Os culpables do desastre

Dende estas páxinas de VB denunciouse reiterada e argumentadamente o desastre do saneamento en Vigo. Iniciado, conforme a criterios de planificación contemporánea, hai 25 anos co PESIV (Plan Especial de Saneamento Integral da Ría de Vigo), a suposta racionalización do vital ciclo da auga na nosa cidade, supuxo colocar sobre o tapete inxentes cantidades de diñeiro e, no estilo desta cidade, inmellorables oportunidades para os depredadores de sempre
Primeiro foi a escandalosa privatización de EMAVISA, Empresa Municipal de Augas, a cargo dun Soto que daba así o seu mellor golpe de efecto persoal, e que supuxo o disparo de saída para que canta actividade de servizo público do Concello fose vendida ao mellor postor (ata chegar á situación actual en que só lles queda por privatizar o subsolo, e estano facendo nun alarde de avaricia e de desprezo ao interese público que clama ao ceo). O gran segundo episodio, o da construcción da actual EDAR (Estación depuradora de augas residuais, vulgo depuradora) da Xunqueira do Lagares, aínda colea hoxe.
Toda a historia do saneamento vigués está chea de sospeitas, incompetencias e irresponsabilidades con nome e apelidos. Chea tamén de impunidade.

Ábrese agora a oportunidade, coa posibilidade da apertura dunha investigación da Unión Europea, de que se descubran os escuros sumidoiros que deglutiron miles de millóns a base de poñer tuberías e facer depuradoras que non funcionan. Durante moitos anos, o saneamento foi unha arma de caciqueo entre gobernos municipais, asociacións de veciños e pobres veciños. Os trazados da rede negociáronse a pé de obra cos caciquiños locais que ían dicindo por onde sí e por onde non pasaban os canos, coa empresa concesionario exercendo obediencia debida. Ata tal punto, que os planos de trazado inicial son hoxe irrecoñecibles sobre o terreo. VB sinalou máis dunha vez aos directos responsables desta situación, a aqueles que, obrigados a xestionar con eficacia e respecto ao interese público a evacuación e tratamento de augas residuais, dedicáronse só a sair na foto e levarse ben coas empresas concesionarias.
Cada goberno municipal foi vendendo os seus quilómetros de tubería sen dicir a ninguén que esas augas ían a ningures, sen realizar ningún dos controis obrigatorios sobre os vertidos industriais á rede municipal, e vendendo, ata a náusea, a cortina de fume do saneamento do río Lagares, gran coartada municipal para non acometer o realmente importante: a rede de saneamento.

Esperemos, nunca é tarde, que unha investigación a fondo da Unión Europea (están lonxe e non poden ser controlados polas redes de intereses de por aquí) poña no seu sitio a aquelas persoas que durante demasiados anos xogaron irresponsable e conscientemente coa nosa saúde e a do noso contorno. Se cadra, é a hora de que os seus nomes e responsabilidades sexan publicamente expostos, canto menos, para vergonza e escarnio público (na xustiza confiamos menos)