IX ÉPOCA

9.12.07

Sen cambios

Aínda que a propósito das áreas metropolitanas, insistía F. González Laxe, no seu artigo do sábado, sobre un criterio de organización territorial que temos defendido neste blog: "apostamos por el policentrismo, un modelo de organización espacial en diferentes escalas; y que se define por oposición al monocentrismo, en que este último se caracteriza por una fuerte concentración de individuos, actividades y funciones en un sitio único y ejerciendo con intensidad vínculos de orden centrípeto, cuyas consecuencias son aumentos de la brecha entre zonas"
Frente a estas opinións que de tan sensatas parecen evidentes, os nosos gobernos locais seguen practicando o monocentrismo maís rancio Volven querer situar os novos equipamentos culturais (biblioteca, pinacoteca) no centro. Seguen mantendo nas súas cabezas o modelo de salón que tanto gustaba C. Porro, dividindo a cidade en centro e parroquias. Claro que á vez non paran de fomentar o policentrismo comercial, incluso con operacións ilegais no caso da Finca do Conde. Pero ese policentrismo comercial é a antítese do proceso integrador e sostible que non obrigue ós cidadáns a deslocalizarse con viaxes en automóbil para chegar a espacios impersonais e selectivos donde non son benvidos os que non consuman. Por certo, que é de lamentar a esquizofrenia que padece o partido da Consellería de Industria que non dúbida en desenvolver unha campaña de moitas miles de euros en apoio do comercio de barrio (incluindo críticas ecolóxistas ós centros comerciais) mentras ven de promover a nivel local os hipercentros. Agardemos que na próxima revisión médica estean xa curados e non lles dean a incapacidade laboral permanente que se merecen.

8 comentarios:

Anónimo dixo...

En relación con las áreas metropolitanas, el plan de Abel carece de futuro alguno. Interesante la manipulación que ha hecho del CFV a través del camarada Bahíllo (siempre a la orden del partido, en busca del cargo prometido que nunca llega). Pero el pescado está vendido. En el norte no interesa un Vigo potente. Y siempre han estado más unidos que el anárquico (político y empresarialemnte) sur. Y no es una cuestión de conspiraciones, es la pura realidad. Hay quien sabe cerrar filas en cuestión de intereses de ciudad y quien se limita a abrir y reabrir (una y otra vez, constantemente, siempre) debates que nunca a conducen nada.

Anónimo dixo...

Glez. Laxe, hombre gris donde los haya. No estaria mejor en convento.

Anónimo dixo...

Onde anda Soto. Cando pagará ó dano que fixo a cidade de Vigo. Quen enchufou mais empregados no concello i na autoridade portuaria, Soto ou Caballero. A sede da rua Lepanto, está pechada. Escomenzaria o seu declive. Xustiza na terra, non hai, pero divina si, cantos que hoxe están arriba, andaran tirados po las rúas.

Anónimo dixo...

Hombre pasaria el puente en la mansión-cortijo de su amigo de Redondela, en Granada y claro, no faltaria Mapi, a la cita para montar.

Marcos Andión dixo...

Creo que no soy quién de calibrar las apostillas personales que se están haciendo por quienes tienen más interés en señalar culpables que en debatir sobre cuestiones concretas, pero echo en falta comentarios en este sentido.
Quién más quien menos estamos ya al cabo de la calle de las actuaciones personales, pero no estaría de más comprobar que el espíritu crítico de esta ciudad da para algo más que para repetir, hasta la náusea, lo malos que son unos y otros, sin ajustarse a los hechos concretos.
La explicación se me antoja en el sentido de que parecen escasear las tribunas públicas en las que se de rienda suelta a los sentimientos, a los agravios padecidos o a ese íntimo concepto de la justicia distributiva que todos llevamos dentro, y hay que agarrar el rábano por las hojas.
Debo confesar que la intención de este blog (aún a pesar de seguir permanentemente expuestos a que cualquiera pueda decir cualquier cosa sobre cualquiera; y que arroje la primera piedra el que esté libre de culpa) fue siempre la de abrir un espacio para el debate argumentado, para la confrontación y, en su caso, complacencia de las cuestiones propuestas.
Inútil es ya repetir que las alusiones personales son tan lícitas como cualquier otra, pero creo que sería mejor si esas alusiones arrojaran algo de luz sobre los temas propuestos en cada post.
En fin, que cada uno puede hacer de su capa un sayo, pero nosotros preferiríamos que ese sayo sirviera para más de uno, de tal modo que, además de arrimar el hombro a la apetecible "cultura" del discurso racional (con todas las apostillas personales que se quiera) para que todos podamos salir ganando algo, podamos colaborar en que la sociedad en la que nos movemos sea más crítica, más racional y más tolerante.
Así lo veo yo, aunque el ciberespacio no me pertenece y, finalmente, acabará por superar cualquier intención, por buena que sea, y sea de quien sea.
Salud, y buen talante para administrarla en beneficio de todos.

Anónimo dixo...

Perdón, D. Marcos, pero no puedo, irme a la tumba, sin que el caradura de Manolo Soto y algunos más, paguen por todo el daño hecho a mi querida ciudad. En el futuro seguiré las directrices marcadas. Otra vez perdón, pero hay que entender que lo que llevamos dentro aflora.

Marcos Andión dixo...

Querido Anónimo, que ya sé que nos lees con fruición: no son directrices sino sugerencias.
Lamentablemente, la justicia parece no ser cosa de este mundo, aunque, tarde o temprano, a algunos los alcanza.

Anónimo dixo...

Pues Sr. Marcos, coincido y suscribo todo su comentario. Pero ha habido veces....
O sea, no hagas lo que yo hago sino lo que te digo.
No sè si me explico...
Mis excusas.