Repetimos: non haberá Plan

O 21 de marzo de 2007 deciamos nestas páxinas o mesmo que viñamos repetindo dende meses antes: non haberá Plan.
Permítanme, como noutras ocasións, pecar de atrevido nas predicións, pero é algo que me gusta, e como nada me xogo no embite, pois iso.
Nada cambiou dende que o dixeramos daquela. Unicamente unhas eleccións por medio e unha cortina de fume a base de desviar a atención do principal cara ao asunto do 40%, sen que nada ou case nada daquilo que advertiran que había que corrixir as Consellerías de Política Territorial e de Cultura, se cambiase. Tanto é así que a cousa chega ao absurdo e ao descaro de buscarlle unha solución paralegal ao tema da fábrica ilegal de casiñas de madeira en Chan do Labrador, insistindo erre que erre na chanchullada de Amador Fernández e do BNG, a pesar da contundencia do informe da Consellería de Política Territorial no sentido contrario.

Como se todo o problema fose o do fiasco do 40%, os grupos municipais do PSOE e do BNG ignoran outravolta a legalidade e venden un producto que saben sobradamente que está caducado. ¿Por que o fan?: por razóns puramente oportunistas e electorais. Dan a apariencia de que efectivamente cumpren as súas promesas, achéganse a maio con tal coherencia e logoxaveremos: o BNG dirá que os do PSOE da Xunta paralizan a cidade e Caballero quedará ben enunciando o tópico aquel de que os intereses de Vigo están por riba, mesmo, dos do seu propio partido.

Á Conselleira Caride, a "insubmisión" do Concello de Vigo métea novamente nun brete do que non pode saír máis que: ben inmolándose aprobando cos ollos pechados algo que ningún técnico lle vai asinar e rezando para que a ninguén se lle ocorra denunciala por prevaricación; ben desautorizando o Plan polas mesmas razóns que xa o fixera antes (as mesmas case de Feixó anteriormente), expoñerse ás cínicas "iras" dos de sempre, que, esquecendo que xa o advertira Mauricio, empecínanse en enganarnos a todos cos seus cantos de sirena. Trampa da que só se sae con transparencia, con información veraz a tódolos cidadáns e chamándolle ás cousas e ás persoas polo seu nome. Caride optará por algo intermedio, pero non aprobará o Plan.

Mentres tanto, en plena crise inmobiliaria, a algúns viralles ben que non se aprobe: aos grandes promotores que mercaron a prezo de saldo terreos que no novo PXOM se recalifican, un golpe encaixable no mesmo sentido cá crise, e a esperar mellores tempos cando, nun novo ciclo económico, as cousas pinten de novo ben para a especulación inmobiliaria (neste contexto se explicaría a cínica saída de ton de APROIN nestes días). Aos que "facilitaron" as cousas dende o Concello, Santa-Rita-la-Bendita-lo-que-se-da-no-se-quita.
A algúns outros iralles pior: aos que non venderan daquela e que tiñan unhas leiras con espectativas de cambiar patacas por pisos nas zonas "de menor interese" do Plan, optar por seguir a barbecho ou rotar cultivos. Aos constructores, que necesitan poñer ladrillos rápido, aínda que sexan de vivenda protexida, mal se lles ven as perspectivas cando xa nin aos promotores lles interesa. Aos pequenos promotores afeccionados, provintes e activos noutra actividade económica menos rendable a tan curto prazo, e que pensaron -¿por que non nós tamén?- en dar un pelotazo á súa escala cando mercaron algún terreniño máis residual, con razoables perspectivas recalificadoras: terán que pensar, para a próxima, que, efectivamente, é duro gañarse o pan co suor da súa fronte, que, en xeral, aos que non están no allo non consiguen euros a cincuenta céntimos e que zapateiro aos teus zapatos que ese choio é para outros.

Ao resto dos cidadáns, iranos máis ou menos igoal no desgraciado urbanismo especulador e descontrolado do que disfroita Vigo dende case sempre. Esperando inutilmente a que a algúns, ademais de libarlle diñeiro ao territorio, se lles ocorra deixar algo para mellorar a nosa calidade urbana e de vida.
Ao Faro, depende. A Consultora Galega, tamén, segundo cobren.