Tempo para as decisións estratéxicas.

Unha das características das crisis económicas é que son presentadas como fenómenos meteorolóxicos. Aparecen de repente, os expertos din saber algo das súas causas pero fan prediccións que un dia si e outro tamén fallan. Feitos como que Citroën cerre liñas de traballo cando parte dos seus traballadores están velando ou que se apliquen plans de formación para disfrazar EREs aumentan a a nosa sospeita de que mexan por nos aínda que digamos que chove.
Son tempos estes moi apropiados para ver a profundidade das políticas. Porque é agora cando debían aparecer enriba da mesa as diferencias entre as perspectivas transformadoras e as conservadoras. E, polo visto, a crise agudiza o lado conservador e mesmo da impresión que todos apostaríamos por quedarmos como estabamos dando por descontado que estabamos ben. E é incríble esta apreciación dun pasado recente que estivo cheo de falcatruadas financieiras, problemas medioambientais e desigualdades mundiais.
Chama a atención, por exemplo, que a esquerda gobernante siga pensando que o sector da automoción sexa “estratéxico” para Galicia cando cada vez máis xente opina que ten os dias contados pola crise do petróleo. E seguen promovendo políticas de apoio a unha industria chantaxista que ameaza un dia si e outro tamén coa deslocalización. Ninguén se opón a medidas que garantan ingresos ós traballadores do sector pero na negociación deberamos escoitar que é necesario un futuro donde o coche privado e a segunda residencia non sexan os motores da economía. Pero si ata Obama vai condicionar as axudas!!!
E o plan Renove segue a ser unha pobre resposta conservadora a faga Sebastian ou Fernando Blanco. Trátase de distribuir inxustamente cartos públicos para o consumo privado. E tampouco soluciona as cousas ter un ICO galego ou fusionar as Caixas senón sabemos que tipo de industrias e servizos son os que hai que promocionar. Os parques eólicos e solares comenzan a destaparse como un exercicio de pesca de cartos públicos donde o diñeiro se gaña na construcción e cunha explotación subvencionada. O kw.h producido por istas instalacións págase a 0,42 € mentras que o consumido da rede a 0,17 € . Xa sabemos quen paga a diferencia. E quen vai embolsala: Jacinto, Epifanio, e outros membros da nova burguesía nacionalista (?) emerxente.
A crise colleúnos no momento en que bipartitos recén chegados deseñaban políticas-espectáculo propias dos tempos da abundancia. Agora parece ridículo seguir piando por un AVE ou por un tercer carril en Rande cando non temos aternativa ó transporte por estrada de mercadurias.
Son tempos para as decisión estratéxicas. Vigo, por exemplo, necesita pensarse sen Citroën no horizonte e, polo momento, Caballero, Domínguez, Alvariño e Gayoso non parecen ser quen de enfrontar o problema.
Xa que logo, dentro das miñas competencias, esixo que os 177 euros que me corresponden do fondo anti-crisis sirvan para crear un servicio competente de vixiancia dos verquidos no Lagares e rebaixar o 95% da contaminación da ría que, según o conselleiro do medio, provén da…. depuradora!!!!!