Así estan devaluados los "honoris causa" y detrás la universidad. Patético lo de Mario Conde y Gayoso no merece este retiro tan forzado pero él se lo ha buscado.El poder tiene un límite y no supo verlo. Saludos. Ataturk
El comentario se hace desde un submarino de la Coruña? ¿Qué sentido tiene, en tiempo, y lugar, y oportunidad manifiesta, el maltrato - aclárese para los que somos más tontos -, al Sr Gayoso? ¿A los intereses de qué chiringuito responden? ¡Viva la libertad de expresión, cuando existe la libertad de réplica y contraposición de criterios! Fuera de ese marco, hablamos de simple y depauperante manipulación.
No hace falta ser muy sabuesa para percibir el fuerte olor que desprende la gestión antidemocrática del sr. Gayoso ¡durante décadas! pilotando esta entidad de carácter público. La traca ¿final? está en su exigencia de seguir al frente de la misma por un plazo de cinco años más ¡prorrogables a otros cinco! No, a estas alturas, no es aceptable, que el sr. Julio Fernández Gayoso siga al mando de esta entidad financiera pública. ¡Hasta la fachada del edificio es de un diseño estéticamente desagradable! (recuerda a la arquitectura fría de las dictaduras ¿o no?). No hace falta estar en A Coruña; basta con estar aquí en Vigo, haber nacido aquí en Vigo y tener un poquitín de olfato y no ser precisamete una sabuesa, para percibir tanta megalomanía. Saludos desde la cubierta de A Laxe (los submarinos, claustrofóbica yo, me los prohibió mi doctora de cabecera).
En el comentario con la firma Raquel López, ¿la desautorización, ahora, en este lugar, del Sr Gayoso, a quién conviene? ¿ A qué intereses beneficia? ¿Beneficia a Vigo? ¿Perjudica a Vigo? El criterio público sin duda alguna, sabrá formarse una adecuada composición de lugar.
La desautorización aparece como una proclama. O un pronunciamiento. ¿O es una plegaria?. Aparecen los dicterios, sin apoyarlos en racionalidad de ningún tipo, a partir simplemente del pretendido buen olfato de la artista que hace la pesquisa. El olfato es un método lógico inigualable, desde luego. Y la compulsión, otro.
Cuando se razona con esos utillajes, la fiabilidad está garantizada, sin duda Y se habla de entidad financiera pública, gestionada antidemocráticamente. (Por el tufo). ¿El momento, es inocente?
¿Hay deseo de que sea lo que se dice que es, hay necesidad?...
Desde otras latitudes, con estos viguistas, se estarán frotando las manos.
Con cordialidad ciudadana. (Saludos, a los dormidos , y a los despiertos)
Existe una perversa forma de encarar lo que nos pasa o lo que nos afecta: consiste en considerar adecuado ocultar lo que no nos conviene y resaltar, aunque sea con exageración, lo que sí nos conviene. Jamás me había encontrado con una réplica que pusiera tan en evidencia lo anterior. O sea, que según "ese de tantos", para emitir una opinión hay que tener encuenta, no si eso es o no cierto, sino si le puede venir bien al contrario. Y, ya se sabe, al contrario, ni agua. Es decir, que si consideras (con un repaso a la historia reciente) que Gayoso ha dirigido antidemocráticamente una entidad cuyos estatutos incluyen un funcionamiento democrático, pasas a ser "un submarino de A Coruña". Pues vale; pero me he enfrentado pocas veces con argumentos menos respetables que ese. Siguiendo con el argumento de "uno de tantos", como es nuestro, Caballero es una lumbrera y sólo hace magníficas cosas para contentarnos; Corina, además de bella y sexi, es otra lumbrera que se saca las dragas para nuestro bien; Mario Conde es un ejemplo de inteligencia y ciudadanía, porque es vecino de Tui. Dios mío, cómo está el patio argumental por aquí. Hasta el punto de que seguramente este comentario será considerado como espurio, y no faltará quien diga que éste no es respeto por la libertad de expresión, porque responde a la discrepacia expresada por "Uno de tantos", que a lo mejor tampoco son "tantos". ¡Qué le vamos a hacer! ¿Cuándo vamos a dejarnos de considerar viguismo, o amor a Vigo, eso de esconder la mierda debajo de la alfombra para ocultársela al "enemigo"? Según yo lo veo, lo prudente es combatir la mierda, venga de donde venga. Y si alguien nos convence de que no es mierda, pues se rectifica y se acepta el argumento contrario y aquí paz y después gloria. Pero tiene que ser un argumento, no una "boutade" como la de "uno de tantos". ¿Se podría considerar inconveniente para alguien que hoy sea viernes? A ver si alguien se va a aprovechar de nuestra debilidad por decir lo que percibimos. Así lo veo yo, qué quieren que les diga.
Vemos que se abunda en dicterios, sin apoyaturas lógicas concluyentes, y se habla Ex -Cátedra desde el olfato. Confieso que " la lógica" del sr Marcos Andión, me deja perplejo. Considerar adecuado ocultar, lo que no nos conviene, y resaltar -aunque sea con exageración -, lo que sí nos conviene, ¿no le es aplicable , al mismo Marcos Andión, en sus comentarios?. ¡Ah, la famosa paja! Ya tampoco, jamás me he encontrado con una réplica que pusiera tan en evidencia lo anterior.
Lo de dirigir tan antidémocraticamente, una entidad cuyos estatutos incluyen una estructura democrática, no sé si es para reír o para llorar.
En cuanto al resto de los lamentos, mejor no meneallos. No vaya a ser que la gata se ponga colorada.
Sr,...ponga en sus anotaciones, "la cuestión de la oportunidad", y su significación -no baladí-, llévese los deberes para casa, y juegue menos a "enfant terrible", y cultive más aquello de la concatenación de las causas.
O haga su capricho, y dispare al bulto. Disculpas crudas, al lado mismo de la cocina, en la que se cuecen las habas. Salud
Tal vez poidamos satisfacer a "uno de tantos" e cultivar a concatenación de causas (sic) e pensar en cales son os intereses particulares de Gayoso e a súa durante anos cultivada (por aquelo de estar ben abonada) camarilla. Por exemplo, utilizando como causa aquelo que D. Carlos chamou o "equivalente universal" (ou sexa, la pasta gansa) e referíndonos a algo tan baladí como o soldo autoasignado durante décadas, tal vez poidamos, concatenando causas, naturalmente, decatarnos que o viguismo de Gayoso (moi especialmente ese viguismo que amosaba cando concedía ás empresas dos amigotes de sempre créditos que nunca infumables que nunca serían reintegrados) pode provir das brutais retribucións que se autoasignaba o noso maltratado líder financeiro e as que asignaba aos seus (poido dicir acólitos?): os catro máximos directivos de Caixanova (o que na casa chamaban La Créme) repartíanse unha retribución fixa de 1.360.000 euros (son datos de fontes sindicais de CN de 2007) e os oito directivos seguintes no escalafón (na casa chamado La Elite), 840.000 euretes. Os soldos dos catro primeiros oscilan entre os 180.000 e os 500.000 euros (témome que este último é Gayoso -son malpensado-)
Como di o tonto eslogan dunha cadea comercial, lo siento, amigo, "yo no soy tonto"... nin estou disposto a facermo por unha liorta entre chourizos que é allea a min como vigués traballador asalariado e como ser humano. Na esperanza que esta "apoyatura lógica" (sucia necesariamente pois sucio é feo é falar de diñeiro, non si?) permita que a gata pasee sen rubor pola cociña e que as fabas non se pasen, deséxolle tamén saúde e, como mínimo, unha décima parte do autosoldo de Gayoso.
En referencia a su segundo comentario. Así, a salto de mata (el orden riguroso me resulta fúnebre), como la vida misma. Vaya por delante el que, a mí, el señor Gayoso me interesa como dirigente vitalicio de Caixanova (no tengo cuenta en ésta). "Cuando se razona con esos utillajes"... María Zambrano nos iluminó diciéndonos que "el corazón tiene razones que la razón no entiende". El cerebro, esa víscera humana, se divide en racional e irracional; ¿a santo de qué deberemos de machacar una de las dos partes? "Dicterios" (sí, he tenido que ir al diccionario, lo reconozco) los justos y suavecitos. A muchas ciudadanas y ciudadanos, señor Uno de Tantos, no nos preocupa a quién beneficia la retirada de la escena financiera viguesa del sr. Gayoso, pues sabemos que décadas de poder omnímodo sólo dan disgustos a los más y beneficio torrencial a "la familia". (El 'incesto' económico también es pernicioso). Buenos días.
Una última cuestión, y les dejo ya en este tema, para que mareen la perdiz adecuadamente (de acuerdo con sus intereses, que no son desde luego los de muchos ciudadanos): ¿Los pecados que uds atribuyen al Sr Gayoso, son de hace cuatro días, o los conocen incluso hace más de cuatro años? ¡Se les cayó la venda -como por ensalmo- , así de repente? ¿En este preciso, y precioso momento? ¡Determinante, momento! ¿Para favorecer, qué?. Les dejo para que cultiven a fondo la Irracionalidad; esa componente para la que doña Raquel López busca máximo desarrollo en su oquedad cerebral. Que uds lo pasen bien, en esas búsquedas y persecuciones.
Les queda todavía, largo camino por recorrer. Disfrútense con salud.
Después de cinco años como bloguera, una ya sabe que cuando los argumentos escasean... los comentaristas (como el anterior) suelen, esó sí, con más o menos finura, acabar así, recomendándonos lo que practican.
El olor a pecado —¡y a pescado también!— algunos (bastantes) ya lo detectábamos hace muchos años; sólo que, por aquel entonces, el Faro de Vigo no nos daba cancha; han tenido que brotar los blogs para que los de a pie tuviésemos un poquito de voz.
Un magnífico ejemplo de aquello que, en los años 70, algunos denominaron "detrasismo". Era un "deporte" para "enterados" consistente en adivinar qué había "detrás" de cualquier cosa que se escribiese. Claro que por entonces había que "leer entre líneas", que el viejo aún no se había muerto, aunque pronto quedó en desuso. En todo caso, "Uno de tantos", gracias por la generosidad que exhibes perdonándonos la vida y permitiéndonos que sigamos cuidando de nuestros "intereses", que no consideras coincidentes con los tuyos, ¿para favorecer qué? Triste tiempo éste en el que se exige demostrar lo evidente.
Nestes últimos tempos andamos máis por Twitter . ¡Pero voltaremos ao Blog!
Vigoblog
Buscar en Vigoblog
PRESENTACIÓN
¿ POR QUE ? O século XX entronizou unha cultura que levaba séculos xermolando: a cidade. Non se trata só dun espazo, nin dun concepto, nin dun xeito de vivir; a cidade é a expresión cultural que moveu os esforzos da humanidade que chamamos desenvolvida. Dende esta Blog de Vigo só pretendemos aportar visións da cidade e dende a cidade, de xeito que, ao fío das reflexións de quen formamos a equipa editora, fagamos aportacións a esa cultura urbana, na que nos movemos e de cuxa construcción nos negamos a abdicar. Somos conscientes de que non hai nada novo baixo o sol e que semella que sobran espazos para opinar sobre calquera cousa, mais a nosa proposta é a da reflexión verbo da cidade -non só de Vigo- e, dende a cidade, verbo dos acontecementos cotiáns.
1.-Os contidos de VB son da nosa responsabilidade. 2.-Serán eliminados os comentarios que non se ateñan ao tema proposto en cada post. 3.-Eliminarase, tamén, calquera comentario que consideremos insultante, inxurioso, calumnioso ou, simplesmentes, malintencionado. 4.-Sabemos qué é o que significa a liberdade de expresión que garantiza a Constitución,e de qué límites ten ese dereito,como calquera outro dereito. 5.-Non é a nosa intención fuxirmos de discrepanzas, que consideramos enriquecedoras, polo que sempre as recibiremos como interesantes aportacións, aínda que, naturalmente, debatiremos sobre elas cos nosos argumentos, ao igoal que esperamos que o fagan tódolos intervintes. 6.-Suxerencias e/ou aportacións de calquera tema poderán enviarse á nosadirección electrónica. En caso de que as consideremos interesantes e documentadas incluirémolas, como unha entrada máis, no noso blog, coa sinatura elixida polo remitente.
Ilumina de azul
-
Dedico o artigo da semana en Faro de Vigo a celebración do Día Mundial do
Autismo: Mañá, 2 de abril, coincidindo coa data do nacemento de Hans
Christian An...
RUN! On Great Tribulation
-
Announcing the end of the great tribulation. Proclaiming the Day of the
Lord and the year of the Lord's favour as described in the Holy Bible.
͏ ͏...
Fernando Lino
-
El crítico de cine vigués Fernando Lino falleció ayer a los 60 años en el
Hospital Xeral de Vigo el 04 agosto de 2008, a causa de un cáncer de
pulmón. Con...
Can you feel my heart beat?
-
*...My heart goes boom boom boom boom. *
*BOOM BOOM BOOM BOOM *
Y todos respondimos y gritamos, entusiasmados desde un comienzo, "*boom
boom boom boom*".
...
LIÑARES: PAZO NIQUELADO
-
Pazos de propiedade privada en perceptible auxe (Faramello), en declive
lento (Rivadulla) ou en abandono decidido (Quintela). Tamén pazos de
titularidad...
Soñei
-
Hace ya algunos años, participé en un concurso de poesía en gallego. Sé que
muchos de los lectores que llegan hasta aquí es posible que no comprendan
en su...
O Celta e os chineses
-
Non entrou Mouriño co bo pe no Celta de Vigo. Comproulle as accións do
clube ó anterior presidente, Horacio Gómez, e atopouse cun clube afundido
economica ...
Dúas maneiras de ver o de Grecia
-
Hoxe pode un facer dúas cousas: ler o artigo de *Julio Llamazares*
publicado en *El País* co título de *Amor a Grecia,* ou o de *Xosé Luis
Barreiro Rivas* ...
MUDANZA
-
De qué sirve, quisiera yo saber, cambiar de piso,
dejar atrás un sótano más negro
que mi reputación -y ya es decir-,
poner visillos blancos
y tomar criada,...
quince meses no son nada.
-
Entre unas cosas y otras, he estado 15 meses aproximádamente sin subir nada.
Han contribuído en ello las ocupaciones diarias entre las que están :
- tro...
IRIA DE MI CORAZON
-
Otra vez Iria esta enferma. Impotencia tengo de verla pachucha, pero confio
en los médicos y esa vitalidad que tienen escondido los niños a prueba de
todo...
XI Certame das letras Galegas
-
Como tódolos anos celebramos o noso certame de poesía do día das letras
galegas , con importantes premios para os participantes .
IN BED
-
A veces me desahogo contigo, pero eso ya lo sabes. Te cuento cosas
divertidas... cosas tontas... cosas sumamente serias, cosas... muchas
cosas. ...
reiniciando vigo
-
Está Abel Caballero que se sale, el tío. No le llega con enfrentarse a
todas las instituciones habidas y por haber, perderle el respeto a la gente
elegante...
PALABRAS PARA LOLA
-
*Tú no puedes volver atrás*
*porque la vida ya te empuja*
*como un aullido interminable.*
*Hija mía es mejor vivir*
*con la alegría de los hombres*
*que...
CAMBIAMOS DE SITIO
-
Hemos cambiado de sitio, a partir de ahora dejamos esta dirección de
Blogger para trasladarnos a un dominio propio con un nuevo formato y un
portal en el ...
Encerrada en un cuerpo que no puede controlar
-
Poco se conoce realmente acerca de una enfermedad que afecta a numerosos
niños y que supone un calvario, no solo para el afectado, sino también para
los qu...
NOVA WEB
-
Preséntovos o meu novo sitio de encontro na rede:www.dpeon.comÉ unha das
razóns polas que nosquedaportugal estivo bastante parado últimamente... e
probable...
pureza de sangre
-
Menos mal que a alguien se le ha ocurrido abrirle un expediente a Carlos
Príncipe, porque si noeste verano iba a ser un aburrimiento. A cuenta de lo
del ex...
Requiem
-
E debía ser así, con palabras, con silencios, cunha longa ausencia. Os
sentimentos seguen o seu camiño pero a letra decidiu esbota-la tinta e de
agora en d...
De Toro
-
Nunca fun demasiado fan deste escritor. Gustáronme moito Polaroid, Land
Rover e (sobre todo) Tic-Tac. Non sei dicir que me pareceu exactamente
Calzados Lol...
Internet, el hierro y las letras
-
LAS NUEVAS TECNOLOGÍAS Próximo Oriente. 1500 años antes de nuestra era.
Unos avances revolucionarios parecían destinados a cambiar el mundo. Dos
nuevas tec...
El pensar
-
“El talento no tiene sexo. Mujeres y hombres tenemos idéntica capacidad
mental”, dice Rita Levi-Montalcini, científica italiana, premio Nobel de
Medicina, ...
12 comentarios:
Así estan devaluados los "honoris causa" y detrás la universidad.
Patético lo de Mario Conde y Gayoso no merece este retiro tan forzado pero él se lo ha buscado.El poder tiene un límite y no supo verlo.
Saludos.
Ataturk
El comentario se hace desde un submarino de la Coruña? ¿Qué sentido tiene, en tiempo, y lugar, y oportunidad manifiesta, el maltrato - aclárese para los que somos más tontos -, al Sr Gayoso? ¿A los intereses de qué chiringuito responden? ¡Viva la libertad de expresión, cuando existe la libertad de réplica y contraposición de criterios! Fuera de ese marco, hablamos de simple y depauperante manipulación.
No hace falta ser muy sabuesa para percibir el fuerte olor que desprende la gestión antidemocrática del sr. Gayoso ¡durante décadas! pilotando esta entidad de carácter público.
La traca ¿final? está en su exigencia de seguir al frente de la misma por un plazo de cinco años más ¡prorrogables a otros cinco!
No, a estas alturas, no es aceptable, que el sr. Julio Fernández Gayoso siga al mando de esta entidad financiera pública.
¡Hasta la fachada del edificio es de un diseño estéticamente desagradable! (recuerda a la arquitectura fría de las dictaduras ¿o no?).
No hace falta estar en A Coruña; basta con estar aquí en Vigo, haber nacido aquí en Vigo y tener un poquitín de olfato y no ser precisamete una sabuesa, para percibir tanta megalomanía.
Saludos desde la cubierta de A Laxe (los submarinos, claustrofóbica yo, me los prohibió mi doctora de cabecera).
En el comentario con la firma Raquel López, ¿la desautorización, ahora, en este lugar, del Sr Gayoso, a quién conviene? ¿ A qué intereses beneficia? ¿Beneficia a Vigo? ¿Perjudica a Vigo? El criterio público sin duda alguna, sabrá formarse una adecuada composición de lugar.
La desautorización aparece como una proclama. O un pronunciamiento. ¿O es una plegaria?. Aparecen los dicterios, sin apoyarlos en racionalidad de ningún tipo, a partir simplemente del pretendido buen olfato de la artista que hace la pesquisa. El olfato es un método lógico inigualable, desde luego. Y la compulsión, otro.
Cuando se razona con esos utillajes, la fiabilidad está garantizada, sin duda
Y se habla de entidad financiera pública, gestionada antidemocráticamente. (Por el tufo).
¿El momento, es inocente?
¿Hay deseo de que sea lo que se dice que es, hay necesidad?...
Desde otras latitudes, con estos viguistas, se estarán frotando las manos.
Con cordialidad ciudadana. (Saludos, a los dormidos , y a los despiertos)
Existe una perversa forma de encarar lo que nos pasa o lo que nos afecta: consiste en considerar adecuado ocultar lo que no nos conviene y resaltar, aunque sea con exageración, lo que sí nos conviene.
Jamás me había encontrado con una réplica que pusiera tan en evidencia lo anterior.
O sea, que según "ese de tantos", para emitir una opinión hay que tener encuenta, no si eso es o no cierto, sino si le puede venir bien al contrario. Y, ya se sabe, al contrario, ni agua.
Es decir, que si consideras (con un repaso a la historia reciente) que Gayoso ha dirigido antidemocráticamente una entidad cuyos estatutos incluyen un funcionamiento democrático, pasas a ser "un submarino de A Coruña".
Pues vale; pero me he enfrentado pocas veces con argumentos menos respetables que ese.
Siguiendo con el argumento de "uno de tantos", como es nuestro, Caballero es una lumbrera y sólo hace magníficas cosas para contentarnos; Corina, además de bella y sexi, es otra lumbrera que se saca las dragas para nuestro bien; Mario Conde es un ejemplo de inteligencia y ciudadanía, porque es vecino de Tui.
Dios mío, cómo está el patio argumental por aquí. Hasta el punto de que seguramente este comentario será considerado como espurio, y no faltará quien diga que éste no es respeto por la libertad de expresión, porque responde a la discrepacia expresada por "Uno de tantos", que a lo mejor tampoco son "tantos". ¡Qué le vamos a hacer!
¿Cuándo vamos a dejarnos de considerar viguismo, o amor a Vigo, eso de esconder la mierda debajo de la alfombra para ocultársela al "enemigo"?
Según yo lo veo, lo prudente es combatir la mierda, venga de donde venga. Y si alguien nos convence de que no es mierda, pues se rectifica y se acepta el argumento contrario y aquí paz y después gloria. Pero tiene que ser un argumento, no una "boutade" como la de "uno de tantos". ¿Se podría considerar inconveniente para alguien que hoy sea viernes? A ver si alguien se va a aprovechar de nuestra debilidad por decir lo que percibimos.
Así lo veo yo, qué quieren que les diga.
Vemos que se abunda en dicterios, sin apoyaturas lógicas concluyentes, y se habla Ex -Cátedra desde el olfato. Confieso que " la lógica" del sr Marcos Andión, me deja perplejo. Considerar adecuado ocultar, lo que no nos conviene, y resaltar -aunque sea con exageración -, lo que sí nos conviene, ¿no le es aplicable , al mismo Marcos Andión, en sus comentarios?. ¡Ah, la famosa paja! Ya tampoco, jamás me he encontrado con una réplica que pusiera tan en evidencia lo anterior.
Lo de dirigir tan antidémocraticamente, una entidad cuyos estatutos incluyen una estructura democrática, no sé si es para reír o para llorar.
En cuanto al resto de los lamentos, mejor no meneallos. No vaya a ser que la gata se ponga colorada.
Sr,...ponga en sus anotaciones, "la cuestión de la oportunidad", y su significación -no baladí-, llévese los deberes para casa, y juegue menos a "enfant terrible", y cultive más aquello de la concatenación de las causas.
O haga su capricho, y dispare al bulto.
Disculpas crudas, al lado mismo de la cocina, en la que se cuecen las habas.
Salud
Tal vez poidamos satisfacer a "uno de tantos" e cultivar a concatenación de causas (sic) e pensar en cales son os intereses particulares de Gayoso e a súa durante anos cultivada (por aquelo de estar ben abonada) camarilla. Por exemplo, utilizando como causa aquelo que D. Carlos chamou o "equivalente universal" (ou sexa, la pasta gansa) e referíndonos a algo tan baladí como o soldo autoasignado durante décadas, tal vez poidamos, concatenando causas, naturalmente, decatarnos que o viguismo de Gayoso (moi especialmente ese viguismo que amosaba cando concedía ás empresas dos amigotes de sempre créditos que nunca infumables que nunca serían reintegrados) pode provir das brutais retribucións que se autoasignaba o noso maltratado líder financeiro e as que asignaba aos seus (poido dicir acólitos?): os catro máximos directivos de Caixanova (o que na casa chamaban La Créme) repartíanse unha retribución fixa de 1.360.000 euros (son datos de fontes sindicais de CN de 2007) e os oito directivos seguintes no escalafón (na casa chamado La Elite), 840.000 euretes. Os soldos dos catro primeiros oscilan entre os 180.000 e os 500.000 euros (témome que este último é Gayoso -son malpensado-)
Cadro de retribucións empregados de Caixanova ano 2007 (fontes sindicais de CN)
Como di o tonto eslogan dunha cadea comercial, lo siento, amigo, "yo no soy tonto"... nin estou disposto a facermo por unha liorta entre chourizos que é allea a min como vigués traballador asalariado e como ser humano.
Na esperanza que esta "apoyatura lógica" (sucia necesariamente pois sucio é feo é falar de diñeiro, non si?) permita que a gata pasee sen rubor pola cociña e que as fabas non se pasen, deséxolle tamén saúde e, como mínimo, unha décima parte do autosoldo de Gayoso.
Sr. Uno de Tantos:
En referencia a su segundo comentario. Así, a salto de mata (el orden riguroso me resulta fúnebre), como la vida misma. Vaya por delante el que, a mí, el señor Gayoso me interesa como dirigente vitalicio de Caixanova (no tengo cuenta en ésta).
"Cuando se razona con esos utillajes"... María Zambrano nos iluminó diciéndonos que "el corazón tiene razones que la razón no entiende". El cerebro, esa víscera humana, se divide en racional e irracional; ¿a santo de qué deberemos de machacar una de las dos partes?
"Dicterios" (sí, he tenido que ir al diccionario, lo reconozco) los justos y suavecitos.
A muchas ciudadanas y ciudadanos, señor Uno de Tantos, no nos preocupa a quién beneficia la retirada de la escena financiera viguesa del sr. Gayoso, pues sabemos que décadas de poder omnímodo sólo dan disgustos a los más y beneficio torrencial a "la familia". (El 'incesto' económico también es pernicioso).
Buenos días.
Una última cuestión, y les dejo ya en este tema, para que mareen la perdiz adecuadamente (de acuerdo con sus intereses, que no son desde luego los de muchos ciudadanos): ¿Los pecados que uds atribuyen al Sr Gayoso, son de hace cuatro días, o los conocen incluso hace más de cuatro años? ¡Se les cayó la venda -como por ensalmo- , así de repente? ¿En este preciso, y precioso momento? ¡Determinante, momento! ¿Para favorecer, qué?.
Les dejo para que cultiven a fondo la Irracionalidad; esa componente para la que doña Raquel López busca máximo desarrollo en su oquedad cerebral. Que uds lo pasen bien, en esas búsquedas y persecuciones.
Les queda todavía, largo camino por recorrer.
Disfrútense con salud.
Después de cinco años como bloguera, una ya sabe que cuando los argumentos escasean... los comentaristas (como el anterior) suelen, esó sí, con más o menos finura, acabar así, recomendándonos lo que practican.
Y usted que lo vea.
El olor a pecado —¡y a pescado también!— algunos (bastantes) ya lo detectábamos hace muchos años; sólo que, por aquel entonces, el Faro de Vigo no nos daba cancha; han tenido que brotar los blogs para que los de a pie tuviésemos un poquito de voz.
Chove sobre mollado.
Juan
Un magnífico ejemplo de aquello que, en los años 70, algunos denominaron "detrasismo". Era un "deporte" para "enterados" consistente en adivinar qué había "detrás" de cualquier cosa que se escribiese. Claro que por entonces había que "leer entre líneas", que el viejo aún no se había muerto, aunque pronto quedó en desuso.
En todo caso, "Uno de tantos", gracias por la generosidad que exhibes perdonándonos la vida y permitiéndonos que sigamos cuidando de nuestros "intereses", que no consideras coincidentes con los tuyos, ¿para favorecer qué?
Triste tiempo éste en el que se exige demostrar lo evidente.
Publicar un comentario