Cartas para Abel ou cartas cainitas ( I )

Unha practica habitualmente o uso da psiquiatría máis barata que atopou: camiñar, pasear, perder o tempo andando; pero ás veces encapríchase e quere facelo fuxindo espantada das cutres e numerosas humanizacións espalladas pola cidade polas máis variadas ideoloxías feitas pola democracia local para incrementar o gasto corrente do Campo de Granada co seu futuro mantemento (Calvario-Castrillo, Centro-Corina, Samil-Arca..., qué mais dá!!) e quere, por exemplo, vir pateando polo borde litoral dende Canido a Bouzas, por aquelo de pisar e pisar para non tolear, e decide coller a vitrasa-11 para iniciar o camiño nese recuncho tan semellante ós peiraos da infancia como é o porto dos ilegais chalés abeirados a esa ocurrencia de "bar" chamada Toralla, e saben vostedes o tempo que me leva habitualmente?, pois ahí vai: espera do bus dende o centro ata o Vao, unha hora; espera do bus dende Bouzas para o centro, outra hora ou con moita sorte 50 minutos, e o que é o pateo do borde litoral puro e duro, 90 minutos sen contar o traxecto estricto do vitrasa que son 45 minutos en cada caso. E unha pregúntase..., non podería haber lanzaderas Centro-Samil-Vao cada dez minutos, porque a Pinténs á súa idade non pensa pagar unha autoescola nin pa dios, aínda que con tanta espera tamén digo eu... canto tardaría a vitrasa en percorrer o cerebro do noso alcalde borde-line?