Jolín, cómo ha entrado setiembre, el cual, como es sabido, con abril, junio y noviembre, tiene 30 días; 28 o 29 tiene otro, que es febrero, y los demás, 31. Parece que hemos llegado todos cargaditos de ganas de cualquier cosa. Los colegas de aquí, a la que se han quitado la camiseta y los "bermudas", venga a inundarnos. Los que nos leen (encantado de saludarles), venga a darle a la tecla, unos con más argumentos, otros con menos, pero todos a la faena.
Está bien así, que todos ganamos con lo que entre todos largamos. Pero, como diría el portugués del chiste, "¡organisaçao!". Por ver si puedo echar una mano en el tumulto, ahí va una sugerencia: ¿Qué tal si todos los que hacen los comentarios se identifican en ellos? No me refiero a que remitan el nombre y dos apellidos, con el DNI entre los dientes y exhibiendo el certificado de empadronamiento. Aquí, como es obvio, valen los seudónimos y nadie está obligado a identificarse. En otros foros se regula el acceso, pero nosotros hemos preferido arriesgarnos y ponernos en las manos de quienes quieran intervenir. Se trataría, entonces, de HACER USO DE LA SEGUNDA OPCIÓN QUE OFRECE EL ENLACE DE LOS COMENTARIOS, ACTIVAR EL REDONDELITO DONDE PONE "OTROS" Y CUBRIR EL RECUADRO CORRESPONDIENTE CON UN NOMBRE CUALQUIERA. De esta forma, en los debates que se produzcan, cada uno podría dirigirse a quien le interesara, y éste sabría qué comentarios ha suscitado su intervención.
Es sólo una sugerencia, ¿eh?, no una injerencia.
¡Salud! y ocasión de disfrutarla.
25N.- Galicia sae á rúa para pedir a fin da "barbarie" machista e as
políticas que a ampara
-
Miles de persoas esixen en Galicia o fin da violencia machista e "que a
vergoña cambie de bando". Reclaman máis recursos e pór freo ao negacionismo
que pon...
14 comentarios:
Ya esta aqui tienes el primero que usa "otros".
chapela para lo que salga
Graciñas por deixarme opinar (no sei montar un blog dises ¡e justaríame!)
Son Aquilino, pro que faja falta.
Que no se diga ...
Perdon. ¡¡ me quedé corto.... Que no se diga que yo no lo hice.
Así, ademais de ordenar un pouco o debate, poderá cada un facer un "seguimento" ou búsqueda dos seus comentarios en todo Vigoblog. Abonda con que poña en google a seguinte cadea
[nome] site:vigoblog.blogspot.com
Google localizará só e en todo Vigoblog as páxinas nas que aparece o nome elixido (tamén serve para calquera palabra, conxunto de palabras ou frase entrecomillada, claro).
Probade!
Aquilino, montar un blog é moi doado, por exemplo neste servidor Blogger. Só tes que pulsar cando accedas a Vigoblog, no recadro na parte superior dereita da páxina que pon Get your own blog... e seguir as fáciles instruccións.
¡sorte! e xa nos contarás cando o teñas...
Moitas graciñas Pablo. Póñome a faser o que dís e pensar no nome do que será meu blog. Xa che terei informado; teño aljungha idea pero non cha conto agora por si ma pisan ¿comprendesme?
Unha cousa, non sei inglés, algo de galegoinglés sí: 'estoute lukando', pero non sei se me servirá. Moitas gracias.
Oes Pablo ¡xo teño! vou aniñar niste blog voso, na seución 'comentarios' (podería escribir algo millor pero cóstame muito, e desidín ai tempo escribir como falo); xúroche que intentei abrir o blog meu ¡non fun capás! o do siber o que eu bou a diario cansouse das miñas preguntas. Vouche contar, verás ti, estou prexubilado; morreu o meu xefe e cerraron, os seus deudos, o negocia de lápidas; a última que fixen foi a dil ¡a vida é así! Vou o siber a navegar na rede e a practicar e platicar pois estou a faser un cursiño no inem de informática. A a miña santa parecelle ben (levámonos, amiña santa e mais eu moi moi ben). Vivimos no Toural, e podo dar fe dise crucerista tomando unha infusión, sí, ise mesmo que tamen viu Lorenzo ¡paresía viquingo! Non, a Lorenzo nono vin ou será que no no coñezo. Bueno, que vivo no Toural nunca casiña que acabamos de pagar ai un ano ¡sen poteca! aforrando aforrando comprámola quedando a deber 2000 euros ¡e fiounos o vendedor! Como non temos fillos... fumos aforrando... e xa temos casa pero ainda non nos da para un ordenador (intentamos moitas motisimas veces encargar un fillo ¡non cheou! agora seguimos facendo a misma xinnasia pero non esperando nada, e disir: pasámolo ben).
Cerrou a lapidería, estou no paro... e gustame moita navegar ¡por iso fago o cursiño!
¿Cómo din con vos? Non mo vas creer ¿contocho?
Fai poucos días fun coa miña santa a faser ela una proba das mamas (todo saiulle ben) e mentras esperaba escoitei unha conversa entre duas enfermeiras ou médicas, iso no no sei ben, falaban de navegar; unha delas desía que escribía nun blog, e veña e dalle, total que tiven tempo de copiar a vosa direución que unha delas lle daba a outra ¿quen era unha delas? a mismisima Raquel; alo menos así se despidiu una delas o marrcharse "Raquel, te llamaré esta noche". A conversa era na cafetería do hospital. O chegar a casa funme o siber y tecleei a direución. Lin os vosos pos ou posts e aquí me tendes.
Xa vos irei dando mais noticias do meu pequeno mundo. Moitas gracias por dexarme aniñar niste rinconciño.
O do siber é unha miñaxoia, cóidao. E a túa santa vaille facendo un altar, porque aturar este serodio vicio teu pola cibernáutica tenche un mérito de carallo.
Aquí podes aniñar sempre que queiras ruliña ;-))
Teu
Pablo
Puse en Google, "consultorio sentimental" y me salió esta dirección. ¿Es cierto? ¿Hay que pagar o es una ONG?
Pues yo creo que tú si deberías pagar, no solo por tus consultas sentimentales también por opinar...Te falta nivel
A Pablo e mais a Marcos: gracias; ó 'maduro preocupado' millor seríalle que deixase de preocuparse e se ocupase (do que fose).
A miña santa rifoume por disir que estou no paro, dise qué —o estar no paro— unha vergonza e que o serto e que é que estou prexubilado; ten rasón (cásese sempre a ten), pero alá no fondo síntome no paro, ou é que a prexibilación, cando non é por enfermedade, i eu non estóu enfermo, ¿non é unaha maneira de estar no paro?. Pois iso.
Marcos ¡adiviñaste que doulle as teclas cun só dedo! ocurre que si poño os oito dedos sobre o teclado, tal como mandan no cursiño... non vexo onde están as letras, e memoria o que se di memoria nunca foi o meo. O meu disir 'morraseiro' casi casi acertas; ela, a miña santa, é de Moaña e imos moito alá no barco moitos domingos; é unha viaxe ben bonita a do barco, conque non faga mui mal tempo eu sempre vou na cuberta. Coñecinna, a miña santa, cando fixen a mili en Fijeirido ¡aniños fai!; tiña un amigo do Con, ia co il as festas de Vilela e 'fichei'. Polo tanto o meu 'morraseiro' falar venme pola parenta. E, outra cousa Marcos ¿porqué aconxellaslle a Raquel que non lle dé a lengua? ela falaba ben distas páxinas (¡fotojrafías bonitas poñedes!), ¿é un secreto? non entendo. E outra cousa mais pra ti, o de 'Aquí-Lino' faime recordar un cumpañeiro da mili que cando pasaban revista eu disía "aquí Aquilino" e fartábanse de rir, a nai cos pariu.
Boeno, procurarei non falar moito de meu. Enviareivos crónicas do Toural, e de cómo miramos Vigo desde iste barrio.
Moitas gracias outra ves.
a carta-comentario anterior de 'usuario anónimo' nada; trabuquei a tecla. Escribeu Aquilino.
Publicar un comentario