
A comparación por proximidade é obvia; o maltratado espacio de Montero Ríos deseñado polo arquitecto Vázquez Consuegra dentro das actuacións de abrir Vigo ó mar supón un contrapunto de calidade e racionalidade urbana fronte ó mero decorativismo das novas obras de Luis Taboada e contorno da Alameda. Sen entrar nos coidados detalles na concepción e execución da obra de Consuegra -que poñen de manifesto a existencia dunha clara e activa dirección do proxecto-, no estudio dos materiais e despeces dos pavimentos, e fixándonos só no uso da vexetación, decatarémonos da diferencia entre un pobre planteamento decorativista e unha reflexiva intervención urbana. Árbores de mediano porte (tileiras), de folla caduca (sol en inverno, sombra en verán), plantados xa cun gran calibre; pérgolas inzadas de glicinia e buganvilla que conforman espacios singulares no paseo, respecto pola vexetación preexistente no xardín de estilo xaponés deseñado por Sales...
Sensibilidade fronte a sensiblería. Arquitectura fronte a artificiosidade. Mentalidade urbana fronte a mentalidade rural desclasada.
Corina Porro: "Soy una esquizofrénica de la naturaleza"
Váquez Consuegra
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Por favor asina cun nome de usuario (se estás rexistrado en google ou blogger) ou cun "nombre" (que xa sabes que pode ser un alcume.
Evita no posible usar anónimo.
Así debatiremos mellor.
Grazas.