron que as cousas chegasen ao escuro lugar a onde chegaron.

Aquel técnico da administración xeral, é hoxe o secretario da Xerencia de Urbanismo do Concello de Vigo, Francisco Cominges. Agora si, cando xa o “principal” está construído e en funcionamento, cando pesa sobre toda a operación Finca do Conde e sobre outras actuacións urbanísticas e “patrocinadoras” da multinacional holandesa ING, unha sombra de dúbida cada vez máis evidente, agora si, BNG, Soto e PP farán caso, ao informe deste técnico, hoxe secretario, que daquela propoñía, a instancias de Ventura Pérez Mariño, como máis ou menos hoxe, no seu informe:

Primeiro.- Suspende-lo procedemento de outorgamento de licencias urbanísticas no ámbito do PEPRI III-02 Finca do Conde co fin de estudia-la súa reforma, de acordo co preceptuado no Art. 77 Lei 9/2002, do 30 de decembro, de ordenación urbanística de Galicia (LOUGA) -expte. 8472/411-.

É o mesmo técnico dicindo cousas semellantes. É o escenario, aquel escenario que no 2003 era evidente que ía vir, o que cambiou. E con el, a coherencia de Corina, Soto, Figueroa e Toba, vaise polo mesmo sumidoiro que entrou aquel xullo de 2003 –aínda que levara fedendo dende moito antes- todo este feo asunto.

Incluirase no novo escenario o destino do famoso millón de euros que falta por aclarar do “secreto” patrocinio da saída viguesa da Volvo Ocean Race?. Cada vez fede máis a podre en Dinamarca.

Protestas contra o AVE non só en Sárdoma

"Lo más curioso del asunto es que Sárdoma es el único lugar de España donde los vecinos se van a movilizar pata evitar que el AVE pase por delante de sus narices, quizá no quieren que se las pise semejante ferrocarril."
Asi de contento quedou J. Lamas no seu artigo do domingo. Se se tomara a molestia de utilizar o buscador do seu propio diario atoparía noticias de movilizacións en Cambre. E con só utilizar Google tería a posibilidade de saber que na Horta Valenciana non están moi contentos co paso do AVE diante "de sus narices". Un pouquiño máis de rigor non viría mal na información porque co AVE tamén se pode ser crítico a pesar da alcaldesa e da Federación dalgunhas asociacións de veciños.

13.3.07

Ha muerto Jean Braudillard

El pensador y crítico de la sociedad de consumo Jean Braudillard nació en Reims, Francia, en 1929; murió en París el pasado 7 de marzo.
En 1968 presenta su tesis ante un tribunal presidido, entre otros, por Roland Barthes y Pierre Bordieu.
Desde esta bitácora declaro mi profunda admiración a su lúcida tarea que ya es patrimonio de las personas libres.
(Si no fuese yo agnóstica recalcitrante, y fuese romana... titularía estas líneas ¡Viva san Jean Braudillard!)
Pienso yo solita —sin consultar a mis colegas de este diario virtual (perdonadme el atrevimientoi)—, que la siguiente cita del insigne Braudillard define fantásticamente el 'espíritu' de VIGOBLOG.

"En las relaciones entre las cosas siempre hay un hiato, una distorsión, una fisura que impide cualquier reducción de lo mismo a lo mismo. Esto es incluso más cierto en el caso de los seres humanos. Nunca estamos exactamente presentes ante nosotros mismos o ante los otros. Por tanto, no somos exactamente reales para el otro, ni somos siquiera bastante reales para nosotros mismos. Y esta radical alteridad es nuestra mejor oportunidad de atraer y de ser atraídos por los otros, de seducir y ser seducidos. Dicho simplemente, nuestra oportunidad para la vida."
Cita sacada del libro de Jean Braudillard "La ilusión vital" Madrid 2002, editorial Siglo XXI, pág. 61.

España limita al norte...

Tras larga discusión en el seno de la Célula de Concentraciones y Desplazamientos Varios, el Comité Central de Vigoblog ha decidido sumarse a la modernidad y contribuir a tranquilizar a los ciudadanos. Habida cuenta de que la modernidad viene de la mano de ilustres tranquilizadores sociales, como Don Mariano RAJOY Brey, don Eduardo ZAPLANA Hernández-Soro o don Ángel Jesús ACEBES Paniagua (sin menosprecio alguno de próceres como don Josemari Alfredo AZNAR López), hemos determinado que ¡HAY QUE PROGRESAR!
Ya metidos en gastos, y con el informe favorable de un "externo" hábilmente contratado al efecto (ya se sabe lo inconvenientes que pueden resultar los "internos"), hemos decidido convocar una Magna Manifestación en defensa de los límites territoriales de Nuestra Patria Inmortal e Indivisible, bajo el lema: "ESPAÑA LIMITA AL NORTE CON EL MAR CANTÁBRICO Y LOS MONTES PIRINEOS QUE NOS SEPARAN DE FRANCIA".
Los motivos de esta patriótica convocatoria tienen su origen en las mentiras de Zapatero, que ha pactado con la tribu de los Vaceos, aliados de los invasores Ostrogodos, la entrega de la Cornisa Cantábrica a los gabachos, que siempre nos han tenido envidia por la fortaleza de nuestra "UNIDAD DE DESTINO EN LO UNIVERSAL".
La presente convocatoria es un simple complemento de la invencible estrategia basada en el principio "manifiesta, que algo queda".
Para general tranquilidad, incorporaremos al entorno mediático el infalible "contador de masas" que nos ha cedido el PP, y que tiene la virtud de simplificar los números contando únicamente por millones de manifestantes, habida cuenta de que "de menos nos hizo el Señor".
Esta convocatoria es, también, resultado de las exitosas movilizaciones realizadas por (o con apoyo y presencia) el PP, que han conseguido contratar la nada despreciable cifra de 16.666 autobuses (a 60 plazas por autobús) para llevar el pasado domingo a Madrid UN MILLÓN de ciudadanos, que se sumaron al OTRO MILLÓN de manifestantes del propio Madrid, supongo.
ACUDE sin complejos a esta nueva convocatoria para neutralizar la traición que prepara Zapatero y mantener el principio de que los Picos de Europa, por mucho que se llamen así, ya eran españoles antes del Diluvio Universal, y no pueden ser moneda de cambio ni objetivo político. Porque se empieza por aceptar que "Europa termina en los Pirineos", se sigue por entregar Navarra a los separatistas vascos y se acaba por devolver Al Andalus a los moros para tranquilizar al monarca marroquí y que nos nos vuelva a invadir por Perejil.
Permanezcan atentos a VIGOBLOG porque oportunamente concretaremos el día, la fecha y el lugar de la Magna Manifestación Democrática y Tranquilizadora, en la que "con viento fresquito del Oeste", el emérito patriota y contrastado estratega militar don Federico TRILLO-Figueroa Martínez-Conde nos ilustrará sobre el muy "trillado" operativo desplegado en la Reconquista del islote Perejil y el impecable rescate de las cabras abandonadas a su suerte por el pérfido monarca alauita.
O sea, que ya saben: "ESPAÑA LIMITA AL NORTE CON EL MAR CANTÁBRICO Y CON LOS MONTES PIRINEOS QUE NOS SEPARAN DE FRANCIA". ¡Así me lo aprendí yo, y a ti te encontré en la calle!
¡PÁSSSSALO!

11.3.07

López Chaves: de pallas e vigas

López Chaves, Jr, ve a palla no ollo alleo e non é quen de ver a viga no propio. Anda a rebuscar ilegalidades nos papeis da Consellería de Cultura, especialmente desas que se agochan (el sábeo ben) entre os contratos de gasto menor.
Preocupados como estamos por este pobre home, queremos aforrarlle viaxes e dóres de cabeza a el, e uns cantos miles de euros en fotocopias a Ánxela B. Non ten que ir buscar tan lonxe, nin pagar peaxes de autopista, nin darse farturas de papeleo, por máis que lle guste: pode atopar, sen ir máis lonxe, no propio Concello de Vigo, na súa mesmísima área de goberno, no seus Verbum e Arquivo Pacheco, elaborados polo seu soplón favorito, Lois Cea, e asinados polo noso querido concellal e prometedor deputado-faltón (e mira que lle dixeron no cole que mentir era pecado), contratos irregulares abondo, como para mañán mesmo autodenunciarse e, en pleno acto de contrición, confesar publicamente as súas culpas e volver ao Camiño correcto. Por exemplo:

Con cargo ós orzamentos da súa concellalía e, en concreto, contra os do arquivo Pacheco, durante os anos 2005 e 2006, asinou 10 contratos de asistencia técnica de gasto de menor contía con UNHA SOA empresa, especializada ademais en servicios sociais, por valor total de 112.339 euros. Estes contratos fixéronse eludindo -mediante o fraccionamento de feito do custo do obxecto do contrato en porcións dun máximo de 12.000 euros-, os preceptivos principios de igoaldade, publicidade e concorrencia, ao non mediar un procedemento aberto como correspondería por esa cantidade total, tal e como se recolle nas disposicións legais que regulan a contratación nas administracións públicas. Corresponderon, destes, 56.397 euros ó ano 2005 e 55.942 euros ó 2006, supostamente con obxectos “distintos” (máis ben con frases distintas que enmascaran un obxecto igoal ou similar: unha certa “xestión integral” externalizada do arquivo).
Os expedientes de contratación á mesma empresa son os seguintes:

- Divulgación do arquivo Pacheco, imaxe e posta en marcha do servicio

- Estudio para a conservación de imaxes do arquivo Pacheco

- Remate de accións de acondicionamento e estudio do arquivo Pacheco

- Elaboración da memoria das actuacións do arquivo Pacheco no seu primeiro ano de actividade

- Contratación e montaxe da exposición de Julio Verne, selección de imaxes e coordenación da edición do libro “Pano de lona”, actualización da actividade de “A Galería”, actividades de formación ó novo persoal do Arquivo

- Preparación das exposición do Arquivo Pacheco en Niteroi (Brasil) e como remate do proxecto “A Galería”

- Continuación dos traballos que leva a cabo o arquivo Pacheco: exposición de Niteroi, cubo do Verbum, remate de A Galería

- Realización de traballos no arquivo Pacheco: tramitación das peticións de copias do proxecto A Galería”, renomeado dos arquivos dixitais para a súa exportación á base de datos, coordenación e colaboración na gravación de imaxes

- Coordenación e colaboración en traballos que desenvolve o arquivo relacionados co proxecto de “A Galería”, e noutros traballos habituais do arquivo

- Realización de actividades no arquivo Pacheco: cubo apadriñado no Verbum, actividades didácticas dos nenos, peticións externas, informes e coordinación noutros traballos no arquivo.

Todos adxudicados sen concurso, concorrencia nin publicidade ningunha, a pesar do seu evidente mesmo obxecto xeral e do seu importe, que supera amplamente os límites que obrigan a procedementos abertos de contratación.

Á vista disto ¿a que se dedicaba o "director" a dedo, destes dous “entes” se ata a memoria da súa actividade facíalla unha empresa? preguntaranse vostedes, e nós: pois será a copiar os mini-expedientes de contratación, ás relacións públicas, a ir a cursos pagados polo Concello e a viaxar a Brasil con fondos municipais, para que non se sentiran soas 55 fotografías do arquivo que se expuseron alí baixo o título Vigo em três momentos. ¿A que se dedicaba López Chaves?: a portarse mal asinando contratos que en rigor legal, non debía.

Pero se López Chaves Jr, non quedase satisfeito co que, no tocante a contratos destes variados poda atopar sen saír de casa, pode, cun moi breve desprazamento, achegarse á alcaldía de Vigo, onde atopará fraccionamento de contrato para dar e regalar, por algúns centos de miles de euros de nada, repartidos entre os Medios de comunicación e axencias de publicidade “de confianza”, contratiño menor a contratiño. Se daquela non se arrepinte, mal vemos a súa redención.

E mentres LCh surde entre papeis, como un neno na piscina de papá, o Arquivo Pacheco leva varios meses pechado e o Verbum convírtese nunha sorte de carísima ludoteca, atendida por seguratas...

Informe de Cultura sobre o PXOM. Cultura é do BNG, nonsí Feijoó?

Núñez Feijoó dixo esoutro día que se a Consellería de Ordenación fose do BNG, o PXOM de Vigo xa estaría aprobado. Vese ben que non se preocupa de ler o informe da consellería que pon de volta e media ó PXOM de Vigo esixindo -unha vez máis- unha serie de importantes modificacións. É o malo de facer política de titulares. Acaban lendo só as letras grandes. As declaracións de Anxela Bugallo en Vigo feitas para non incomodar ós seus, nin a Consultora Galega, tiñan truco. Favorable pero hai que modificalo. Vaia retranca!.
Vigoblog inaugura o seu apartado de documentación co informe completo da Consellería de Cultura.(Formato PDF) para que non haxa "despistados" como Núñez Feijoó.

ING merca solo rústico en Vigo

Segundo informa hoxe El País-Galicia, a multinacional inmobiliaria holandesa ING Real Estate, -affaire do Centro comercial Finca do Conde en Vigo-, calcula en 73,5 millóns de euros de beneficio, a operación urbanística que tería "pechada" cando o PXOM de Vigo, unha vez aprobado definitivamente, recalificara en urbanizable 1.463.638 metros cadrados de solo rústico, na súa maior parte monte de propiedade comunal. Segundo El País, ING apura a merca de solo a "prezo rústico" pois sabe que no "concurso" para a concesión municipal primará a propiedade dos terreos.

8.3.07

¿Por que racha o pacto dos chourizos?

Sinxelamente aporto esa pregunta para a reflexión. O contexto é claro, todos os governos municipais desta cidade sisaron cartos dende a xestión da publicidade institucional para financiar as sucesivas campañas electorais dos seus partidos e sempre respetaron entre eles non facer diso batalla nin guerras "fraticidas". Iso rematou co caso ING e co caso Porto de Vigo. Queridas blogueiras ou bloqueiras neste caso, necesito axuda pois algo non me cadra ¿Quen lle vendeu ó BNG o actual local? ¿Quen era alcalde da cidade nese momento? Ah e xa postas ¿Quén son ANONIMO PUBLICIDADE? ¿Canto facturaron co concello no período do LISTILLO-CASTRILLO?...obrigada...

Carísimos cuernos

A toro pasado... bueno, hay que decir que 'a vaca pasada' (otros asuntos más urgentes —¿de menos cuernos?— relegaron estas líneas hasta ahora) lo de los cuernos amputados a Cowlumbus por algún gamberro tiene una valoración de 300.000 euros según criterio del director de la muestra "Cow Parade" (muestra de la que aún está por llegar a la ciudad el gruseso de la tan ilustre manada vacuna).
Sorprende que teniendo tan alta valoración este desperfecto, para subsanarlo no hayan sido contratados restauradores adecuados a la relevancia de esa escultura; llama, y mucho, la atención la manera en que han sido recolocados esos cuernos tan fastuosos: un poco de pegamento asiliconado y ya está, ni siquiera han eliminado las rebabas ¡todo un espléndido mal hacer!

Si el descubridor de las Américas pudiese ver esta representación suya —¡con el dedo/pezuña apuntando al Norte!— ¿le agradaría? Y, por cierto, en esa bola-mundo que sostiene a tal esperpento aparece señalado el punto de partida del descubrimiento de América en Génova cuando creo que dicho evento partió de Palos de Moguer ¿sí o sí?

Y, para diversificar tanta horterada infantil ¿habrá alguna vaca/Franco o vaca/Juan Pablo II o vaca/Perlycorina o vaca/Dios o... caminado hacia esta ciudad?

Esa Cowlumbus, de tan magra ubre, es de un mal gusto indecible. Si a esa estatua le llamamos 'Arte' ¿cómo llamarle a las obras de un tal Tintoretto que actalmente se han reunido en el museo del Prado?

¿Pasará con la Cow Parade lo que con la Volvo Ocean Race 2005, en la que lo ponemos todo y rentúa en otros lugares? La sra. Corina Porro ¿habitará en la casa dela pradera?

De cornadas así líbrenos quien tenga sentidiño y un poquito de afinada sensibilidad. (Justo es reconocer que si alguna clase política considera a los ciudadanos seres infantilizados, entonces, que vengan muchas de esas vacas-locas-louras y riámonos de toda la mierda y meadas que están amarronando la bahía de Vigo ¡que cuernos!)

Tu quoque, Santi

Chama a atención a escasa "visibilidade" da campaña do BNG. Socio corresponsable da política urbanística do PP e participante activo nas licencias de Finca do Conde ven gardando un silencio estrondoso. Dominguez, invocando a necesaria serenidade e os consabidos intereses supremos da cidade, só propuxo un acordo básico entre tódolos partidos que mais que unha iniciativa crible sonaba a lei de punto final.
É ben certo que esta postura de se situar fora da "loita electoralista" (sic) non impide que destacados militantes do seu partido participen de forma entusiasta nas mobilizacións pro-Plan da Federación dalgunhas asociacións de veciños ou poñan en pé novos colectivos de afectados como é o caso de Amador Fernández. Olveira segue a traxectoria do seu grupo e fai maís longa a sombra de Toba.
E, por se acaso ía quedar atrás no asunto, a Dirección Xeral de Deportes tamén ten espacios publicitarios pagados nos medios locais. Sería interesante coñecer os períodos contratados e o montante desta "necesario labor publicitaria" que a institución que dirixe leva a cabo, por exemplo, na emisora que tan ben tratou ó "profesor" Toba.
En fin, Ti tamén, meu fillo!

7.3.07

Un millón de euros nas nubes

Convenios ocultos, empresas publicitarias extrañamente relacionadas coa xefa de gabinete de C.Porro, actos fantasmas que ninguén pagou, unha multinacional holandesa, un inorme centro comercial ilegal en Finca do Conde, licencias concedidas polo Concello de Vigo con sentencias en contra... compoñentes para unha historia que fede, están a ser desmadexados fío a fío por unha magnífica investigación de El País-Galicia da man do periodista Primitivo Carbajo dende o pasado domingo.
Na "entrega" de hoxe, ponse de manifesto que mentres o Concello di que uns actos foron patrocinados pola multinacional holandesa, ésta, afirma que non patrocinou ningún acto... será que os que participaron o fixeron per gratia et amore, ou que o millón de euros que costaron as actividades caeu misteriosamente do ceo.
Como non crémos nas meigas, esperamos o momento no que apareza finalmente na historia o personaxe do fiscal.

5.3.07

C.Porro se gastó 2,25 millones nuestros en su "publicidad"

En los años 2005 y 2006, el gobierno de C.Porro se gastó al menos 2.244.050 euros en publicidad “institucional”. Esta cantidad se utilizó en su mayor parte en los medios de comunicación locales, bien sea por medio de la facturación directa con las empresas periodísticas, bien a través de contratos con determinadas agencias de publicidad “de confianza”. En su inmensa mayoría las contrataciones se hicieron eludiendo los principios de igualdad, publicidad y concurrencia, como prescribe la legislación reguladora de los contratos de las administraciones públicas, especialmente en lo que se refiere a la prohibición de fraccionar el objeto del contrato. Ese fraccionamiento consiste en hacer contratos sucesivos de pequeñas cantidades con los mismos "proveedores", para no tener que someter la contratación al preceptivo concurso público, exigible para los gastos a partir de 12.000 euros.

En el caso de Faro de Vigo, de los 490.000 euros cobrados en estos dos años, 155.494 pertenecen a "convenios" firmados en 2005, mientras que el resto se facturó a base de contratos de menor cuantía (que tienen un máximo de 12.000 euros), que pemiten la contratación directa sin publicidad ni concurrencia.
Lo mismo se puede decir de los contratos a agencias de publicidad. En todos los casos se utilizó también la fórmula de contrato de menor cuantía que permite la adjudicación directa sin publicidad ni concurrencia de otras empresas, excepto en uno de los contratos de Canal Uno, por un importe de 220.000 euros, al ser adjudicataria para 2005 y 2006 del concurso denominado "O Concello informa" que da cobertura a los anuncios oficiales del Ayuntamiento en los medios de comunicación; el resto, hasta los 856.601 cobrados por esta agencia en estos dos años, los facturó también a base de los "contratos de menor cuantía".

Canal Uno, como informó hoy el diario El País, es una agencia dirigida por Juan Martínez Herrera, ex concejal del PP en Vigo. La misma información del El País, relaciona a la agencia Significantia con la agencia Abano y con la jefa de Gabinete de C.Porro, Pilar (Mapi) Egea, a través de su actual administrador único, Pedro Costas Gil.

Así se gastó C.Porro, señores y señoras contribuyentes, nuestros dineros (suma 2005-2006, en euros):

EMPRESAS PERIODÍSTICAS

FARO DE VIGO..... 490.381
TELECIDADE..... 154.124
ATLÁNTICO DIARIO.. 124.387
LOCALIA TV..... 122.712
RADIO VIGO..... 102.083
RADIO POPULAR..... 94.039
VOZ DE GALICIA..... 37.240
ONDA CERO..... 37.076
PRODUCTORA FARO.... 17.201
QUE DIARIO..... 16.540

TOTAL MEDIOS 05-06............... 1.195.776 euros

AGENCIAS DE PUBLICIDAD


CANAL 1 .... 856.605
SIGNIFICANTIA... 112.577
MERKLEY ...... 89.893

TOTAL AGENCIAS 05-06......... 1.059.075 euros

Ahora se explicarán ustedes algunos porqués del terco posicionamiento de algunos medios de comunicación en política municipal.
Y, ténganlo en cuenta, ese dinero no era "del Ayuntamiento"; ese era un dinero nuestro, cuya buena administración (es decir, en beneficio de todos) encomendamos al Gobierno municipal. Y, como Ventura Pérez Mariño, hizo saber que "el rascar se va a acabar", entre todos se lo cargaron. ¿O es que alguien se creía otra cosa?.
La campaña (inédita hasta la fecha) de acoso y derribo mediático de VPM, con peones de brega de la catadura de Eugenio Eiroa (al final, fue despedido, con un "Roma no paga a traidores", por quienes lo usaron para sus espurios fines), tiene en los números que les ofrecemos la comprobación empírica.
De momento, las cuentas crudas. De cómo se hacen estas "trapisondadas" para escondérselas a los ciudadanos y de otros detalles puntuales seguiremos dándoles cuenta, ya que quienes tienen esa obligación (C.Porro, Faro de Vigo, Atlántico Diario o Radio Vigo, que andan con la murga esa de que defienden nuestros intereses) se hacen "el avión", obtienen sus respectivos beneficios (económicos o políticos) y a quienes les pagamos, que nos den "por retanbufa".

M'opongo

Lo cierto es que les vale todo. Ellos dicen que ser oposición es oponerse, pero lo que hacen es dar palos de ciego:
Que si "moritos" o ETA; que si ácido bórico, o tetadine, o gomadós, o tracas de Valencia; que si lo del "Ostedijk" fue como lo del "Prestige", o que si lo fue lo de los incendios; que si la Ley de protección del litoral es para fastidiar a los ayuntamientos costeros del PP; que si lo de la persecución de la corrupción urbanística es una persecución al PP; que si la cruz con distintivo amarillo a Idoia es una cutrada y hay que dársela con distintivo rojo; que si la Xunta tiene que darle también la Medalla de Galicia (que es para gallegos ilustres, no para héroes o abnegados); que si nos quieren quitar los crucifijos de las escuelas, con lo de la asignatura de religión; que si hay un complot judicial porque no se quema en la hoguera a De Juana Chaos, o que si falla la política de prevención de la Xunta porque cuatro desalmados (o perturbados, o lo que sea) matan a sus mujeres, porque si estuvieran ellos en la Xunta se mataría menos (¡!). Y en su necrófila paranoia agitan cadáveres ante el Tribunal Supremo, en un desprecio inaudito por la justicia, con la ceremonia de la confusión entre justicia y venganza. Quienes murieron por la acción de ETA no se merecen una tan bastarda utilización política y partidista.
Revestidos por la capa de Luis Candelas, se creen en condiciones de ocultarse del mismo Dios que dicen seguir. Pero olvidan, conscientemente, que ese Dios, que dicen que se hizo hombre para redimirnos, les dijo claramente: "Dad al César lo que es del César y a Dios lo que es de Dios". Claro que también olvidan que les dijo: "Dejad que los muertos entierren a los muertos", mientras se empeñan en desenterrar los cadáveres que un día despidieron con un "descanse en paz", para usarlos en su sucia guerra contra los indefensos que viven en una incesante angustia porque "vivimos en un mundo que se desmorona". Y algunos de ellos se auto proclaman "Legionarios de Cristo", en un lapsus que pone en evidencia su añoranza por la violencia y su olvido de que ese Cristo desautorizó y desarmó a su discípulo Pedro en el Monte de los Olivos. Muchos ya tuvieron su antecedente en aquellos "Guerrilleros de Cristo Rey". Y no quieren oír nada de Derecho, Humanidad, Piedad, o Perdón. Sólo les vale la sangre y la venganza. Se merecen que exista el Dios en el que dicen creer. A lo mejor Él sí se lo perdona, aunque ni eso es seguro.
Les vale todo en esa paranoia indescriptible. Están haciendo un juego peligroso, sobre todo para ellos, pero todo lo dan por bien empleado por ver si consiguen que nos acojonemos porque vivimos en un país catastrófico como el que pintan. Y ni siquiera esperan a que las cosas salgan mal para reprochárselo al gobierno, no. Y si no salen como habían agorado, ni pío. Valle Inclán, que era de Vilanova de Arousa, ya los había visto venir hace casi un siglo: esperpénticos.
Pues digo yo si no tendrán algo que ver ellos en ese panorama que pintan, porque en poco más de dos años, ni el "traidor rompepatrias" de Zapatero sería capaz de conseguirlo solo.
No se merecen un solo voto, ni en municipales, ni en autonómicas, ni en generales.
Y ahora viene Rajoy, que ha estado calentándole las orejas al sector más ultraderechista, meapilas y fundamentalista de su partido, a recomendar "un esfuerzo" para "ganar el voto del centro". Como no sea el del centro de la tierra...
En fin, que van como en el chiste: "La respuesta es no; ¿cuál era la pregunta?" M'opongo, oiga, m'opongo (así creo que se dice PP en swajili)

4.3.07

Escándalo no financiamento da Volvo: xa o advertimos

Convenio secreto de C.Porro coa promotora do Centro comercial Finca do Conde

Xa hai máis de un ano que Vigoblog denunciaba esta ocultación. O diario El País informa hoxe que C.Porro ocultou a existencia dun Convenio entre o Concello e ING Real Estate, a promotora do ilegal Centro Comercial Gran Vía-Finca do Conde, para financiar actividades municipais vinculadas supostamente á saída viguesa da Volvo Ocean Race, ata un importe de, nada menos, 1,5 millóns de euros.

Auguramos que este escándalo, intimamente relacionado co affaire do PERI da Gran Vía, vai acabar coa carreira política de C.Porro, e da man, ademais, da súa xefa de gabinete e alter ego, Pilar Mapi Egea Torrón, que, por primeira vez dende que exerce tal cargo, pasa, na información do País, a protagonizar a portavocía do goberno municipal. Xa o diciamos en abril de 2005: Cuentan en los mentideros del PP que a muchos del-partido-de-toda-la-vida no les gusta la influencia en Corina de una intocable Mapi Egea. Ni siquiera les gusta Corina, con falda demasiado corta y voz excesivamente estridente para sus delicados oídos. Advierten, además, que, de ser ciertos algunos rumores que circulan por ahí, la asociación Corina-Mapi acabará trayendo problemas al partido, que ese no es el Camino.

O singular convenio (¡outro convenio!) secreto permitíu, probablemente, realizar contratacións tamén "secretas" que C.Porro e, sobre todo Pilar Mapi Egea, non desexan baixo ningún concepto que se saiban. ¿Será que existe algunha conexión máis alá do mero patrocinio?: á luz do que conta hoxe Egea, e sobre todo do que di incriblemente descoñecer, poidera ser que si, e ultimamente imos acertando...

A gravidade da información e as insólitas declaracións dunha inédita Mapi a El País de hoxe delatan que a cousa vai para longo e pinta moi fea para a parella de loiras instaladas no "palacete" do Areal.

ACTUALIZACIÓN 05 marzo 07

El País-Galicia continúa desmenuzando hoxe a "trama" de empresas "capitaneadas" por Pedro Costas Gil que facturaron unha parte dos diñeiros aportados por ING Real Estate ós actos de Vigo05.

3.3.07

C.Porro paga 90.000 euros ao Faro pola "Historia de Vigo"

Próximas xa as eleccións municipais, C.Porro asinou a fins do ano 2006, un convenio co Faro de Vigo para a publicación por fascículos dunha Historia de Vigo promovida e producida por ese periódico. O Convenio contempla o pago ao Faro de Vigo da cantidade de 90.000 euros (eses 15 millóns de pesetiñas das de antes) procedentes do presuposto municipal -ou sexa dos nosos petos-.
A contía e participación do Concello neste "proxecto editorial" do "subvencionado" periódico local, recóllese na edición de hoxe do Faro no que se dá a na nova de saída deste coleccionable, como "colaboración", que se une (non sabemos en que contía) coa da Fundación Caixa Galicia.

Non dubidamos do interese da publicación desta histoira de Vigo nin do dereito do Faro a promover este proxecto cultural-comercial, pero a intervención económica do Concello de Vigo nunha actividade económica privada concreta (os 41 fascículos "regálanse" cos correspondentes periódicos do día, como "argumento" de venda) sen mediar os principios de publicidade e concorrencia que permitisen participar a outros medios (ou editoriais!) nese proxecto, supoñen, para nós, unha actuación canto menos irregular coa que se tenta eludir -mediante a fórmula de convenio- o disposto na lexislación vixente sobre contratación das administracións públicas e de subvencións.

Polo demais, unha moi oportuna ocasión para mimar ao decano da prensa española nestas datas tan significativas.

P.S. Non poido evitar transcribirlles o primeiro parágrafo da parte expositiva do "Convenio", unha aguda mostra do rigor (¿ou do humor?) co se manexan as xustificacións destas subvencións encubertas:

EXPOÑEN
Que o Concello de Vigo, ten gran interés na conservación e expansión da historia antiga e próxima da cidade.
Faro de Vigo ten o proxecto de publicar a historia de Vigo en fascículos para facilitar o seu coñecemento á cidadanía.
(...)