28.12.05

¡¡¡Por fin: la redacción de Vigoblog!!!


Uno de los secretos mejor guardados de la ciudad, por fin desvelado:
¡LA REDACCIÓN DE VIGOBLOG AL COMPLETO!... hace algunos añitos.
(N.R.: Nos hemos visto obligados a desvelarlo en el día de hoy tras recibir información de nuestro servicio secreto de que el Faro de Vigo lo iba a publicar).

13 comentarios:

  1. Para una mejor comprensión de la noticia, de izquierda a derecha: Raquel López y Gumersinda Lisboa (víctimas de su insobornable recato), Tiago Louro (en la pola, como siempre), y Pablo Eifonso, Marcos Andión y Lorenzo Pardavila (empeñados en navegar contra corriente).
    ¡Hala! Ya está.

    ResponderEliminar
  2. ¡Querida Gumersinda! Ya me lo parrecía a mí ¡No has cambiado nadita! Pero escribes, como entonces, poquito.
    Y a ti, Lorenzo, bien se te reconoce en tus aficciones a la mar; claro que ahora ni saludas a los pobretes, tu barco de 12 m. de eslora te tiene sobrado.
    Saludos
    'El castañeta' ¿Me recordáis?

    ResponderEliminar
  3. Esta si que es buena: mi hermanito aquí metido y en casa todos sin saber qué hacía metido tantas y tantas horas en su cuarto ocupándonos la línea de teléfono (no, no nos da para tarifa plana).

    ResponderEliminar
  4. Mecajo en tal! Para un día que fallo á reunión sacades a xxxx foto. Agora vanme recoñecer na oficina.

    ResponderEliminar
  5. Nótase ben que perdechedes a inocencia.
    ¡Parecíades tan boiños!

    ResponderEliminar
  6. Amigo Lorenzo, ¿llamas oficina a ese tugurio donde nos sirves esas cañas con cutre tapa?
    Te juné, amigo.

    ResponderEliminar
  7. Gumersinda y Raquel, siempre juntitas ¿eh? Reconozco esa foto, sí en la calle Santa Marta, delante de la antiga Fábrica del Gas. Esa foto os la hizo tía Amelia el día de mi primera comunión.
    ¡Que pequeño es el mundo!

    ResponderEliminar
  8. Lorenzo, agora xa sei onde andas a gastar os céntimos do bote, langrán.

    ResponderEliminar
  9. Marcos, amigo, aínda recoñecendo a postura retratada como moi propia, non estou en pola algunha, senón tomando un xelado na primeira comunión de Encarnita, ao carón da súa tía Amelia, mirando tamén ás pernas de Raquel e Gumersinda. Tempos aqueles de total anonimato!!

    ResponderEliminar
  10. Anónimo2/1/06 13:10

    ¿Y si esta media docena de chavales fuese tan sólo un jichiño?

    ResponderEliminar
  11. Anónimo2/1/06 16:09

    Guenaro, si así fuese, en vez de seis sería uno, sin duda, porque media docena = 1 si y solo si 1 = media docena. En caso contrario, no. O al revés. Curiosón, si te fijas bien, los sacarás por las caras (menos a Raquel y a Gumer, que las sacarás por los tobillos... con cuidado)... ¡no me digas que no conoces al del helado!: de Vigo de toda la vida (por sus orejas los conocereis).

    ResponderEliminar
  12. Raquel, hija...por mucho que te empeñes , nunca seras mujer....te lo dice uno que si lo es...... Manolo....pero te quiero igual...guapa...aunque fumes.....

    ResponderEliminar
  13. Mi mas sincera enhorabuen apor llevar tanto tiempo aportandonos vuestra vision.

    PABLO

    Despedidas Vigo

    ResponderEliminar

Por favor asina cun nome de usuario (se estás rexistrado en google ou blogger) ou cun "nombre" (que xa sabes que pode ser un alcume.
Evita no posible usar anónimo.
Así debatiremos mellor.
Grazas.