4.1.07

A solución final

Declaracións escollidas sobre o último atentado de ETA, recollidas no blog de Pablo González Concello de Vigo. Os aprendices de bruxo andan a xogar cos trastos.

A dereita, parafraseando a Lorenzo Pardavila nun recente post, cré, como o percebe nas rochas, que o poder é o seu sitio natural. E cando isto do poder pasa a ser cousa da natureza ou de dios, os laicos e demócratas debemos estar atentos: corremos perigo.

13 comentarios:

  1. Anónimo4/1/07 23:05

    Ya lo decía el Quijote: "Ladrán Sancho,luego caminamos"....
    Pues eso.

    ResponderEliminar
  2. Anónimo4/1/07 23:40

    Mejor así: "Ladran, luego caminamos"....

    ResponderEliminar
  3. Anónimo5/1/07 03:42

    Acabo de recibirlo en mi móvil: "Todos con el presidente y por el proceso de paz. En mi nombre, SI. Pásalo".
    ¡¡¡Pásalo!!!

    ResponderEliminar
  4. Anónimo5/1/07 10:01

    Podéis ver aquí, en el apartado "apócrifas", que "Ladran luego loquesea", nunca se dice en El Quijote. Una de esas cosas que se repite y repite, sin que sea cierta,... como que El Quijote estaba loco.
    Salud y buen año :)

    ResponderEliminar
  5. Anónimo5/1/07 13:16

    No es del Quijote pero es tan buena que seguro que a Cervantes no le importaría incluirla en sus escritos...
    Salud y suerte en la lotería su jugais algo....

    ResponderEliminar
  6. Anónimo5/1/07 13:19

    "Deja que los perros ladren Sancho, señal de que vamos pasando"....

    ResponderEliminar
  7. Anónimo5/1/07 18:18

    Gracias mosca cojonera por tu información.
    Anoto la correcta: "Deja que los perros ladren Sancho amigo, es señal que vamos pasando"
    Y una más del Quijote que también me parece aplicable al tema: "Yo estoy contento de esperar que ría el alba, aunque yo llore lo que ella tardara en venir"
    Pues eso, que no perdamos la esperanza nunca...
    Buenos reyes para todos

    ResponderEliminar
  8. Moito me temo que isto non é cuestión de esperanza, nin de espera á que a alba chegue, mentras nos acubillamos na noite pecha. Aquí, quen non se mova, será, tarde ou cedo, un implicado... aínda que só sexa -nada máis e nada menos- que moralmente.
    Eu, por se tal, e como dicía a Rosa Luxemburg, móvome para ouvir, polo menos, as cadeas.

    ResponderEliminar
  9. Anónimo5/1/07 18:34

    me refería al fin del terrorismo no a las otras barbaridades, por supuesto

    ResponderEliminar
  10. Anónimo5/1/07 19:33

    Siento lástima por Alcaraz. Pienso que a las víctimas de eta no les viene bien estar todo el día con el terrorismo a vueltas. Eso hace daño, no hace falta ser terapeuta para darse cuenta.

    ResponderEliminar
  11. Anónimo9/1/07 16:17

    en los usa, en los años ochenta el gobierno saco un programa de apoyo a las minorías étnicas (a los negros) con el lema "yo no soy una victima", para que dejaran su actitud pasiva y de lástima (de vivir del estado, vamos) y empezaran a trabajar por su propio futuro.

    aqui fomentamos lo contrario, dar pena, buscar la culpa del vecino, etc. Las victimas no me danb pena si no hacen algo para buscar un futuro, no una venganza.

    ResponderEliminar
  12. Anónimo9/1/07 21:32

    Eso que hicieron en usa me parece más sano. Creo que utilizar a las víctiams del terrorismo es una crueldad, así dificilmente podrán recuperarse de sus problemas

    ResponderEliminar

Por favor asina cun nome de usuario (se estás rexistrado en google ou blogger) ou cun "nombre" (que xa sabes que pode ser un alcume.
Evita no posible usar anónimo.
Así debatiremos mellor.
Grazas.