IX ÉPOCA

3.3.10

¿A los 65?

En los últimos cuarenta años la esperanza de vida se ha incrementado, en nuestras sociedades occidentales en más de quince años. Es un hecho.
En los años setenta del siglo pasado las personas que alcanzaban el fin de su vida laboral, a los sesenta y cinco años, disfrutaban una media de seis a ocho años de vida como pensionistas.
Es decir, de alguna manera —al margen de cómo se administran las aportaciones a la Seguridad Social, cuestión, ciertamente, fundamental— casi con las mismas aportaciones, actualmente una persona al convertirse en pensionista percibe una paga mensual durante casi veinte años. La media, de los años setenta hasta la actualidad se ha incrementado, como señalaba, en unos quince años. ¿De dónde se obtiene el dinero para afrontar este exponencial incremento? Parece que a pocos les preocupa esta cuestión. (Siempre tenemos derechos; pocas veces hablamos de nuestras responsabilidades y obligaciones).
Tal vez, con los oportunísimos, seguro, matices, la edad laboral no es que debiera alargarse hasta la edad de 67 años, quizás sería más justo jubilarse a los 68.
Muy cierto, escandalosas son esas prejubilaciones a los 55 o incluso a los 52 años de edad. Pero, con el agua pasada no apagamos la sed.

10 comentarios:

lalo dixo...

...Home, dependerá do tipo de traballo que teñas que desenrolar. Xa te quería ver eu a ti de albanela subida a un andamio con 68 añiños de nada (e aínda hai choios peores). Bon, se cadra, o mesmo tiñas sorte e o teu xefe (que non está a especular coma cáse ningún empresario dos de agora) reconvertíate poñéndote de oficinista pra que non pasaras frío.

Anónimo dixo...

Buenas tardes Raquel, estoy de acuerdo en parte, y más, en nuestra Galicia que es de las poblaciones más envejecidas y que tenemos esa dieta atlántica que tanto bienestar, alegrías y longevidad nos produce.
Primero tantearía la voluntariedad y estudiaría caso por caso cada campo, porque un campesino se casca antes que un administrativo; y segundo y creo que más importante sería un cambio de mentalidad(creo que es imposible) del español, del mediterráneo, del vecino, de mi mismo, porque esa fama de pícaro y defraudador de la seguridad social, de lazarillo Tormes, es común y se contagia, se ve, se siente, en la política(primer gran error, si estos no predican con un ejemplo), en la calle, en las organizaciones no gubernamentales, en las campañas, en que miras con relativa frecuencia ese dinero que le llaman negro, y sabes que fulanito hace tanto por b, y menganito ya pasa del b y hace todo por la cara, y por ultimo concienciaría a la gente que piensa que ir al médico es gratuito, que la escuela es gratuito, ...que desafortunadamente, o afortunadamente según se mire, nada es gratuito y todo cuesta.

Chato de Candean dixo...

A ver camaradas! Algo haberá que facer pro o que non debe ser, é o que xa agora acontece en moitos casos, que o avó con case 65 teña que ir traballar e o neto con 25, na forza do traballo, se quede na casa porque non atopa traballo. E inda porriba o avó lle ten que dar cobres pra que vaia a alternar os fíndes.

exanonimo dixo...

Chato, pero eu(anonimo) estamos a falar de condicións un pouco máis normais das que estamos vivindo, porque cun paro preto dun 20 % de poboación activa, o que é a prioridade máxima, non unicamente pra preservalo o estado de benestar, senon a paz social, .... é reducilo o menos 10 puntos, e por suposto que os xovenes traballen, pero tamen haberá campo para os de 65 anos, porque nos temos unha poboación que está moi envexecida, e vailo ser máis, e non hai fillos dabondo, e nos mesmo vamos precisar dos novos e os non tan novos. Repito nunha situación mais estable da nosa economía. Agora mesmo é evidente que con esa tasa de paro non e preciso aumentala xubilación.

exanonimo dixo...

e remato dicindo que agora mesmo o máis importante e que a economía despegue, incentivala e facernos competitivos pra xenerar empleos, e xa podemos espabilar que a mercado non espera por nos, e xa sexa cos de 65, os cos de 24.

Anónimo dixo...

exanonimo ti ou es parvo ou do psoe sobran cartos dabondo sacando as tropas los lugares de conflicto e reducino nun 50% o gasto militar

exanonimo dixo...

Estimado anonimo, eu podo ser parvo pero non do psoe e penso que o problema de fondo non ben de ahi, pode ser unha solución parcial unha reducción de armamento, non no 50 % porque non creo que sexa posible, pero que remates a crise dun plumazo e garantices as pensions,... di moito de ti, admirote unicamente hai que ter fé, o mundo precisa xente coma ti, non sei que fai tanta economista, politico, periodista, blog,... comendose a cabeza, pensamente sinxelo, solución sinxela.

xos dixo...

A esperanza de vida non significa que a mairía da xente vaia chegar alí, de feito só unha minoría, é un argumento manipulable. Recomendo ler os artidos de ViÇent Navarro sobre o tema, onde explica, entre outras cousas, que a esperanza de vida aumentou pola disminución da mortalidade infantil, non porque vivamos máis necesariamente.

Roque Soto dixo...

Por qué en Galicia ao traballo o chaman choio.

Raquel López dixo...

chollo.

DRAE: 1. m. coloq. ganga (‖ cosa apreciable que se adquiere a poca costa).

¿Será que aquí nos creemos que con ir al 'choio' y no 'choiar' ya es suficiente para cobrar a fin de mes? Una cosa es estar mal pagados, otra es no dar palo al agua.