IX ÉPOCA

18.9.09

Votar a un ladrón, no tiene perdón

Dice el aforismo popular que el que roba a un ladrón tiene cien años de perdón. No sé dónde, pero vamos a aceptarlo como animal de compañía.
Pero con esto de andarse rebuscando en los periódicos, a veces uno se encuentra algunas perlas, como la producida por el talante reflexivo de Julio Anguita, que el diario "Público" de algún modo desnaturaliza, porque decir que "el Califa" ha "renunciado al comunismo como alternativa" parece que tiene más gancho que titular con la frase de verdadero calado: "la única vía posible para cambiar el mundo son los derechos humanos".
Hace algún tiempo hablábamos de eso aquí mismo, habida cuenta de la torticera interpretación que de la política hacen algunos. Hablábamos del Estado de Derecho, que incluye la atención (no puede ser de otro modo) a los Derechos Humanos.
Anguita, arrinconado por la nacesidad del PSOE de evitar fugas de votos por su izquierda, a base de que todo su aparato mediático machacó hasta lo indecible su calificación como "visionario", como "fundamentalista" y como "utópico", se anduvo entonces con aquel "¡programa, programa, programa!" con el que pretendía llamar la atención sobre la funesta manía de justificarse únicamente por el supuesto significado de unas siglas.
Anguita combatía el "ideologismo" de fortuna que exhibían unos y otros a base de justificar cualquiera de sus acciones por ser "progresistas" o "conservadores". El Califa trataba de librarnos de las funestas consecuencias de aquella frase justificatoria de Alfonso Guerra: "Sosialihmo eh lo que hasemo loh sosialihtah". O sea, que basta con apuntarse al PSOE para actuar como socialista, al PP para hacerlo como centrista o al BNG y pasar por nacionalista. Pues qué bien.
En 2003, tras la muerte de su hijo el periodista Julio Anguita Parrado, en la guerra de Irak, nos ha dejado una frase que cualquier ser humano debería suscribir: "Malditas sean las guerras y los canallas que las apoyan".
Afortunadamente, a Julio Anguita lo salvó un infarto. ¿Qué nos salvará a nosotros?
Porque votar a un ladrón, eso sí que no tiene perdón.

8 comentarios:

pablo gonzalez dixo...

amigo marcos,

anguita es responsable de la pinza contra un gobierno de progreso cuyos defectos fueros aireados, mientras que sus virtudes fueron sepultadas. si el 94% (porcentaje de imputados actuales del pp entre los involucrados en casos de corrupción) de los titulares de aquellos tiempos se hubieran mostrado ciertos, quizás aún le quedaría alguna dignidad a este señor, que prefirió la extrema derecha de aznar, corrupta y criminal, que acabó por llevarse por delante a su propio hijo.

yo sí creo que su mesianismo se tradujo en la horrible ironía en la que acabó su vida. a estas alturas este señor sólo produce lástima y lo mejor que se puede hacer con él es sepultarlo en un silencio vergonzante.

Marcos Andión dixo...

He aquí una demostración de que el trabajo de "la pinza" PSOE (felipista)-PRISA ha sido efectivo, amigo Pablo. Parece que tú también te lo has creido. Lo lamento, porque hemos perdido una referencia de racionalidad con su desparición de la escena política y asistido al aniquilamiento de la poca izquierda que quedaba en el parlamento, para regocijo de quienes siempre se sintieron molestos por esa mosca cojonera que era Anguita, recordándoles a todos que una cosa es predicar y otra dar trigo.
En cuanto a que el gobierno encabezado por Felipe González era "de progreso", hay opiniones. Su progresismo consistía en usar todo su arsenal para liquidar cualquier atisbo de existencia a su izquierda, mientras se disponía a pactar con el PP allí donde creía que le convendría.
El triunfo de la "pinza" que comento está a la vista: un bipartidismo imperfecto (como pretendía Fraga), para consolidar una "alternancia" que nos empobrece políticamente.
Hoy, la "pinza" la forman POSE y PP contra los nacionalismos democráticos, una vez libres sus manos de ataduras molestas.

Pablo Eifonso dixo...

A pinza só a produciron os medios de comunicación do capitalismo "progresista" de PRISA.O mesianismo de Anguita é a expresión dos de sempre, dos mesmos que acaban mediatica ou fisicamente con todo aquelo que non casa co discurso aceptable polo poder. Daqueles polvos de precaucións e compracencia cos supostos gobernos de esquerdas veñen os lodos destes liberais do PSOE que nos gobernan convencéndonos, por exemplo, de que dar diñeiro á Banca é algo inevitable e, finalmente, progresista(?). A corrupción está basicamente igoalada entre a dereita e a suposta esquerda que goberna en concellos, deputacións, comunidades autónomas ou no goberno de España. O caso de Vigo non é ninguna excepción: PXOM, Aparcamentos, Eventos, contratación ilegal de empresas amigas (v.gr. en publicidade Ecovigo-PSOE, Anónimo ou Cicere-BNG; Canal Uno, Significantia, Abano -PP) supón millóns de euros do erario público que homologan a "progresistas" "nacionalistas e Peperos, síntoo.
A reivindicación do Estado de Dereito, lugar onde sempre estivo Anguita, e que vexo que non abandona, é, evidentemente revolucionaria: tal Estado, ideal burgués abandoado rapidamente polos seus propios "promotores" afogaados pola imposibilidade de casalo coa "lóxica" do mercado, é o lugar do ser humano libre. Anguita, coas súas declaracións de hoxe está novamente situado no mellor pensamento da "nova" esquerda, que representa, por exemplo, o filósofo Fernández Liria ou os grupos e persoas agrupados ao redor da esquerda europea non domesticada.

Marcos Andión dixo...

Una muestra del pensamiento de Carlos Fernández Liria, en el enlace siguiente (se puede completar con una visita a los enlaces sugeridos al final de la entrevista).

http://www.attacmadrid.org/d/8/070917130624.php

claudioataturk dixo...

Julio Anguita ha sido y es un referente humano y democrático como pocos en la política española. Su dignidad y entereza, acompañados de una gran capacidad intelectual no admiten otra crítica que la del respeto desde la diferencia. No soy ni comunista ni de izquierdas, pero no confundamos la derecha PP como alternativa a todo lo demás. Del Psoe mejor no hablar en estos tiempos para no desacreditar lo que tuvo de mejora democrática. Comparto y admiro a Julio Anguita como persona y muchos sentimos su marcha desde posiciones diferentes.
Saludos.
Ataturk.

Lalo (de noite) dixo...

...A quen vos gosta moito
que un teña a súa propia fe,
é aos resentidos do PePé.
Iso é o que sempre escpito

Anónimo dixo...

buenos días,
al Señor Anguita y a IU les honra haber negado su apoyo al gobierno de Felipe González en el 96.es algo racional no apoyar a un gobierno acusado, imputado y condenado por terrorismo de estado.
usted lo apoyaría sr. pablo gonzález?usted nos habla de "sepultar" al Sr. Anguita?de sepultar sí que sabe el psoe...
anguita siempre dijo (y dice) la verdad. no sé por qué ahora les molesta.

fue de extrema derecha la política de aznar?fue criminal y corrupta? qué tribulales la condenaron?
hay algún ministro/alto cargo de aznar encarcelado? barrionuevo?vera?roldán?sancristóbal?corcuera?

jorge

Anónimo dixo...

Para LALO, ¿Pepé, pepé...?
¡Ha, sí! Los que tienen la misma política que ZP

Non andes tanto de noite e durme un pouquiño que che fai falta