1. Caballero ten unha forma antiga de gobernar. Todo xira arredor da súa persoa, non forma equipo e pasan os anos e segue rodeado dos mesmo fieis que practican unha obediencia acrítica. El é o ideólogo, gobernante e portavoz, monopolizando a imaxe e a comunicación. Vai en contra dos tempos de cooperación, liderados compartidos e formación de equipos.
2. A súa presenza enfermiza nos medios de comunicación é a maneira que ten de relacionarse coa sociedade. Para conseguir un trato preferente establece convenios de colaboración que na maioría dos casos son imprescindibles para a supervivencia de periódicos e emisoras. Impide así o desenvolvemento de medios de información veraces que sirvan á sociedade á que se dirixen.
3.Practica un populismo conservador e escasamente democrático simplificando a política mediante
- a presentación dun enemigo exterior (a Xunta, antes tamén a Deputación, Zona Franca, antes tamén o Porto) como causante dos males da cidade.
- A concentración de toda actividade nun líder único que establece o contacto directo coa sociedade (os programas tipo Aló Presidente se multiplican) .
- O encabezamento de mobilizacións seleccionadas e situadas sempre cerca das convocatorias electorais. Son actos aillados que reforzan a súa imaxe.
- A presenza en todas actividades da cidade donde a súa condición de alcalde vese transformada nunha continua campaña electoral . E todo isto ofrecendo unha imaxe de sacrificio da súa vida pola cidade.
5. Non ten un proxecto de cidade de futuro. O seu urbanismo non existe. Emprega o mesmo un PXOM mal elaborado que unha lei de excepción “ “ad hoc”. Limítase a “conservar” a vella cidade a traveso das humanizacións e engade algunhas “imitacións” como a cidade vertical. O seu modelo de cidade ven converxendo co do PP: ambos ven unha cidade adicada a servizos turísticos. Non hai resposta á previsible crise da industria que cada día avisa da súa presenza.
6. Vigo está quedando fora dos movementos de transformación política que están acontecendo en multitude de cidades. Non participa nas redes que están conformando unha nova institucionalidade deixando atrás as vellas (deputacións, federacións ). Mentras outros equipos de goberno eficaces practican un goberno multinivel conscientes que o localismo é un atraso, Caballero segue encerrado nunha confrontación con réditos electorais dubidosos. Tampouco mostra interese pola recuperación de servizos básicos privatizados que ven acontecendo en toda Europa.
7. Vigo vive no atraso. Os problemas do século XXI non existen para Caballero. A cidade non encara problemas como a degradación medioambiental, o problema de un transporte sostible ou o cambio climático. Herdeiro do peor das políticas dos 80s, a cidade mata a canonazos problemas como a depuración con instalacións megalómanas que aumentan a vulnerabilidade da cidade.
8. A educación para Caballero redúcese a unha foto cos bolseiros que van aprender inglés e co mantemento de -outro servizo privatizado – escolas infantís. Sen embargo, non hai iniciativas para diminuír a fenda dixital, un serio obstáculo para a mobilidade no emprego e para a participación democrática. O mundo dixital non existe na cidade de Caballero que encerrado na súa maioría absoluta, ignora os novos mecanismos de empoderamento dos cidadáns.
9. O poder xustifica os medios. Esta é a máxima que preside o goberno de Caballero no terreo ideolóxico. Nen un impulso ao laicismo que demanda a diversidade da cidade. Segue comprometendo á Alcaldía de todos en actividades e crenzas de algúns. As procesións e símbolos son xustificadas con argumentos dos partidos conservadores.
10 Por último, os datos electorais indican que nas dúas últimas eleccións,Caballero quedou relegado á terceira posición na cidade. O ritmo de desaparición do bipartidismo acelérase. Sen dubida, está é a última maioría de Caballero.