IX ÉPOCA

31.1.11

175.000 € en maquillaje

La del boca a boca sigue manteniendo, como estrategia para la amplia difusión, su alto grado de eficacia. Me refiero a que el vídeo de una hora de duración, que ha editado el ayuntamiento para "difundir internacionalmente" el Novo Vigo Vello no deja de ser un acto puramente electoral; es decir, de interés particular para la candidatura que lo encargó. El coste de esta propaganda es de 175.000 € (a saber lo qué cuesta esos actos de presentación en FITUR y...); una cifra que, dadas las actuales reservas dinerarias, tiene mucho de dispendio. Y máxime si constatamos los recortes presupuestarios ha que ha sido sometida esa partida llamada Cultura. Por citar un sólo ejemplo: el MARCO, por falta de recursos, agoniza.
No se trata, pues, tanto de filmar y encuadrar para embellecer sólo en la pantalla, sino de actuar con decisión en la restauración del Casco Vello rehabilitando los numerosísimos edificios derruidos que en ella hay para que podamos instalarnos dignamente en esas viviendas y ofrecer así a los turistas o visitantes un ambiente agradable de compartir.
Por lo cual se evidencia —dejando de lado intereses electorales— que lo primero será rehabilitar, luego habitar y sólo después filmar, y ya no con figurantes, sino que los actores, gratis, serían los propios vecinos del Casco Vello.
Pasear hoy por la Herrería, Barrio del Cura, Berbés... ¡parece el día después de la guerra! Pasan los años... y lo único que cambia es el pavimento de esas calles (curiosamente, en fechas próximas a las elecciones municipales).

29.1.11

A rúa máis bonita do mundo

Aos plataneiros da Doblada, aos álamos de Coia, in memoriam


Adicado ás bestas que están a deixar Vigo sen árbores. Aos/ás miserables que din que lles molestan as ponlas nas fiestras e que serven de coartada para as concelleiras inútiles.
Aos corruptos/as que fan negocio contratando xardineiras e arboriñas que substitúan ás grandes árbores da cidade. Aos reconvertidos da aldea que non soportan unha cidade verde e que non se dan sacudido a bosta dos zapatos.
Ás/aos ignorantes que nunha árbore urbana só ven unha maceta no porche da súa casa de novo/a rico/a, sen saber que as grandes árbores son indispensables para a calidade do espazo urbano e da nosa saúde.
Ao pequeno e cativo alcalde desta cidade, principal responsable das talas sistemáticas e masivas, do terrorismo arbóreo instalado nesta cidade nos últimos anos, posiblemente incapaz de soportar psicoloxicamente un ser vivo máis alto cá el, e autor intelectual da "solución final" para plátanos, arces, acacias, ficus, álamos, chopos, laranxeiras, camelias e demais especies arbóreas con máis de 10 anos de vida, liquidadas sen piedade nas nosas rúas.
A C.Porro que inaugurou a moda da arboriña decorativa no centro de Vigo, á raíña das palmeiriñas do porto, á esquizofrénica das flores, guía espiritual do almirante Caballero no decorativismo urbano. Depositarios todos do gran timonel da peora urbana: añorado Agustín Arca, rei dos volcáns.
Aos/ás que non saben que as grandes cidades sono tamén polo orgullosas que se senten do arborado das súas rúas:  Madrid, Oporto, Berlín, París, onde as vellas árbores son patrimonio urbano mimado e defendido polas administracións municipais e veciñanza.

Aos caladiños veciños das rúas afectadas e ao resto dos acomplexados urbanitas que contempla sen inmutarse o exterminio  planificado da vida verde na nosa cidade, ofrecémoslle o contraexemplo: os valentes, orgullosos e activos veciños da rúa máis bonita do mundo.

Deus protexa ás poucas alineacións de árbores de porte e frondosas que nos quedan en Vigo: están no punto de mira dos asasinos. E todos somos cómplices.

Edición 30.01.11
Hai vida cidadá en Martínez Garrido!


FOTOS: Lucas Pedruzzi
FOTO TALA: La Voz de Galicia

28.1.11

Cada candidat@ arrregla su jardín electoral

... con la pasta de tod@s.

Pongamos nuestro voto para las municipales a remojar.

27.1.11

Interrogantes (I)

Empiezo a escuchar con cierta frecuencia «me siento desconcertad@». Mariano Rajoy no haciendo nada puede ganar las elecciones; Silvio Berlusconi haciendo de todo también las ganará; más cerca: Corina Porro convirtiendo la zona portuaria en un parque infantil puede ganar las elecciones; Abel Caballero inaugurando aceras con orquestinas puede... Santi Domínguez haciendo un nuevo casco histórico... (dejo para otro capítulo a los incombustibles Julio Fernández Gayoso y su escudero Guillermo Brea). Es como si las leyes de la naturaleza se hubiesen descompuesto. La naturaleza no tiene ley alguna; es algo que podría ser. Sabemos que algo va mal y ello nos desconcierta.

Tal vez no hayamos aún reparado en que el de la 'fragilidad' y la 'dudabilidad' son caminos que nos pueden aportar ese mínimo de eficacia social que tanto echamos en falta en los autores antes citados. Las gruesas maromas se confeccionan con hilos de cáñamo trenzados.

También me siento desconcertada. ¿Será una buena señal? Seguro que sí. Túnez, Egipto... estaban muy desconcertados ante sus rancios gobiernos autocráticos, y desde su fragilidad han doblegado rígidas dictaduras.

A pesar del fango imperante siento un frágil rumor de aguas claras ¿de dónde procederá? Afinemos el oído, y como dice nuestro poeta —de Oroza hablo— «hay elegancia en la derrota».

(Quizás publicando poco y malo —porque mucho y bueno ya lo hemos venido haciendo estos largos cinco años y... nada— estemos dejando espacio para que se produzca esa atenta escucha que nos permita sanear la gestión de esta hermosa ciudad).

25.1.11

Repetimos: isto non encaixa

Hai un ano xa avisabamos que isto non "encaixaba". O 22 de xaneiro do ano pasado escribíamos:

Neste asunto das caixas pasa como nos equipos de futbol. De ser institucións pegadas a un territorio cunha relación cercana coa xente pasan ser empresas con accionistas e sistemas de xestión privado

O control político que introduce a nova lei de Feijoo e Guillerme, lonxe de prefigurar a banca nacional coa que soña o segundo, prepara o camiño para colocar xestores afíns que poidan enfocar o inevitable proceso de privatización de acordo cos intereses do Partido Popular. Vaise repetir a historia da Caixa Postal, institución de servizo público, que despois foi Argentaria (con directivos amigos) e acabou no BBVA.

Pois ben una ano despois o proceso de privatización chega a súa recta final. Agora só queda a venda a prezo de saldo dos bancos-caixa. Isto sin dubida vai traer cambios nas cúpulas dirixentes e, agora si, os Gayosos, Pegos e compañía serán relevados das súas funcións por imposición dos "mercados". Pero aínda nos queda un longo periodo donde teremos que aturalos xunto cos Moreda, Paz Andrades e Breas (si Brea forever) mangoneando e cobrando das fundacións.
Nos seguimos na mesma:
Apoiamos

- a destitución dos responsables da desastrosa xestión das caixas empezando por Gayoso e Mendez e seguindo polos seus equipos.

-
o mantemento dos postos de traballo sen xubilacións anticipadas


-
o cambio da obra social por impostos sobre a actividade financieira que fagan chegar os fondos hoxe xestionados por institucións non democráticas (as caixas) a gobernos e concellos.


- a transparencia, sempre a transparencia

23.1.11

Basta xa de ocorrencias

É difícil atopar palabras para calificar a actuación da Sra. Porro: infantilismo? incapacidade? irresponsabilidade? E por suposto non se trata só dunha persoa senón tamen do partido e da Xunta que a mantén á fronte dunha institución importante cun presuposto notable que está empeñada en malgastar.
Xa sabemos que o seu obxectivo principal é tomar a alcaldía para rematar o proceso de ocupación que o PP ten deseñado e, por tanto, a súa actividad e os recursos do porto se dirixen exclusivamente á promoción da súa candidatura. Sen embargo o único que ven demostrando é a ausencia total dunha visión coherente do que deben facer as institucións da cidade.
Hai uns meses atopou un xoguete en forma de fonte cibernética e logo na nave de redeiros se lle ocorriu facer sete restaurantes . A idea non lle gustou ós hosteleiros da zona e botouse atrás. Despois de ter apoyado un Múseo da batalla de Rande e cando tódolos múseos da cidade esmorecen por falta de contidos e de apoio , unha nova ocorrencia serve para encher periódicos: un múseo do Porto . Pero que sentido de cidade ten esta señora? Non sería lóxico que fose o Múseo de Mar quen se fixera carga dos fondos históricos ou que fose a Autoridade Portuaría quen coproducira unha exposición no múiseo?
Pois non, ela ten que facer o seu múseo para non ser menos que Príncipe ca súa Casa das Palabras ou Dominguez co seu montaxe da Ferrería. Por que non lle damos un videoxogo e que se quede xogando na casa?

12.1.11

TEMOS OS PAPEIS DE VIGOLIKS


Vigoblog ven de recibir os chamados papeis de Vigoliks. O sitio web, sometido a unha intensa persecución, decidiu entregar o material a un medio de prestixio. O comité de redacción de Vigoblog, defensor incombustible da libertade de expresión, vai publicar os 127 documentos que diferentes axentes fixeron chegar á sede central da ACI nos ultimos 10 anos.

"Os papeis non fan senon decir o que todos supoñemos" (Dito moi popular)


O axente Gómez, camuflado como vendedor de peixe no mercado do Progreso fixo chegar en outubro de 2010 un cable informando sobre os movementos de Domínguez (en adiante o tenente). A preocupación das autoridades da axencia crecía ao comprobar como os cascos vellos convertíanse na envexa de Obama. Gómez recoñece no cable que "cada vez ten menos en conta as presións da alcaldía e actúa como se fose o rei dos cascos vellos".
Encargado pola axencia para que asesore ao tenente na compra de semáforos Gómez confesa que " non hai nengunha posibilidade..... O tenente prefire o contrato coa mesma empresa que colocou os de Pontevedra dando a entender que non dispón de autonomía respecto da súa organización" Gómez recoñece que as dúas veces que falou co tenente (unha na inauguración dunha carpa e outra cando mercou 200 g de camaróns) este parecía cabreado pola marcaxe a que se vía sometido por parte "desa rapaza da U" Gomez admite descoñecer a que se refire coa U pero espera tratar o tema con Josiño, o chofer, a próxima noite que saia de copas.
O axente insiste na dificultade que atopa para que empresas do outro lado do Atlántico poidan acceder ó concurso da rede de transporte dos cascos vellos. "Acompañei a Smith que dispón dun minibus escolar descatalogado en Miñorvalley para ensinarlle ao tenente unhas fotos do veículo pero estaba a xogar a partida e non poido atendernos" O mesmo aconteceu co tema das carpas e os inflables. Gómez aconsella "Sería bon que no próximo cúmio do G-20 se fixeran presión para que os cascos vellos permitan a libre circulación de empresas e capitais. De non asumir a libre concurrencia nos seus territorios a economía global podería ter un novo crack"
A propósito das preguntas da axencia sobre a posibilidade dunha declaración de independencia por parte dos cascos vellos, Gómez confirma "que podería darse pero de momento só conta co apoio político da Asociación de veciños e co militar dos vixiantes de barrio, se ben estos actúan desde a súa privatización como mercenarios"
Despois de falar con moitas clientas do mercado do Progreso conclúe: "Polo visto o tenente deixou de ser o bon rapaz que todos pensaban"





10.1.11

Corina Porro ten razón

A dios lo que es de dios, y al César lo que es del César; ten razón Corina Porro cando afirma, na súa aparición estelar no Faro de Vigo do día 8: "A Caballero le agradezco que haya cogido muchos de mis proyectos para las calles, aunque son una mala copia". Para mostra, un botón: C.Porro iniciou a moda do xardín xaponés nas rúas da cidade con aquela magna obra no inicio de Carral (aireada procazmente días antes da súa posta de largo por Vigoblog o 28.02.2006 -foto enriba-).
Caballero copia agora a mesma estreitez mental, a doméstica horterada, a mentalidade de bonsai capado da súa antecesora, e deléitanos cun delicado xardín oriental en Dr. Cadaval, facéndolle as beiras aos arboriños de Santi na Porta do Sol.
Ou sexa, demostrado: a estupidez é unha das cousas máis copiables.
Pois iso, para todos vostedes, queridos lectores de VB, en primicia, aínda se inaugurar... tachán! o xardín oriental do noso almirante... ¡toma Corina! copia corrixida e aumentada:


¿Que pecado cometimos?

Santi e o seu cabalo branco...y los sueños, sueños son


"Yo aspiro a ser alcalde, y si tengo un voto más que Abel Caballero todo apunta a que lo sería. En 1999 el BNG tenía cuatro concejales y el PSOE ocho. Las encuestas nos daban una subida a cinco o seis. Quitamos ocho y el PSOE siete".

9.1.11

Meu pequeno Napoleón: non cambiarás nunca (lo que no puede ser, no puede ser y además es imposible)

"Conmigo se acabó eso de que Vigo pague todo sin recibir nada, y encima diga: sí, jefe"

Perly, porfa, dedícate un poquito a tí, tu te lo mereces, neniña...

"Cambié el Puerto y ahora quiero transformar la ciudad, con ideas y sin crispación"

3.1.11

Nos han robado


las centenarias piedras de la calle Real; con ellas las huellas de nuestros antepasados. ¿Qué hacen los del departamento de Patrimonio de este ayuntamiento?