Bouzas existe

(ver reportaxe fotográfica aquí)

Abríndose paso cos cóvados para poder ser de novo do mar que a paríu, Bouzas existe. Sen que tampouco ninguén sexa quen de rexenerar como se merece o seu casco de vila mariñeira resiste e ten vida propia, intensa, rueira, apegada ao resto de mar que lle deixaron, por se tal, asediada sempre polo monstruo que ameaza sempre con aterrar ata Punto muíños ou convertir a pequena baía ata o Museo do Mar, nun porto deportivo para gañanza dalgún espabilado que andan por alí xa canso de gañar diñeiro coa nobre actividade do furtivismo e disposto a pasarse a facedor de mariñas a tanto o amarre.
Bouzas ergueu a bandeira contra os recheos e un se pregunta se non é posible trasladar todo o edificio do Consorcio, ou o campo de fútbol a outra parte e evitar así que se sigan merendando o mar a gadoupazos... se cadra ata chegar a Liméns.
Bouzas pervive aínda que a pesar de ter aprobado xa hai tres anos un Plan Especial de Protección, non se note, e o seu edificio durante moitos anos emblema e testemuño da rehabilitación, a Casa do Patín, sexa cada vez máis ruina e ata que caia.
Non sabían os boucenses en 1906 que ese Vigo que absorveu daquela á vella vila, ía ser tan desagradecido no futuro.
Así o vimos onte.