Que alguien me lo explique: ¿Cómo es posible que un nacionalista prefiera la piedra de la China al granito de Porriño?. ¿Cómo es posible que un nacionalista rechace lo autóctono y aborrezca o noso?
Un nacionalista non, calquera!!..., a pedra do Porriño no chan das rúas sería un horreur! En Madrid están poñendo desa mesma gris da China ou de onde sexa e están todos convencidos que é da do Porriño. A gris que poñen no chan a pesares de ser fea de carallo ainda é preferibel a rosada de Atios, oh! A ver se sabemos de qué falamos!
Se habla de ciudad fantasma y vuelta a hablar de Santi, la piedra chinesa y no sé que más. NON DESCANSADES. Esa sensación de ciudad fantasma viene dada porque hay muchos de Ourense y Lugo que no se empadronan en Vigo, se manifiestan durante toda la semana pero, curiosamente, al llegar el fin de semana, desaparecen y se van al Alcampo, huy, quiero decir al campo.
O granito máis común nas rúas do Casco Vello é o chamado rústico, de tons algo dourados, procedentes de canteiras próximas. Nunca foi o gris alba... nin moito menos o rosa Porriño. Pódense distinguir ben os dous tipos de granito (o máis propio dos pavimentos do barrio e o recén colocado nas últimas "humanizacións") na praza da Princesa onde deixaron algo máis da metade co existente e o resto (cara a Carral), gris alba. O ton máis cálido do granito rústico contrasta menos coas fachadas e fainas destacar ao non competir con elas, como fai o de ton máis claro. Ademais, ao ter un corte e unha buxarda industrial, pérdense tódlos matices, as luces e as sombras. O resultado das pavimentacións que acaban de facer (en moitos casos substituíndo pavimentos tradicionais en perfecto estado) producen unha sensación plana, acrescentada polo espallamento "anárquico" de tapas de rexistro. En definitiva, unha pésima execución, sen criterio arquitectónico ningún, feita a machamartelo.
"Ramón", coido que ninguén discute (agás o "Voltaire" que a quere de Porriño ou Atios) que a pedra do chan das rúas viguesas procedía das canteiras próuximas (e non tan próuximas xa que a de Castrelos era máis fina pra labrar e está en moitas edificacións) aínda que o nome non é "rústica", que iso é polo piconado a pico e pode ser "Albero" ou de calqueira outro tipo. O nome é "silvestre morena" (polos ocres e dourados dos compoñentes de ferro e en contraposición a branca) e procedía maiormente das canteiras da Pasaxe que xa poucas quedarán. Por iso digo eu, en caso de empregar pedra autóutona -que sería o ideal- de onde ían a tirar tanta pedra como están empregando?..., xa que a única canteira que está en exprotación na actualidade nos arredores de Vigo e dá ese tipo de pedra é a de Chandebrito onde lle chaman "Silvestre do Alba" e xa levan máis de medio monte desfeito.
Efectivamente, o nome de "rústico" púxenllo eu asociando -cousas da idade, je je- o silvestre ao campo... A selección da pedra é unha cousa moi importante na pavimentación. Non só por cuestións estéticas, senon fundamentalmente por funcionais: resistencia, dureza, porosidade (que condidiona a aparición de verdín...). A elección do gris alba e dun corte e acabado simétrico e expresamente industrial é -non hai máis que ver os resultados- claramente inaxeitada. Sinxelamente non percuraron a canteira axeitada e tiraron do/s mesmos proveedores cós que utilizaron para as novas pavimentacións do Ensanche... eles saberán o por que!. Canteiras doutro tipo de pedra más acorde coa tradicional do barrio debe haber (son consciente que non nas canteiras xa abandoadas próximas) porque a rúa Poboadore, dende o cruceiro ata San Vicente, a praza da Princesa, a praza de Pescadores, que eu recorde, foron pavimentadas hai poucos anos cunha pedra silvestre e pouco porosa (non aparece verdín que eu vexa dende aquela). Ou sexa, que esa pedra existe e é asequible. Por outra banda, se nos fixamos nas rúas que acabo de dicir, a pavimentación non ten nada que ver coa actual feito co Plan E, pois respecta formalmente o pavimentado tradicional, o corte e o acabado da pedra. É ademáis inexplicable que se gastase tanta pedra en repavimentar rúas que estaban en perfecto estado, mesmo con outro tipo de pavimentos tradicionais: os lastros de Poboadores -subida-, a chapacuña de Ferrería. Unha auténtica desfeita, dende o meu punto de vista.
Olá!! Niso non podo opinar porque aínda no tiven ocasión de pasar por Vigo dende que están con esas obras. Non cabe dúvida que a algún tratante de pedra veu-lle caralluda esta crise ou recesión ou o que sexa.
Só concordo en que algún estáse facendo de pedra, digo de ouro!..., pro xa dixen que en Madrí están poñendo miles de metros cadrados desa mesma pedra e din que é do Porriño. Non vaiades pensar que é só cousa destes daquí.
Non sabía que os barcos usasen camisa, agás as dos pistóns do motor.
Pois claro que os barcos levan "camisas" dos pistóns dos motores e antes se fundián en Vigo, pero agora o parecer se fan en China e se venden dende Vigo
Nestes últimos tempos andamos máis por Twitter . ¡Pero voltaremos ao Blog!
Vigoblog
Buscar en Vigoblog
PRESENTACIÓN
¿ POR QUE ? O século XX entronizou unha cultura que levaba séculos xermolando: a cidade. Non se trata só dun espazo, nin dun concepto, nin dun xeito de vivir; a cidade é a expresión cultural que moveu os esforzos da humanidade que chamamos desenvolvida. Dende esta Blog de Vigo só pretendemos aportar visións da cidade e dende a cidade, de xeito que, ao fío das reflexións de quen formamos a equipa editora, fagamos aportacións a esa cultura urbana, na que nos movemos e de cuxa construcción nos negamos a abdicar. Somos conscientes de que non hai nada novo baixo o sol e que semella que sobran espazos para opinar sobre calquera cousa, mais a nosa proposta é a da reflexión verbo da cidade -non só de Vigo- e, dende a cidade, verbo dos acontecementos cotiáns.
1.-Os contidos de VB son da nosa responsabilidade. 2.-Serán eliminados os comentarios que non se ateñan ao tema proposto en cada post. 3.-Eliminarase, tamén, calquera comentario que consideremos insultante, inxurioso, calumnioso ou, simplesmentes, malintencionado. 4.-Sabemos qué é o que significa a liberdade de expresión que garantiza a Constitución,e de qué límites ten ese dereito,como calquera outro dereito. 5.-Non é a nosa intención fuxirmos de discrepanzas, que consideramos enriquecedoras, polo que sempre as recibiremos como interesantes aportacións, aínda que, naturalmente, debatiremos sobre elas cos nosos argumentos, ao igoal que esperamos que o fagan tódolos intervintes. 6.-Suxerencias e/ou aportacións de calquera tema poderán enviarse á nosadirección electrónica. En caso de que as consideremos interesantes e documentadas incluirémolas, como unha entrada máis, no noso blog, coa sinatura elixida polo remitente.
Sete por cento
-
A cota de mercado do libro galego acada un novo teito negativo: «SETE POR
CENTO». Iso acredita o Informe de Comercio Interior del Libro 2024 da
Federación ...
Silvia Nanclares, Nunca voló tan alto tu televisor
-
Buenos días, amigas. Después de cuatro años sin escribir aquí es un enorme
placer estar vivas y poder dar pasos atrás para reiniciar algunos sistemas
qu...
Fernando Lino
-
El crítico de cine vigués Fernando Lino falleció ayer a los 60 años en el
Hospital Xeral de Vigo el 04 agosto de 2008, a causa de un cáncer de
pulmón. Con...
Can you feel my heart beat?
-
*...My heart goes boom boom boom boom. *
*BOOM BOOM BOOM BOOM *
Y todos respondimos y gritamos, entusiasmados desde un comienzo, "*boom
boom boom boom*".
...
LIÑARES: PAZO NIQUELADO
-
Pazos de propiedade privada en perceptible auxe (Faramello), en declive
lento (Rivadulla) ou en abandono decidido (Quintela). Tamén pazos de
titularidad...
Soñei
-
Hace ya algunos años, participé en un concurso de poesía en gallego. Sé que
muchos de los lectores que llegan hasta aquí es posible que no comprendan
en su...
O Celta e os chineses
-
Non entrou Mouriño co bo pe no Celta de Vigo. Comproulle as accións do
clube ó anterior presidente, Horacio Gómez, e atopouse cun clube afundido
economica ...
Dúas maneiras de ver o de Grecia
-
Hoxe pode un facer dúas cousas: ler o artigo de *Julio Llamazares*
publicado en *El País* co título de *Amor a Grecia,* ou o de *Xosé Luis
Barreiro Rivas* ...
MUDANZA
-
De qué sirve, quisiera yo saber, cambiar de piso,
dejar atrás un sótano más negro
que mi reputación -y ya es decir-,
poner visillos blancos
y tomar criada,...
quince meses no son nada.
-
Entre unas cosas y otras, he estado 15 meses aproximádamente sin subir nada.
Han contribuído en ello las ocupaciones diarias entre las que están :
- tro...
IRIA DE MI CORAZON
-
Otra vez Iria esta enferma. Impotencia tengo de verla pachucha, pero confio
en los médicos y esa vitalidad que tienen escondido los niños a prueba de
todo...
XI Certame das letras Galegas
-
Como tódolos anos celebramos o noso certame de poesía do día das letras
galegas , con importantes premios para os participantes .
IN BED
-
A veces me desahogo contigo, pero eso ya lo sabes. Te cuento cosas
divertidas... cosas tontas... cosas sumamente serias, cosas... muchas
cosas. ...
reiniciando vigo
-
Está Abel Caballero que se sale, el tío. No le llega con enfrentarse a
todas las instituciones habidas y por haber, perderle el respeto a la gente
elegante...
PALABRAS PARA LOLA
-
*Tú no puedes volver atrás*
*porque la vida ya te empuja*
*como un aullido interminable.*
*Hija mía es mejor vivir*
*con la alegría de los hombres*
*que...
CAMBIAMOS DE SITIO
-
Hemos cambiado de sitio, a partir de ahora dejamos esta dirección de
Blogger para trasladarnos a un dominio propio con un nuevo formato y un
portal en el ...
Encerrada en un cuerpo que no puede controlar
-
Poco se conoce realmente acerca de una enfermedad que afecta a numerosos
niños y que supone un calvario, no solo para el afectado, sino también para
los qu...
NOVA WEB
-
Preséntovos o meu novo sitio de encontro na rede:www.dpeon.comÉ unha das
razóns polas que nosquedaportugal estivo bastante parado últimamente... e
probable...
pureza de sangre
-
Menos mal que a alguien se le ha ocurrido abrirle un expediente a Carlos
Príncipe, porque si noeste verano iba a ser un aburrimiento. A cuenta de lo
del ex...
Requiem
-
E debía ser así, con palabras, con silencios, cunha longa ausencia. Os
sentimentos seguen o seu camiño pero a letra decidiu esbota-la tinta e de
agora en d...
De Toro
-
Nunca fun demasiado fan deste escritor. Gustáronme moito Polaroid, Land
Rover e (sobre todo) Tic-Tac. Non sei dicir que me pareceu exactamente
Calzados Lol...
Internet, el hierro y las letras
-
LAS NUEVAS TECNOLOGÍAS Próximo Oriente. 1500 años antes de nuestra era.
Unos avances revolucionarios parecían destinados a cambiar el mundo. Dos
nuevas tec...
El pensar
-
“El talento no tiene sexo. Mujeres y hombres tenemos idéntica capacidad
mental”, dice Rita Levi-Montalcini, científica italiana, premio Nobel de
Medicina, ...
10 comentarios:
Pues va ser verdad, en la calle Baiona, frente la gasolinera, hace cuatro días que las pusieron y hay un tramo que ya tienen un color verdoso.
Que alguien me lo explique:
¿Cómo es posible que un nacionalista prefiera la piedra de la China al granito de Porriño?.
¿Cómo es posible que un nacionalista rechace lo autóctono y aborrezca o noso?
Un nacionalista non, calquera!!..., a pedra do Porriño no chan das rúas sería un horreur!
En Madrid están poñendo desa mesma gris da China ou de onde sexa e están todos convencidos que é da do Porriño.
A gris que poñen no chan a pesares de ser fea de carallo ainda é preferibel a rosada de Atios, oh!
A ver se sabemos de qué falamos!
Se habla de ciudad fantasma y vuelta a hablar de Santi, la piedra chinesa y no sé que más. NON DESCANSADES.
Esa sensación de ciudad fantasma viene dada porque hay muchos de Ourense y Lugo que no se empadronan en Vigo, se manifiestan durante toda la semana pero, curiosamente, al llegar el fin de semana, desaparecen y se van al Alcampo, huy, quiero decir al campo.
O granito máis común nas rúas do Casco Vello é o chamado rústico, de tons algo dourados, procedentes de canteiras próximas. Nunca foi o gris alba... nin moito menos o rosa Porriño. Pódense distinguir ben os dous tipos de granito (o máis propio dos pavimentos do barrio e o recén colocado nas últimas "humanizacións") na praza da Princesa onde deixaron algo máis da metade co existente e o resto (cara a Carral), gris alba.
O ton máis cálido do granito rústico contrasta menos coas fachadas e fainas destacar ao non competir con elas, como fai o de ton máis claro. Ademais, ao ter un corte e unha buxarda industrial, pérdense tódlos matices, as luces e as sombras. O resultado das pavimentacións que acaban de facer (en moitos casos substituíndo pavimentos tradicionais en perfecto estado) producen unha sensación plana, acrescentada polo espallamento "anárquico" de tapas de rexistro.
En definitiva, unha pésima execución, sen criterio arquitectónico ningún, feita a machamartelo.
"Ramón", coido que ninguén discute (agás o "Voltaire" que a quere de Porriño ou Atios) que a pedra do chan das rúas viguesas procedía das canteiras próuximas (e non tan próuximas xa que a de Castrelos era máis fina pra labrar e está en moitas edificacións) aínda que o nome non é "rústica", que iso é polo piconado a pico e pode ser "Albero" ou de calqueira outro tipo. O nome é "silvestre morena" (polos ocres e dourados dos compoñentes de ferro e en contraposición a branca) e procedía maiormente das canteiras da Pasaxe que xa poucas quedarán. Por iso digo eu, en caso de empregar pedra autóutona -que sería o ideal- de onde ían a tirar tanta pedra como están empregando?..., xa que a única canteira que está en exprotación na actualidade nos arredores de Vigo e dá ese tipo de pedra é a de Chandebrito onde lle chaman "Silvestre do Alba" e xa levan máis de medio monte desfeito.
Efectivamente, o nome de "rústico" púxenllo eu asociando -cousas da idade, je je- o silvestre ao campo...
A selección da pedra é unha cousa moi importante na pavimentación. Non só por cuestións estéticas, senon fundamentalmente por funcionais: resistencia, dureza, porosidade (que condidiona a aparición de verdín...). A elección do gris alba e dun corte e acabado simétrico e expresamente industrial é -non hai máis que ver os resultados- claramente inaxeitada. Sinxelamente non percuraron a canteira axeitada e tiraron do/s mesmos proveedores cós que utilizaron para as novas pavimentacións do Ensanche... eles saberán o por que!. Canteiras doutro tipo de pedra más acorde coa tradicional do barrio debe haber (son consciente que non nas canteiras xa abandoadas próximas) porque a rúa Poboadore, dende o cruceiro ata San Vicente, a praza da Princesa, a praza de Pescadores, que eu recorde, foron pavimentadas hai poucos anos cunha pedra silvestre e pouco porosa (non aparece verdín que eu vexa dende aquela). Ou sexa, que esa pedra existe e é asequible. Por outra banda, se nos fixamos nas rúas que acabo de dicir, a pavimentación non ten nada que ver coa actual feito co Plan E, pois respecta formalmente o pavimentado tradicional, o corte e o acabado da pedra.
É ademáis inexplicable que se gastase tanta pedra en repavimentar rúas que estaban en perfecto estado, mesmo con outro tipo de pavimentos tradicionais: os lastros de Poboadores -subida-, a chapacuña de Ferrería. Unha auténtica desfeita, dende o meu punto de vista.
Olá!!
Niso non podo opinar porque aínda no tiven ocasión de pasar por Vigo dende que están con esas obras. Non cabe dúvida que a algún tratante de pedra veu-lle caralluda esta crise ou recesión ou o que sexa.
Saúdos!!
Só concordo en que algún estáse facendo de pedra, digo de ouro!..., pro xa dixen que en Madrí están poñendo miles de metros cadrados desa mesma pedra e din que é do Porriño. Non vaiades pensar que é só cousa destes daquí.
Non sabía que os barcos usasen camisa, agás as dos pistóns do motor.
Pois claro que os barcos levan "camisas" dos pistóns dos motores e antes se fundián en Vigo, pero agora o parecer se fan en China e se venden dende Vigo
Publicar un comentario