IX ÉPOCA

16.5.08

Martín Curty: ¿simpático ou gracioso?

Cando leín hai pouco esta divertida entrevista ao arquitecto José Antonio Martín Curty, lembreime de que, dende hai tempo, tiña gañas de entreterme e escribir algo sobre este cativo personaxe. Novamente amosábaseme, coas súas palabras sobre Grecia, como unha especie de epítome da tontería. Ningún interese tería a cuestión se non fose porque, nalgúns ámbitos vigueses, xeralmente pouco informados, tal arquitecto conta cun certo crédito derivado da súa pertenza (en fin...) ao autodenominado Instituto de Estudios Vigueses e por ser o autor dalgúns libros de certo éxito sobre historia da arquitectura viguesa, ao estilo dos variados e varipintos escritos por eruditos locais de distinta pelaxe.
Dentro da colección de sandeces deste inefable firma, salientan as súas declaracións a un periódico (local, por suposto), con ocasión da inauguración do Tanatorio privado Vigomemorial (!), da súa autoría, nas que afirmaba que deseñara o edificio en "estilo ecléctico neoegipcio" (cágate!). Claro que non é extraña a súa efusión desmadrada sobre este proxecto "institucional", porque o resto do que se coñece da súa obra en Vigo é, nada máis e nada menos, que o conxunto de edificios en estilo ecléctico neoclásico da Urbanización de Rosalía de Castro, da de Jenaro de la Fuente ou de Hispanidade, lugares nos que se pode comprobar a contemporaneidade, xenialidade, singularidade e exquisito gusto dun dos arquitectos que máis diñeiro aportan á Delegación viguesa do Colexio Profesional de idem de Galicia.

Esquecérame eu ao final -inexplicablemente, dada a relevancia do figura- de escribir algo daquela, cando a entrevista helénica. Pero hoxe, mira ti, deume Curty unha nova oportunidade que, agora si, aproveito gustoso, porque nada hai mellor e máis refrescante cá unha breve reflexión sobre a curiosa fauna local: o Faro deVigo publica, novamente da autoría do noso egrexio artista local, un artigo no que baixo o título "Hay un oso el el Castro", alenta a volta do plantígrado de pedra dende o parque do Castro ao seu lugar orixinario na Alameda.
Ningún interese a maiores tería tal pincelada ocorrente do noso columnista accidental, se non fose porque o publica (como lle chaman ao noso Jose Antonio ¿o´grasioso ou o´simpático ?) no mesmo día no que tivo lugar na Alameda, da man dos alcaldes de Vigo e Celanova, unha acto cívico para acompañar a volta do busto de D. Manuel Curros Enríquez ao seu lugar orixinario no maltratado xardín histórico da Praza de Compostela, ao que volta despois do seu longo exilio no Castro. Ocorre no ano no que se celebra o centenario do pasamento do escritor, e case cincuenta anos despois de que un alcaldiño fascista, alá polos anos sesenta do século pasado, decidise retirala e mandala a un lugar pouco molesto e discreto no monte do Castro.

Pero para o noso simpático Curty, con pose de descreído-listillo (hai varios deste tipo na nosa cidade dos que iremos falando) hai penitencia asegurada: cada vez que pase pola Alameda, por ese lugar no que dende o alto a digna barba de Curros nos fala de novo de lingoa nai, liberdade e memoria, tería que baixar a cabeza (cousa que dubido que faga), saudar rencoroso e meditar sobre o inxusta que é a vida: a uns dálles intelixencia, cultura, bonhomía e talento, e a outros, simplesmentes, mediocridade e malababa. Éche o que hai.

25 comentarios:

Anónimo dixo...

Exquisito.
Muy bueno.
Gracias por tocar el personaje.
Así que cuando la registradora suena, de nada sirven las ideologias.
¡Que cosa!
Os peixes a arder.

Anónimo dixo...

... el beatle, neohippie, prepotente y engreído, que vive de la pose y de la caja registradora,... que ritma con panificadora... mira que lleva años detrás de que la derriben bien para construir alguna cosa con pasarela porticada al neoestilo de la Vía de la Hispanidad (que seguro que le gustaría que se llame via augusta o joseantoniana) o de la vía rosalia de castro (que seguro que le gustaría que se Píndaro o Sófocles). Me alegro que empeceis a destripar la galería de listillos locales con predicamente en sus lobbys pero socialmente perniciosos... hacedlo con elegancia y presunción de inocencia, sin soberbia

Anónimo dixo...

NECESITA UNA PLACA

Al hilo del articulo y en la linea que nos tiene acostumbrados la prensa local.
Está tambien el señor Carlos Nuñez padre.
Está muy bien que se reclame; constantemente en la prensa, tv,etc., como de la izquierda historica.
Pero ya está bien que se ponga las medallas de una lucha que realizaron otras personas en el Vigo de la Dictadura; tenga usted un poco de verguenza; pues todavia vivimos algunos.
Que curioso las 13 detenciones.
Que curiosos los viajes Paris-Moscu.
Que sospechoso la Folga do 72.
Quien la convoco?
Porqué?
Cual era su interes?
A quien habia que eliminar en los centros de trabajo para limpiar al Partido de sus representantes más luchadores que esos sí estaban trabajando bajo la dictadura y no de paseo.
Alguien puede tener buenas razones para cumplir su parte en un contrato, aun cuando la razón que lo llevó a firmarlo al principio haya caducado, simplemente porque su reputación tambien está en juego, lo que en efecto, es un producto social valioso.
Para ti tambien Nuñez cuando sonó la registradora de nada te sirvio la ideologia.
Qué cosa!

Os peixes a arder.

Anónimo dixo...

El Sr. Curty, no hace mas que los otros que se asentaron en ésta ciudad, vender humo y les va bien, pues la gente sensata y honrada, pasa de tonterias, ahora bien todos estos llegados en busca del "oro", si, ahi tenemos a Manquiña, que actor, es, un titiritero barato de barrio que está haciendo mucho daño a la lengua y a Galicia, al igual que Morris y otros muchos, vease la Telegaita en el dia das Letras Galegas, que fué demencial. Respecto a la lingua Galega, ahora todos se tiran de los pelos, pero no fueron todo esa panda de impresentables y sinvergüenzas, con plataformas, mesas, etc. etc., solo creadas para cobrar subvencione, salir en los medios y vivir bien, pues les invitan a todos los eventos, los que jodieron todo. Bueno, no quiero entrar en más, pues el Sr. Curty, igual a vivir, ojo, puse un ejemplo en Vigo, hay miles de estos personajillos.

Anónimo dixo...

Eiqui na vila choqueira dos viaductos tamen temos un personaxillo, chegado en pantalon de mahon remendado e agora con traxe e garabata, criado cos curas os que gustavanlle moito os nenos, que empezou a galiguizar hasta os adoquin das cunetas, ainda que o alcalde fala e falou sempre castelan, este personaxillo en nome do sinvergonza do alcalde, que amasou unha fortuna, dende a poltrona sin facer nada mais que non aprobar ó pgou, en todos estos anos, escomenzou mandando escritos a todo deus, ideando mesas, xuntanzas, nada todo fume, pois o que fixeron foi que a xente mirando de quen ven todo, fala cada dia mais castelan. Este "elemento", que gustalle comer ben de restaurant fino, buscou outros do xeito dil, i a vivir a conta de subvencions i demais de pura vergoña. Cando alguén con sentidiño común botara man disto, pondrá todos estes elementos no seu sitio y escomenzaremos a ser persoas. Por certo, eiqui na vila, todo mundo teno por "retrasadillo" i tonto, pero nos eidos culturais -así están, teñon por un persoeiro. Mirar pra ceer, que Deus nos colla confesados.

pablo gonzalez dixo...

Estimado Pablo,

El Faro de Vigo no deja de ser un periódico local, tiene que rellenar todos los días un montón de páginas, así que no le queda más remedio que dar plaza a todo personaje estrafalario que sepa juntar dos letras con algo de sentido.

No deja de tener el mismo significado que los eventuales comentarios de Font sobre los males de la democracia participativa o los diarios de Mosquera sobre los socavones del puerto.

Hacerles caso les da la importancia que se creen.

Un saludo.

Anónimo dixo...

Hai unha expresión ("bobo de solemnidade") que lle acae perfectamente ao Curty. E non se trata dun insulto, senón dunha descrición xenerosa.

Este señor é como é e non lle deamos máis voltas: a súa única cultura é a "cultura do ladrillo" e da conta corrente. Todo o demais é unha pose pueríl e patética.

Este señor forme parte dun autodenominado "Instituto de Estudios Vigueses" que ten como principal misión conseguir financiación pública para editar case en exclusiva os libros e folletos dos seus membros, moitos deles infumables (os libros e os membros). Non é de estrañar que calen ante as burradas que di un dos seus fundadores, pois periga que non lle publiquen os seus, polo xeral, mediocres libriños.

Eu, de ser as autoridades que o financian (concello, fundación provigo, deputación) non lles daría un euro máis. Se queren publicar os seus libros que os paguen do seu peto ou que traten coas editoriais privadas.

Anónimo dixo...

O pouco prestixio que xa tiña o Instituto de Estudios Vigueses na cidade cae agora á altura do betún por pronunciamos do calibre deste señor arquitecto.

Anónimo dixo...

Curty es un engreido que sólo provoca risa. Sus colegas del Instituto una mezcla de oportunistas con algún supuesto profesional.

Anónimo dixo...

El tal Instituto de Estudios Vigueses tiene entre sus miembros al eximio Hidalgo Cuñarro, ex-director del museo Quiñones de León y reciente inquilino de la cárcel de A Lama por sus desfalcos en la gestión de dicho museo.

Gran institución, sí señor.

Anónimo dixo...

Hidalgo Cuñarro ten outro colega no Instituto de Estudios Vigorreses de marras, un tal Costa Gobernas, outro lince. Por non falar do seu presi, o malencarado Gerardito Sacau, que sabe moito latín.

Anónimo dixo...

Sexa quen sexa Curti... falemos do translado do busto de Curros Enríquez: ese NON É o lugar orixinario, como podemos ver en
http://bretemas.blogspot.com/2008/
03/estatua-de-curros-na-alameda.html
A consecuencia directa foi a "expulsión" da escultura-fonte de Camilo Nogueira (pai) desaloxada do seu lugar (este si orixinario) e sen destino coñecido.
Curiosa forma de respecto á historia e ó patrimonio.

Anónimo dixo...

Curiosa tropa a do chamado Instituto de Estudios Vigueses. Curiosa tropa.

Anónimo dixo...

En primer lugar:

Me hace muchísima gracia que al señor Martín Curty se le llame Beatle como si fuese un agravio. Si ese fuese mi apelativo, aseguro que lo recibiría como un piropo. siempre he querido ser George Harrison.

En segundo:

Hablar por hablar, sin conocer la realidad más que a través de los medios de comunicación o de las opiniones ajenas, obedece al más absoluto de los despropósitos y babosadas. Igual hay que recordar a más de uno el mito de la caverna de Platón o remitirse a Pirandello y recordar el magistral: "Así es si, así os parece." Pues eso.

En tercero:

Agradecería que las personas que escriben y responden en este blog venenoso aprendan a utilizar los signos de puntuación y las tildes. Facilitan mucho la lectura y la comprensión del texto que se encuentra en el monitor.

En cuarto:

Desgraciadamente o por fortuna, aprendí mucho en mis anos universitarios. Entre otras cosas a dudar de todo y a utilizar las fuentes primarias como unidad de medida del conocimiento. Y ni así se puede asegurar nada. Porque existe un término que se llama falacia natural y otro que se llama error de muestreo en términos estadísticos, que es permanente y constante en cualquier investigación empírica cuantitativa. ¡Imagínense ustedes en el campo de lo cualitativo! ¡Lo enorme que puede ser la manipulación informativa cuando hay intereses de por medio!

En quinto:

Lo que ustedes llaman prepotencia deberían aplicársela a su propio comportamiento, como al del 90% de muchos periodistas. Por poner un ejemplo. Hace dos veranos leí en el diario El Mundo la siguiente aberración, que proclamaba en titulares, más o menos: "Los gallegos tachan de imbéciles a los que no hablan su idioma." Y en subtitulares: "Apoyados en el texto del himno escrito por Arturo Pondal" Como lo oyen: Arturo Pondal. No me equivoco yo. Y aparecía una traducción del himno hecha por un castellano cerril que no se molestó más que en pasar el traductor de internet, ni aclarar que fue escrito en un momento histórico concreto y determinado de opresión al pueblo gallego. Bien. Si esto lo lee un paisano de Albacete, por ejemplo, puede pensar que no somos más que una comandita de reaccionarios o que el total de la población adolece de odio hacia el resto del Estado no gallego parlante. Y no es cierto. Respondí al medio con una carta al director, que, evidentemente, no fue publicada.

En sexto:

Hablo en este caso, del señor Martín Curty, como podría hacerlo de otros miles de personas que se ven expuestas a la luz pública y al criterio de individuos que consideran que la libertad de expresión se traduce en libertad de agravio.

Y en séptimo y para finalizar:

Ni en el artículo principal ni en los comentarios subsiguientes, se ofrece un sólo dado que apoye y argumente con certeza matemática y/u objetiva la falta de integridad moral o ética del señor Martín Curty. No ofrecen la más mínima prueba de lo que se le acusa. Sólo aparecen declaraciones viscerales que resumen un rechazo contumaz y recalcitrante hacia una persona concreta.

Y eso no es periodismo ni es nada. Eso se llama crear opinión a través de los vasos comunicantes apelando a la siempre manida y útil teoría de las élites.

Ofrezcan ustedes una prueba, la más mínima de las actividades delictivas que apuntan del señor Martín Curty, y empezaré a creer que esto no es una campaña de difamación, si no periodismo de investigación con argumentos reales.

Y les dejo, porque tengo que seguir con mi discurso hacia otros damnificados por la maldicencia, la envidia, el aburrimiento de muchos que prefieren difamar a hacer algo productivo con su vida y las ganas de joder y buscarle cinco piés al gato.

Aprendan a dejar la subjetividad en el excusado y luego, cuando tengan datos, hablen.

Muy buenas noches.

Anónimo dixo...

Agradezco sobremanera que se me llame engreído. Me produce el mismo placer que un buen orgasmo. Es cierto, soy engreído, me jacto de ello y me lo recuerdo a mí mismo todas las noches antes de cerrar los ojos para dormir mejor.

Y, poco más hay que decir. Además de que es de muy mal gusto la palabra polla. Suena muy soez ...¿No les parece?

¡Más creatividad, por favor!

Anónimo dixo...

De entrada, no soy el señor Curty. Por suerte, vivo en Dublín, nací en Madrid y estoy haciendo una investigación acerca de los blogs.

Su manera de informar es denunciable. Y no son ustedes los únicos. Así que tengan cuidado con lo que dicen, porque esto sí que es una investigación seria.

Muy buenas noches a todos.

Anónimo dixo...

mira entonces tienes que hacer mucha investigación, de verdad... es que tu ip es de vigo, non de dublin, curty. no entiendes nada de eso de web, solo de mala arquitetura....

Anónimo dixo...

Que no soy Curty, joder. Mira que eres pesado y tienes la perra. Acabo de volver de un viaje de curro de varias semanas y me encuentro con un mensaje que me dicen que soy quién no soy.

Como quieras, tío, si te quieres seguir engañando a tí mismo es tu problema, no el mío.

Anónimo dixo...

sí, curty hacia de conejo

Bayeta dixo...

que mala es la envidia no??

Anónimo dixo...

si, me gustaria muchissimo ser un conejo

Anónimo dixo...

Tres cositas:

- Me gustaria saber, cuantas de las personas que critican al Sr. Curty lo conocen personalmente.

- A pesar de que las obras se citan aqui como horrendas, mas de un vigues daria y de hecho ha dado medio higado por vivir en esas horrendas construcciones, por algo sera. Lease Rosalia de Castro, Hispanidad, Jenaro...

- Por cierto el 98% de la edificación viguesa de los ultimos 20 años, es lamentable, que porcentaje pertenece al Sr. Curty? y con el resto que pasa?, dentro de no ser arquitectura de vanguardia, las construcciones citadas cumplen, perfectamente su funcion y si no preguntenle a cualquier vigues de a pie que le parece la calle Rosalia, a ver que opina, por cierto el Tanatorio Vigo Memorial es Premio Gómez Román de Arquitectura.

Anónimo dixo...

- La arquitectura del sr. Curty es horrenda, de verdad, te lo digo como arquitecto.
- Sus "connectiones" son peores.
- La calidad de su trabajo se puede ver aqui :http://www.abc.es/hemeroteca/historico-19-04-2005/abc/Nacional/un-total-de-80-viviendas-desalojadas-tras-el-derrumbe-de-un-edificio-en-el-centro-de-vigo_201950176550.html
(y hay muchas más cosas)

-hay muchas personas que lo conoscen y non es bueno lo que dicen. maria del mar bonet y la madre de sus hijos ni siquieira hablan con el.

Anónimo dixo...

estais criticando los eificios de Martín Curty no??el primer doctorado cum laude de Galicia...sí que teneis mucho criterio sí...

Anónimo dixo...

Ese derrumbe del que hablas en la calle Eduardo Iglesias no fue mas que un accidente. El derrumbe no fue de la obra que estaba llevando a cabo el Sr. Martín Curty sino de el edificio colindante en el cual a causa de un fallo de uno de los operarios de maquinas en la construcción tocó la fachada.Afirmo esto porque soy uno de los residentes proximos a la zona derrumbe y lo ví con mis propios ojos.