Salva o tren

Non só non se crea o tecido de transporte ferroviario rexional e de proximidade, imprescindible para o desenvolvemento sostible da nosa Comunidade, senon que o pouco que hai se destrúe ao mesmo paso que se constrúe o AVE. Mentres tanto, a forzas políticas de Galicia, onnubiladas pola salmodia da alta velocidade que satura os nosos ouvidos nos últimos anos, permanencen desmobilizadas fronte ao desmantelamento do cativo e inaxeitado -pero polo menos existente- sistema de estacións e apeadeiros "históricos". Non lembro os datos, pero tódolos pasaxeiros do AVE en Galicia dun ano, moveríase en só unha semana nunha rede de proximidade na área metropolitana viguesa contribuíndo a estructurar a mobilidade da man de obra e, consecuentemente, á mellora do tecido productivo, a calidade de vida e a competitividade desta eurorexión.
Por isto estivemos cos manifestantes da plataforma galega na defensa do tren de proximidade "Salva o tren", unha voz no deserto das verdades absolutas do AVE e dos proxectos de carreteras e corredores que eternamente se desdobran (nestes días anúnciase o proxecto para alargar a do Morrazo) detrás dos laios histéricos dos profetas do automóbil.
Mentres a construcción e artellamento de redes intermodais, articuladas sobre o transporte ferroviario de proximidade, vinculadas ao transporte urbano de metro lixeiro ou tranvía, convértese nun indicador de desenvolvemento, calidade de vida e riqueza (admirable o caso de Oporto), Galicia en xeral, e o seu sur en particular, non só non ten fisicamente nin o inicio dun sistema semellante, senon que carece mesmo dos indispensables estudios previos e anteproxectos que sitúen a cuestión no terreo do posible. Moi pola contra, non só non estamos a falar hoxe de tal posibilidade, senon que -nunha mostra máis de subdesenvolvemento-, aínda estamos na fase "dramática" de ter que defender os restos da obsoleta rede que dende hai máis de 100 anos malamente sobrevive.