IX ÉPOCA

13.9.07

A mala educación

Voltan os pequenos á escola. Á hora da saída escoitamos cada vez máis acentos novos. Xunto ós familiares ourensán ou o pontevedrés do interior, sonan as músicas uruguaias, arxentinas, brasileiras ou da europa do leste. A escola, a pública, vainos dando un adianto do que será (ou xa é?) a cidade de mañán.
Conscentes ou inconscentes, non o sei, desa realidade os noso gobernantes porfían en grandes debates sobre a educación. Aquel quere introducir elementos identitarios a base de mandilóns e hinos cantados ós dous anos. Este pretende fomentar as linguas extranxeiras extramuros da escola. Esoutros están dispostos a facer perder cursos obxetando unha asignatura que eles -¡eles!- consideran atentoria contra a súa moral, e dicir, a que un dia quixeron facer moral de todos sen reparar en medios.
E entrementras a realidade, tozuda, demostra que garderias, escolas e institutos son un axente máis na tarefa de educar. Se así non fose teríamos xa neste momento conductores responsables, persoas solidarias e mimadores do medio ambiente e da súa propia saúde. A educación é un proceso sen horarios con multitude de "profesores e profesoras". Pais, nais, conductores do vitrasa, camareiros, policias locais, peóns, médicas, enfermeiros, vendedores e tamén os políticos e políticas. Estes últimos poderían reflexionar un pouco e pensar que dificilmente podemos crer o seu discurso catrastofista sobre os males de tal ou cual educación se a renglón seguido pasan a insultar, berrear e patear. Como pode un xove convencerse da importancia da lei -mesmo da constitución- cando centos de violacións da mesma fanse sen repercusión nengunha? Como inculcar sentido da responsabilidade cando un pode empregar o seu posto para enchufar familiares e amigos, favorecer promotores ou destrozar a cidade e segue ostentando cargos sen , nin tan sequera, pedir desculpas?
Hai problemas grandes na educación pero sobre todo na falta de educación cívica que amosan unha grande parte dos nosos gobernantes. Aprobarémolos neste curso?

10 comentarios:

Anónimo dixo...

Como que va a ser que no.
Ya el personal està maleado.

Anónimo dixo...

Que razón tienes. LOS maestros siempre fueron unos vagos, de ahí, eres mais vago que un maestro de escuela. Con eso está todo dito. Solo saben arrimarse al poder, para cobrar y no hacer nada. cuando tienen una enorme responsabilidad. Conoceis el número de concejales, maestros que hay en España, pues ademas, siempre fueeron caciques.

Anónimo dixo...

Falando de mala educación e contestando ao anterior. Nese pos acabas de ofenderme. Son maestro, levo traballando arreo dende o día un, aturo clases de vintesete alumnos (E gracias antes eran moitos mais). E pese a todo o que escoito, tipo post anterior e outros, non penso que os pais sexan uns irresponsables que transmitan esa visión dos seus profesores aos sedus fillos.

Anónimo dixo...

Ao marxe do comentario pouco eloxioso cara os mestres, convén sinalar que o refrán non é así: é "Pasas máis fame ca un maestro de escola". O conto elles ben diferente. "Eres más vago que la chaqueta de un guardia" é o máis parecido que teño escoitado.
E aproveito a ocasión para sinalar que ese odio aos mestres vese ben reflexado na escasísima repercusión das ensinanzas no seu uso da lingua. Non lle deberon ensinar nada. Comprendo, pois, os seus aldraxes.

Marcos Andión dixo...

Suscribo el anterior comentario de Churumbeliyo, que se ha originado en el desafortunado (por decirlo de alguna manera) del segundo "anónimo", víctima de eso que podríamos llamar "tocar de oído".
Aprovecho, también, para expresar mi absoluto acuerdo con el contenido del post que origina todo esto.
Efectivamente, si una sociedad abandona su tarea educativa, dejándola exclusivamente a los educadores profesionales, poco podrán hacer éstos para impedir una desvalorización de todo lo que, en definitiva, hace que una sociedad progrese.
En un sistema educativo pensado casi exclusivamente para conseguir la superación de unos conocimientos teóricos, el valor predominante y el fin último es ir pasando barreras y, sucesivamente, ir olvidando lo que ha permitido pasarlas.
Si, en política, ha logrado imponerse la máxima de "se hace así", ello significa que estamos engordando una forma de "buscarse la vida" que acaba por conformar una "nueva clase" (social o mental) que terminará(ya está casi al final del proceso) por dirigir toda su actividad a justificarse, despreciando que el ejercicio de la política ha de ser, además de productivo para los demás, ejemplificador.
El descrédito que la actividad política (con las excepciones que se quieran) está logrando en todo el mundo desarrollado es buena prueba de que las cosas no pueden seguir así.
Y no quiero terminar sin expresar mi desconcierto ante la generalización de que son los docentes los culpables de todo, ahora que han sido desposeídos de cualquier atisbo de autoridad, de prestigio social y de capacidad educadora, lo que les ha proporcionado una coraza de protección corporativa que ni a ellos mismos beneficia. Es demasiado elevado el porcentaje de enseñantes que acaban por considerar su tarea exclusivamente como un "modus vivendi", refugiados en una jaula de oro funcionarial. Pero eso no es más que la consecuencia de la incapacidad del sistema para armonizar la vida laboral de los progenitores con la actividad formativa de los centros docentes, en especial los públicos.
Podría servir de ejemplo para lo anterior, la cantidad de bandazos que da la política educativa, gobierno tras gobierno, que es muy superior a otras áreas administrativas.
Finalmente, creo que en este curso, también, quedaremos para setiembre.

Anónimo dixo...

OK.

JH! dixo...

Se algún político vigués aproba, seguro que é copiando ou polo método clásico do cambiazo...

Anónimo dixo...

Me adhiero.

Anónimo dixo...

Con el permiso de los amigos administradores o conductores de este blog, voy a decir algo que espero que no les moleste, solo se trata de un punto de vista con la intenci�n de ayudar, (cr�tica constructiva). Nada m�s que eso. Voy: El blog se nota lento, triste y con pocos temas, repetitivos por lo dem�s. Creo que vale la pena quemar unas cuentas neuronas extras A pesar de todo sigue siendo el mejor en lo que repecta al tema Vigo, pero trucha que se duerme se la lleva la corriente.

Marcos Andión dixo...

Gracias: veremos de darle un poco de marcha al asunto. Estamos en ello, lo que pasa es que, como todos, debe ser que sufrimos los clásicos ciclos y no siempre tenemos el morral repleto. Nosotros también padecemos el síndrome postvacacional y puede que se nos note.
En todo caso, la contribución de quienes nos visitan y arriman el hombro con sus comentarios es un acicate impagable.