IX ÉPOCA

31.5.10

Fallece Louise Bourgeois

Una de las miradas más lúcidas de nuestra época se ha apagado hoy, a sus 98 años de edad.

30.5.10

Do puntazo á putada nun click



agora e despois.Adeus ás naves dos plátanos.

Que puntazo llevar los tenis...Ay Perly...estás en todo !!


Proclamación de candidatos do PP nas sete cidades

Estupideces de Corina

Cando a unha institución ou particular paralízanlle unha obra por incumprir a legalidade, o normal é a discreción e utilizar os procedementos que o Estado de Dereito proporciona aos cidadáns. Corina Porro prefire anunciarnos a todo cartel que para ela, o principio de legalidade é un engorro.
Polo demais o carteliño só pode mover á gargallada e a reafirmarnos na evidencia de que estamos en mans duns/has impresentables.

27.5.10

¡Nos van a cortar la luz!


Digamos que ocupo un pequeño y coqueto apartamento en un edificio grande y algo antiguo con vistas al mar en el que la variedad de viviendas es significativa; la vecindad es también de muy diverso extracto social. Sí, podría decirse que vivo es un arca de Noé. Bien; esta variopinta comunidad de propietarios se ha embarcado en reformas —unas más necesarias que otras— un tanto disparatadas: que si lavar la fachada, un ascensor último modelo revestido de espejos, unos sofás de cuero en el amplio portal... Vamos, que nos hemos pasado del presupuesto de aquí a Zamora (lo de 'a Lima' ¿por qué se dirá tanto?). Ayer se ha convocado una reunión de comuneros, y nos dan la noticia —el presidente y el tesorero— de que el banco nos quiere embargar por falta de pago. Para salir del apuro se les ha ocurrido a los de la directiva el pasar un recibo extra a los 102 copropietarios por igual importe ¡! Hay viviendas aquí desde 40 metro cuadros a doscientos veinte metros cuadrados. Evidentemente los de las más grandes están encantados, los de las más pequeñas ¡totalmente desencantadas! (somos más las féminas con pequeño apartamento, qué le vamos a hacer). Vamos a ver, si yo tengo una participación del 0,27 % en el total del edificio (casi la que menos) y algunos (pocos pero muy ruidosos) la tienen de hasta un 4,61 % ¿no les parece un disparate totalmente injusto el que se pretenda dividir la deuda a partes iguales entre los 102 propietarios? Los de la directiva dicen que que se sienten muy presionados por los de los pisos grandes ¡! Pues no hay tu tía; y lo malo es que están a punto de cortarnos la luz de las zonas comunes. En fin, estoy pensando salirme de esta Arca de Noé y comprarme una canoa. ¿Qué opinan ustedes?

(Disculpen que les cuente estos problemillas personales, pero ya que el panorama de la ciudad anda tan aburrido y despreocupado... de algo habrá que hablar en esta blog ¿eh?).

25.5.10

La bucanera C. Porro


La presidenta de la Autoridad Portuaria —la pastosa C. Porro— ¿a santo de qué se monta una fundación? Pero, aquello de zapatero a tus zapatos ¿ya no es válido? Y va y se marcan local en Velázquez Moreno ¡una pasta! y el personal que emplea esta Fundación Puerto de Vigo ¿cómo es seleccionado? Y van, y claro, se montan una de Piratas. Ay ¡cómo se retratan! Pero, ¿no estábamos en que los asuntos culturales dependen de la concejalía del ramo, o del ministerio en cuestión? Va a ser que en la concejalía de cultura están ya montando un departamentito que atenderá asuntos de barquitos y tal y cual. Esta mujer ha perdido los nervios.

Piratona la C. Porro. Propongo limpiar la bahía de corsari@s. Onde vamo a pará, zeñó.

¿Europa?

JÜRGEN HABERMAS: Días decisivos: Occidente celebra el 8 de mayo y Rusia el 9 de mayo la victoria sobre la Alemania nacionalsocialista [seguir leyendo]

Bilderberg



"Su primera reunión se celebró en un hotel de Holanda en 1954 para defender los intereses del capitalismo ante el empuje del comunismo en Europa del Este. La guerra de Irak, la caída del mercado inmobiliario y la crisis de las hipotecas basura han sido algunos asuntos debatidos por el grupo antes de que ocurrieran. Ya en 2006, los asistentes supieron que era mejor invertir en oro que en inmuebles.

Se trata de la tercera ocasión en la que el Grupo Bilderberg se reúne en España. En 1975, tras la muerte de Franco, se citaron en Palma de Mallorca y, en 1989, en la isla gallega de La Toja. Ahora, la elección de Sitges se considera un reflejo de la creciente influencia de españoles en el foro.

Los asistentes:

Entre los asistentes españoles habituales se encuentran la reina doña Sofía, Matías Rodríguez Inciarte, vicepresidente del Santander, y Juan Luis Cebrián, consejero delegado de Prisa. Joaquín Almunia, Pedro Solbes o José Manuel Entrecanales también han pasado por los encuentros del grupo.

Entre los internacionales, el ex secretario de Estado norteamericano Henry Kissinger, el banquero David Rockefeller, los presidentes de los bancos centrales y nacionales, ministros, ex presidentes de Gobierno, banqueros y muchos ejecutivos de grandes empresas, como Nokia, Coca-Cola, Pepsi, Airbus, Shell, Siemens, Novartis, Fiat (los Agnelli), entre otros muchos, además de altos cargos de conglomerados mediáticos como The Wall Street Journal, The New York Times y Die Zeit".
(de Xornal.com)

Decididamente, lo mejor de cada casa. Y, ahora, a andarnos con milongas sobre soberanía, justicia, igualdad, democracia, un hombre un voto, entradas y salidas de las crisis...

El Grupo Bilderberg se reunirá, del 3 al 6 de junio, en el hotel Dolce, de Sitges, lejos del mundanal ruido para no ser molestados y poder tomar sus decisiones sin que nadie se entere.

Ustedes mismos.

24.5.10

En Conserva, proxecto artístico sobre a fábrica de Massó

O proxecto ‘Enconserva’ nace co fin de crear un espazo común para que os artistas do Morrazo e do entorno da Ría de Vigo poidan exhibir as súas creacións de forma aberta ao resto dos cidadáns e fóra das salas de exposicións tradicionais.
O principal obxectivo da iniciativa céntrase en promover unha exposición colectiva onde teñan cabida as distintas
disciplinas artísticas: pintura, escultura, fotografía, ilustración, vídeo, teatro, literatura e música, entre outras. Cada artista que desexe unirse ao proxecto poderá participar cunha peza da súa creación, que logo será exhibida ao público nun evento que combinará mostras, proxeccións e actuacións en directo...
[lér máis]

23.5.10

Alégrame el día, torero

Os 100 comentarios sobre a cogida en Perú21: outras sensibilidades.

18.5.10

Esta mañana...

alguien dulcificó el regreso cierto.

14.5.10

A inconmensurable jeta do Goberno municipal de Vigo

Hai que ter unha desvergonza raiana coa estupidez, ou considerarnos aos cidadáns como imbéciles redomados, para vendernos a moto de que motu proprio o alcalde e concelleiros con adicación exclusiva no Concello de Vigo, farán o xesto de rebaixarse o salario un 15%.
Claro! o alcalde e o teniente saben perfectamente que, sí ou si, verán rebaixado o soldo cando se publique o decreto do Goberno central polo que se recorta aos funcionarios públicos (eles son a efectos retributivos funcionarios, na súa condición de persoal electo nunha administración pública) unha MEDIA do 5% do seu salario, SEN QUE POIDA SER MAIOR 15%.
Evidentemente, cos xugosos salarios con cargo ao erario público que se concederon os nosos xenerosos munícipes, a eles tocaralles a maior porcentaxe de desconto, ou sexa, o 15% que agora, cun descaro de trileiro trapalleiro, nos venden como un sacrificio voluntario. Amos anda!

O que hai que aturar.

13.5.10

Gayoso opina que hai que reducirlle o 20% aos funcionarios

Gayoso analiza la situación económica española a modo de aviso a navegantes: "Es pésima. Aunque no nos guste, si no queremos acabar como Grecia, habrá que reducir el 20% los salarios de los funcionarios".
El País Galicia recolle así as palabras de Gayoso ao Comité de Empresa dos "funcionarios" (sen oposición) de Caixanova.

Pola súa banda, o ex-auxiliar de contabilidad da Caja de Ahorros y Monte de Piedad Municipal de Vigo, comprométese a apretarse o cinto e botar máis esmola no cepillo en misa e conxelarse o seu soldo de 500.000 euros.
Pensionistas, médicos, profesores, mestres, bombeiros, enfermeiras, policías e administrativos vigueses que asisten entusiasmados ao trunfo de Vigo na súa loita coa Coruña, promoven que se dea o nome de El Chino a unha rúa viguesa.
Abel Caballero ri, e aínda non sabe en que tipo de farola investirá o diñeiro que se aforre nas nóminas dos funcionarios municipais. Seica se baixará o soldo e, a pesar de que non son funcionarios, conxelará o salario dos 14 amigos contratados a dedo que pacen e fanlle a ola na alcaldía.
O Comité de persoal do Concello de Vigo, aplaude, un tanto despistados.

E la nave va...

Ahí al lado, en Mogadiscio, ayer mismo

Foto: AP /FARAH ABDI WARSAMEH | 12-05-2010 (publicada en El País digital)

¿Por qué no

Quero cheirar teu bacallau, Maria!!!

Ya que hemos instituido ésta como la semana del cachondeo propio, que no todo va a ser mamoneo y corrupción, ahí os va esta versión de la original de Quim Barreiros, un vecino de Vila Praia de Ancora al que siempre le tocaba el "bingo acumultativo" de APETESFRA (buen olfato, ¿no?), que viene como "anillo al pelo":



Versión culinaria del mismo tema, que tomé prestada de la blog "O Bandullo":



Como la canción; fácil, sabrosona y pegadiza.
¡Hala!, a cheirar o bacalhau e...

...de postre (o a cualquier hora):



¡Bó proveito, meus!

12.5.10

MONUMENTO, FAGAMOS UN

Quixera ver cousas semellantes nas festas de Vigo (Oquestrada Se Esta Rua Fosse Minha ao Vivo)

Actas


(Fragmento das actas da reunión entre os equipos directivos de Caixanova e CaixaGalicia)

M. Creo que EN-CAIXA sería el nombre adecuado. Hacer referencia a internet es obligado.

G. Nuestro Consejo de administración no puede aceptarlo por sus semejanzas semánticas con trágala. NOVA CAIXA sin embargo propone una visión de futuro y de renovación que ayudaría a lavar una imagen de ineficiencia que puede haberse instalado en la opinión pública.

M. Sin embargo suena muy familiar, como gastado. Creo que el Sr. Urraco tenía una idea mejor.

U. Con permiso del Presidente, mi equipo había pensado en CAJA-CAIXA. Es un binomio superador de enfrentamientos. Evidentemente a los seis años se rotaría y pasaría a ser CAIXA-CAJA para evitar críticas de alguno sectores.

G. No Urraco, no tiene pegada y es redundante.

M. Otra de nuestras favoritas sería LA BOX DE GALIZA. Es el nombre con mas consenso y es trilingüe.Confirma la galleguidad de la firma. Evidentemente los tipos de letra habrían de ser cuidadosamente diseñados para evitar cualquier equívoco con otras marcas.

G Perdón, debo atender el teléfono.

(Minutos de silencio. G solo asiente)

G. Que dice MAFO que ni de broma. Insiste en que somos nosotros los que debemos bautizar la nueva institución. Sr. Urraco, por favor, exponga la definitiva.

U. Desde luego, Presidente. Nuestro departamento de imagen y prospectiva ha concluido que la marca más dinámica y con mayor aceptación en las pruebas realizadas es CAJA-2.

M. CAJA-2! Suena bien

G. CAJA-2. Muy bien Urraco. Hoy puedes volver en mi choche.

11.5.10

Cinco años y un día


Parece una sentencia, y merecida, por bloguera quisquillosa e irredenta. Mas, no. Hace hoy esa cantidad de tiempo que se estrenó esta blog y yo como modesta cronista virtual. Lógico que me interrogue sobre el por qué de tan duradera tarea (¡sin nómina!). Siempre habrá alguien (yo, al menos) que piense que tratar de recuperar el sentido de comunidad es una tarea ya de por sí gratificante.
Echando la vista hacia atrás por estas páginas (¿habría que decir 'pantallas'? hasta las palabras se vuelven nihilistas. ¡Onde vamo a pará!), tengo la sensación de que sí ha valido la pena el tiempo aquí empleado; no tanto por lo que yo os he ido contando, sino que también por lo que de vuestros comentarios aprendí ¡que no es poco! a pesar de que en algunas (bastantes) ocasiones mi contrarrespuesta haya sido algo vehemente de más. Me enteré, gracias a esta faceta de bloguera, que no somos tan poc@s compartiendo una manera de sentir/mirar esta ciudad de aspecto fantasmático; ¿recuerdan? semanas atrás en un post daba cuenta de unos turistas que se comentaban el uno a la otra, paseando a las doce de la mañana por los alrededores de la Colegiata «parece una ciudad fantasma». Y, ya saben, no pocas veces son los otros los que mejor dan cuenta de nuestra esencia.
Recibo pues esta condena de cinco años y un día, y prometo que intentaré duplicármela para alegría y/o sufrimiento de mis colegas, y también vuestra.
Apreciado, sí, apreciado visitante anónimo, no nos conocemos, pero bastante premio es saber que compartimos, siempre con afecto, un espacio común. Mi agradecimiento a vosotros y a mis cinco colegas.