Deprisa, deprisa

¿Será pola manía galaica (froito, entre outras cousas, de moitos anos de subdesenvolvemento e ausencia de cultura e de democracia, supoño) de considerar que non hai que perder tempo na realización daquelas cousas que son "necesarias" (estradas, aparcamentos, construccións, planeamentos urbanísticos, e outras manifestacións da nosa cementoasfaltodependencia), é dicir, que como son necesarias pódense facer de calquera maneira ("daquela" maneira), polo que os últimos desastres na natureza (incendios, inundacións, ...) empezan a ter dimensións apocalípticas?. Pois vai ser si.
Os estudios minuciosos, os informes técnicos rigurosos, as programacións realmente integrais e multidisciplinares, non están precisamente de moda. Un exemplo: moitas estradas fanse (porque son "necesarias"), pero sen ter en conta nin na traza nin nas obras de fábrica que neste país, de cando en vez, "chovequenindios", polo que a auga leva moitos séculos modelando o relevo para facer fronte a estas continxencias. Se non se ten esto en conta e se constrúen o que finalmente se convirten en barreiras, de cando en vez (cada día con maior frecuencia), pasa o que pasa. Ademais, moitas destas estradas fanse para chegar a casas que están onde non deberían -"rodeadas polo lume"; "arrasadas pola chea"-. Os erros ou "pioras" (¿antónimo de "melloras"?) acumúlanse e amplifican exponencialmente os seus efectos.
Ás veces, os "Ai dior mío, que desjrasia" poderian terse evitado.
Estou certo de que cada día estamos máis cerca do Monumetal Cabreo do Planeta e, a esa momento, sinceiramente, non deberiamos ter presa por chegar.