IX ÉPOCA

28.7.14

O alcalde non vai na procesión

O alcalde non vai ir na procesión do Cristo. Nen a policía local,nen protección civil, nen o exército. Trátase de institucións democráticas e, porén, integradoras. Non poden avalar coa súa presencia actividades que discriminan cidadáns e cidadás por razón de crenzas particlares non importa cales.
Abel Caballero pode asistir ás actividades privadas que desexe pero o alcalde non. Nengún servidor público pode ir nunha procesión en cantro que tal: fora por tanto uniformes e sitios preferentes.
Asi de sinxelo.


23.7.14

A "obra social": a privatización continúa


A recente historia das caixas ilustra o principio de socialización das perdas ( o saneamento de Novacaixagalicia custou máis de 9000 millóns de euros públicos) e de privatización de beneficios (o Sr, Escotet mercou un banco saneado a prezo de saldo) Aínda máis, para aqueles que falaron do sector financieiro galego quedou claro que as decisións sobre créditos e mesmo sobre boa parte do patrimonio artístico e inmobiliario están hoxe en mans de empresarios que por responderen a interesen privados pouco nos vai a importar a súa procedencia ou donde se reunan para decidir..
Pero a cousa non para. O proceso privatizador continúa. O lóxico desde o punto de vista dos cidadáns sería que a cambio dos millóns arrincados dos servizos públicos, os restos do naufraxio das caixas, a mal chamada obra social, pasara a mans públicas. Sen embargo na configuración do patronato da “Afundación” aparece Abanca con nove representantes a cambio de cinco millóns de euros. Por que Abanca e non o Santander? Por qué nove representantes, máis que ningunha outra institución? Que apaños hai por detrás?.
 
Pero o proceso privatizador segue tamén por camiños máis disimulados. Debido as dificultades de financiación a obra social debe (sic) aplicar criterios de rentabilidade na súa actuación como, por exemplo, cobrar o aluguer de instalacións aos colectivos ou organizacións cidadás e co mesmo argumento comenzará un proceso de venta de centros e inmobles.
Especial relevancia ten o caso da Escola de Negocios de Vigo, oscuro obxecto do desexo dunha das universidades privadas máis conservadoras, a de San Pablo CEU que conta en Vigo cunha Escola de Maxisterio. A campaña propagandística comenza con un comunicado da dirección da escola solicitando a privatización, aparecen artigos de prensa denunciando os atrancos que a univesidade de Vigo pon á ampliación de títulos e comparando o enorme deficit da Escola de Vigo co éxito da da Coruña. Complétase a manobra cunha campaña publicitaria  da San Pablo para facer amigos entre os medios de comunicación. 
 
Tirando do mesmo fío, Abel Caballero denuncia a falta de claridade na ubicación da sede da Afundación e levanta a súa voz para decir que Vigo non vai estar no patronato . Un paso maís no populismo abeliano que cada dia afunde máis a cidade na depresión.



O problema non é a sede senón  o desmantelamento da mal chamada obra social que tiña un papel execesivamente protagonista na política cultural da cidade - co beneplácito de cantos gobernos pasaron polo concello- e viña promovendo entidades privadas para dar servizos públicos como é o caso do Colexio Fogar San Roque ou a mesma Escola de Negocios.
Que facer agora cos restos ? Pois antes de que nos argumenten que vai ser inviable o mantemento das institucións e patrimonio e procedan a súa venda a prezos de risa para favorecer a uns amigos, debemos esixir que a institución pase a ser pública ou sexa dependente das institucións democraticas locais: os concellos . Paralelamente os servizos publicos (Colexio Fogar, residencias , Escola de negocios,..) deben ser incorporados á rede pública nun proceso de transición que asegure o respeto polos traballadores e usuarios. Recuperemos o que pagamos.


5.7.14

Rexeneración de Samil: PSOE, dobre moral

Reproducimos aquí (grazas Antón Lois, de Amigos da Terra polo aporte) este documento da Comisión de Medio ambiente e cambio climático do Senado. Sirve de exemplo para ilustrar que a renovación do Jonathan (e o mantenemento doutras infraestructuras do Concello) vai a ser o argumento que utilice o Ministerio como excusa para meter no caixón o plan de rexeneración de Samil.  Abel Caballero, coa nova concesión do Jonathan, acaba de proporcionarlles unha coartada perfecta para paralizar o investimento:
[as negriñas son nosas]

BORRADOR DE LA COMISIÓN DE MEDIO AMBIENTE Y CAMBIO CLIMÁTICO, CELEBRADA EL LUNES 24 DE JUNIO DE 2013
[Acta completa da sesión]

Se abre la sesión a las trece horas y cinco minutos.

    La señora PRESIDENTA: Buenos días, señorías. Damos comienzo a la sesión de la Comisión de Medio Ambiente y Cambio Climático del día de hoy, 24 de junio.
    En primer lugar, se somete a aprobación el acta de la sesión anterior. ¿Hay algún inconveniente? (Asentimiento.) Queda aprobada.
    Gracias.

CONTESTACIÓN DEL GOBIERNO A

- PREGUNTA SOBRE LAS PREVISIONES DEL GOBIERNO CON RESPECTO A LA RECUPERACIÓN DEL PROYECTO DE REGENERACIÓN DE LA PLAYA DE SAMIL, EN VIGO (PONTEVEDRA), CON INDICACIÓN, EN SU CASO, DE LAS CANTIDADES A CONSIGNAR EN LOS PRÓXIMOS PRESUPUESTOS Y DE LA FECHA DE FINALIZACIÓN DEL PROYECTO.
(Núm. exp. 681/000717)
AUTOR: MARRA DOMÍNGUEZ, MARÍA DE LOS ÁNGELES (GPSocialista).

    La señora PRESIDENTA: Pregunta de la senadora Marra Domínguez sobre las previsiones del Gobierno con respecto a la recuperación del proyecto de regeneración de la playa de Samil, en Vigo, con indicación, en su caso, de las cantidades a consignar en los próximos presupuestos y de la fecha de finalización del proyecto.
    Tiene la palabra su señoría.

    La señora MARRA DOMÍNGUEZ: Muchas gracias, señora presidenta.
    Al igual que las anteriores, esta pregunta se formuló inicialmente como una pregunta escrita. Al no cumplir con los plazos, se transformó en oral.
    La playa de Samil está situada en la parroquia de Navia, en la ciudad de Vigo. Mide cerca de 1900 metros y es la playa más representativa y significativa de la ciudad. Tiene un alto grado de ocupación a lo largo de todo el año debido precisamente a la proximidad del centro urbano. Tanto la playa, como el paseo y la zona verde constituyen uno de los mayores atractivos de la ciudad. Es punto de encuentro, de paseo, de ocio, de disfrute, de esparcimiento durante todo el año no solo para los vigueses sino también para muchas de las personas que visitan la ciudad de Vigo.
    Esta playa era un gran arenal hasta el año 1970. Se realizaron obras en el paseo marítimo, con un muro de borde, un vial paralelo sobre el campo dunar, reduciéndose así el ancho de la playa significativamente, prácticamente a la mitad.
     Conscientes de la importancia que para el Grupo Parlamentario Socialista tiene esta playa, este elemento imprescindible para el atractivo turístico de la ciudad de Vigo, en el año 2009, el Gobierno municipal suscitó al Gobierno de la nación que se iniciase un proyecto integral de regeneración de dicha playa. El objetivo prioritario era recuperar gran parte del sistema dunar. Para ello, el proyecto planteaba actuaciones, como el retranqueo de 25 metros del paseo actual, la replantación de árboles, el retranqueo de dotaciones deportivas, jardines, construcción de un nuevo paseo de 12 metros de ancho, que estaría también retranqueado entre 20 o 30 metros respecto al actual, casi duplicando así la superficie del arenal, pasando de 50 000 a 80 000 metros cuadrados.
    Este proyecto se llevó adelante, se concluyó; de hecho, se pagó por parte del concello y por parte del ayuntamiento se le dio el visto bueno, por tanto, esta totalmente concluido, y es por lo que formulamos esta pregunta.  Ante la ausencia total de información, ante la dejadez por parte del Gobierno del Partido Popular, planteamos esta pregunta: ¿en qué situación se encuentra este proyecto? ¿Qué cantidad de dinero se prevé incorporar en los próximos presupuestos para ponerlo en marcha? ¿Cuál es la fecha prevista para su finalización?
    Gracias.

    La señora PRESIDENTA: Tiene la palabra el señor secretario de Estado.
  
    El señor SECRETARIO DE ESTADO DE MEDIO AMBIENTE (Ramos de Armas): Muchas gracias, señoría.
    Seré breve. A fecha de hoy, el Ministerio de Agricultura, Alimentación y Medio Ambiente no incluye en la planificación para 2013 de su Programa 456 D, Actuaciones en la costa, el proyecto de regeneración de la playa de Samil, en Vigo, debido a determinadas dificultades derivadas del propio proyecto y por considerar que es necesario revisar los criterios utilizados para definir la actuación que verdaderamente precisa la playa de Samil.
    Muchas gracias, señoría.

    La señora PRESIDENTA: Senadora Marra, ¿quiere intervenir?
    Tiene la palabra.

    La señora MARRA DOMÍNGUEZ: Gracias, presidenta.
    No es esa la respuesta que nos están dando; de hecho, hay una respuesta del ministerio en la que manifiesta que ha incluido en la planificación para 2013 de su Programa 456 D, Actuaciones en la costa, el proyecto de regeneración de la playa de Samil, en Vigo. Esa es la contestación que nos ha dado el Gobierno. Usted está diciendo una cosa distinta. Nos hemos fijado que en los presupuestos existen una serie de partidas en las cuales, como son tan amplias, no se recoge como tal dicha partida; sin embargo, la contestación que nos dan es esta. Por tanto, le agradecería que nos diese más información, que concluyese si es usted el que nos dice la verdad, o es el Gobierno. ¿En qué situación se encuentra?
    Otra cuestión. Usted ha hablado de defectos, de dificultades. Me gustaría que, en concreto, nos dijera qué dificultades tiene, porque, reitero, este proyecto es sumamente importante; de hecho, la playa está perdiendo de una forma continuada, cada año, arena. Es una demanda que se está realizando por toda la ciudadanía, por la corporación, por el alcalde de Vigo, por   los distintos grupos del municipio. Hace poco se presentó en el pleno del ayuntamiento de Vigo una moción relacionada con este asunto, y todos los grupos, incluyendo el Partido Popular, estuvieron a favor de llevar adelante este proyecto de regeneración. Por ello le planteamos esta pregunta: cuáles son los problemas que suscitan y si realmente el que está diciendo la verdad es usted o es el Gobierno.
    Muchas gracias.

    La señora PRESIDENTA: Tiene la palabra el secretario de Estado.

    El señor SECRETARIO DE ESTADO DE MEDIO AMBIENTE (Ramos de Armas): Muchas gracias, señoría.
    Insisto en que la respuesta es que nuestro ministerio no incluye en la planificación para 2013, en su Programa 456 D, Actuaciones en la costa, el proyecto de regeneración de la playa de Samil, Vigo. Por tanto, no sé que confusión puede haber, pero no está incluida por considerar que los requisitos utilizados para definir la actuación hay que revisarlos.
    El proyecto denominado Recuperación del Sistema Dunar de la Playa de Samil, en el término municipal de Vigo, Pontevedra, fue redactado a través de un contrato de servicios que se suscribió el 30 de abril de 2010, por un importe de 89 000 euros y un plazo de ejecución de doce meses. Se recepcionó el contrato el 20 de diciembre de 2011, y el presupuesto total de las obras es de 16 494 709,71 euros, IVA incluido. El objeto del proyecto es recuperar, en la medida de lo posible, las dimensiones de la playa existente antes de la ejecución del actual paseo, y para ello se plantea su demolición y su retranqueo hasta el límite original de la duna móvil, esto es entre 20 y 30 metros hacia tierra de la actual. A partir de ese límite, se plantea un paseo de 12 metros de ancho y 1917 metros de longitud. El proyecto cumplía con los requisitos del Plan General de Ordenación Urbana de Vigo, excepto en el caso del vial exterior, que se proyectó manteniendo unas dimensiones similares a las existentes, en tanto que el plan general contempla un vial de un solo carril. Esto es debido a que la reducción de este vial, contemplada en el plan general, se apoya en la ejecución de un nuevo vial hacia el interior que vendría a sustituir el existente, y mientras este nuevo vial no se ejecute, se considera imposible reducir el actual.
    Por otra parte, el proyecto contemplaba el levantamiento de los rellenos existentes en la desembocadura del río Lagares, que en la actualidad están siendo ocupados por instalaciones deportivas, con objeto de recuperar la duna primitiva.
    La tercera característica a destacar del proyecto es la demolición de las edificaciones existentes sobre la duna. Además, quiero señalar que el retranqueo del actual paseo suponía la supresión de 951 plazas de aparcamiento para las cuales se proponen alternativas en el proyecto, pero que no forman parte de él y que, como tal, no se valoraron. Para que el proyecto fuera viable, señoría, el Ayuntamiento de Vigo debería habilitar esas plazas de aparcamiento alternativas, así como buscar una nueva ubicación para las instalaciones deportivas a retirar. Debido a los problemas indicados anteriormente, que no son pequeños, el coste de la actuación que no es desdeñable y que debería ser exitoso en el caso de que se realizara y, por tanto, nos obliga a ser muy cautos a la hora de impulsar una obra de estas características y estar muy seguros de que todos los requisitos se cumplen, y por considerar que, además, es necesario revisar los requisitos utilizados para definir la actuación, el Ministerio de Agricultura, Alimentación y Medio Ambiente no ha incluido en la planificación de 2013, en su Programa 456 D, Actuaciones en la costa, este proyecto de Recuperación del Sistema Dunar de la Playa de Samil.
    Muchas gracias, señoría.

    La señora PRESIDENTA: Muchas gracias.

Necesitamos facer chegar a Abel Caballero a nosa firme postura contra esta concesión que hipoteca por 30 anos a rexeneración da nosa praia. Pedímosche que participes coa túa sinatura. Só nos fatan 68 sinaturas para chegar a 500 e que Avaaz envíe ao alcalde a nosa petición. Anímate a asinar aquí!.

Feirantes: un asentamento ilegal consentido e propiciado polo Concello de Vigo

A cousa comezou cando os veciños de Navia protestaron pola instalación nas rúas do polígono das caravanas dos feirantes que durante a celebración das festas de Bouzas e Coia, asentaban nese barrio as súas vivendas ambulantes.

Segundo as informacións de prensa, a policía local viguesas actuou derivándoos cara os solares existentes baixo un viaducto da VG-20, na avenida de Ricardo Mella, á beira do río Lagares próxima á súa desembocadura.

No ano 2013, informaba La Voz de Galicia deste feito e daba conta das protestas deste colectivo de comerciantes por non dispoñer dun lugar axeitado para o seu asentamento provisional. Na mesma información, indícase a realización dos seus vertidos de augas residuais directos ao cauce do río, no que resulta, segundo as ordenanzas municipais de medio ambiente e a lexislación española e galega de protección das augas continentais, unha manifesta ilegalidade.

Onte, o mesmo medio de comunicación volvía a facerse eco desta situación, incidindo de novo na permisividade e mesmo o alento municipal a instalárense ilegalmente neste lugar.
Segundo fontes dos propios comerciantes, non contan cunha autorización administrativa en regra, como correspondería legalmente, senon coa mera permisividade das autoridades locais. Tamén indican que foron obxecto hai uns meses dunha inspección ambiental dos propios servizos municipais, que constataron o vertido irregular directo ao río.

Estes son os feitos. Feitos que poñen de manifesto un estilo de actuar do Concello de Vigo que roza a prevaricación. Incapaces de solucionar un problema real e de buscar alternativas viables para o asentamento destes comerciantes ambulantes, acuciados polas protestas dos veciños de Navia aos que quere coidar especialmente Abel Caballero pois pensa que non pode perder o que considera un viveiro de votos, optan pola inaceptable política do avestruz e pola permisividade cos infractores (que están, entre outras cousas a contaminar un cauce protexido), permitíndolles, de tapadillo, montar un asentamento nun lugar que, obviamente, nin está preparado, nin pode acoller un uso de vivenda temporal.

Non pode o Concello alegar ignorancia, pois a Policía Local coñece estes feitos e as súas circunstancias, como é fácil deducir do contido das novas que enlazamos, e da inspección ambiental realizada polos seus propios servizos mediambientais. E a Policía Local está obrigada a denuncialos e o alcalde de Vigo a impedilo, poñendo os medios necesarios para que, se así o considera, se poidan celebrar as festas á vez que os seus actores se acomodan nun lugar acondicionado adecuadamente e con todos os permisos e garantías legais e hixiénico-sanitarias.

Pero semella que esta práctica non é unha excepción, senon que comeza a ser a regra na actuación municipal, empeñada en satisfacer a tirios e troianos para non perder nin un só voto no exercizo responsable do poder. Este é o caso da absoluta permisividade coa ocupación discrecional do espazo público por terrazas dos bares, pola vía de deixar cair, sen resolver administratrivamente como corresponde, que hai vía libre de feito para ocupar as beirarrúas e non pagar, ademais, por isto; que aínda que exista unha ordenanza reguladora e unhas taxas por ocupación do espazo público, farase a vista gorda. Claro que sempre que a ocupación non sexa para unha actividade tan perigosa como un miniaparcamento para bicis de aluguer.

Dentro desta mesma filosofía, a recente autorización polo baixini, sen resolución nin acordo de ningún tipo que se coñeza, do uso da praia da illa de Toralla polos propietarios de cans coas súas mascotas. Novamente contentando a tirios e troianos (os de Toralla son poucos e poucos serán os empadroados en Vigo), elúdese o procedemento legal para actuar pola irregular vía dos feitos. Incapaces de ter unha política e un programa xeral -máis alá de medidas punitivas aplicadas ao tumtum e de ocorrencias circunstanciais- sobre o uso do espazo urbano e natural local polos animais de compañía, improvisan, sen mollárense, pequenas concesións que nada solucionan e que só producen novos problemas e a sensación de estarmos gobernados por políticos irresponsables.

O titular da nova de La Voz de Galicia, "El Concello no garantiza luz y agua a los feirantes  que pagan el servicio", parécenos menos axeitado o que utilizamos para encabezar esta entrada: o Concello, obrigado a cumprir e facer cumprir a legalidade, consente e promove, polo menos por omisión, un asentamento ilegal e o vertido de augas residuais sen depurar directamente ao cauce dun río ou o enganche non autorizado de tuberías á rede municipal de smidoiros.

4.7.14

Esquerda Unida de Vigo oponse á concesión do antigo Jonathan

jonathansamilA executiva local de EU entende que a concesión por trinta anos máis do antigo restaurante Jonathan antepón intereses ecómicos privados ao ben común e a sustentabilidade dos nosos espazos naturais.
Para EU, que amosou sempre a súa oposición ao actual PXOM, esta concesión mesmo contradí o propio PLAN ESPECIAL DE REXENERACIÓN AMBIENTAL E ACONDICIONAMENTO DO LITORAL URBANO (ALCABRE-SAMIL), contemplado neste PXOM aprobado no 2009. Un dos obxectivos deste plan era a rexeneración ambiental do areal, para o que se establecerían segundo o redactado no PXOM as seguintes medidas:
Substitución do trazado da Avda. de Samil, que separa o primitivo areal, illando parte do sistema dunar da praia e alterando a dinámica de transporte de sedimentos.
Transformación do paseo de Samil, eliminación o muro e traslado dos usos lúdicos e deportivos.
Estudio particular da vexetación dunar asi como da restauración das coberturas orixinais e establecendo indicadores dun plan ambiental de seguimento das dinámicas erosivas e sedimentais no areal.

Por iso, dende Esquerda Unida non entendemos como é posible que 5 anos despois da aprobación do PXOM non só non se teña desenvolvido o plan de rexeneración das dunas se non que se atente contra a propia esencia do plan coa concesión do inmoble ata o 2044.
Para protexer Samil de esta e de futuras operacións de especulación urbanística, dende Esquerda Unida reclamamos que se declare como espacio natural de interes local (ENIL) tal e como sucedeu co complexo duna-areal do Vao.
FONTE: Web de EU Vigo 

3.7.14

ANOVA impugna o prego de licitación do establecemento hostaleiro Jonathan, situado na praia de Samil en Vigo.

A cuestión de fondo desta impugnación é a recuperación do areal e do sistema dunar de Samil. A existencia do paseo que percorre a totalidade da praia sobre o espazo antes ocupado polas dunas de Samil, impide a rexeneración natural das mesmas. Esa información, que nos anos setenta e oitenta era ignorada polas autoridades municipais, hoxe en día é coñecida por toda a cidadanía. Unha barreira artificial coma o paseo de Samil (situado onde está e construído de xeito aintiecolóxico) supón a condena da propia praia, e nun futuro máis ou menos inmediato, como ten sucedido noutras praias de zona urbana invadidas con este tipo de construcións, obrigaría o goberno municipal a unha reposición artificial da area da praia con custos elevados e co fracaso a curto prazo garantido.
Os abalos e debalos da marea arrastran o areal cara ao mar, e vano lambendo sen posible reposición natural, como é ben sabido, pois pra que as mareas e o vento –e mais a vexetación– fagan o seu traballo, non pode existir ningunha barreira artificial que impida a recuperación do ciclo dunar.
A Dirección Xeral de Sostibilidade de Costas realizou no seu día un proxecto (cun custo aproximado dun 103.000 euros) pra levar a cabo unha reforma da praia de Samil. A execución dese plan está estimada nuns 17 millóns de euros. No ano 2013 o plan estaba en fase de aprobación inicial por parte do Ministerio de Medio Ambiente, Medio Rural e Mariño.
O propio grupo municipal do PSOE instou ao goberno central a que procedese á súa execución o 25 de febreiro de 2013, e esa proposta foi respaldada no pleno municipal de Vigo por unanimidade.
Este proxecto da D.X. de Costas non supón nin moito menos unha recuperación do sistema dunar, senón soamente que o paseo e as piscinas se retranqueasen 25 metros. Malia ser un plan insuficiente prá recuperación da praias, vese de feito obstaculizado pola presenza de tres establecementos: un deles é o Jonathan.
Recentemente, o goberno municipal abriu un prazo pra o prego de licitación do Jonathan que remataba hoxe, día 2 de xullo. O día 9 deste mes abriranse as plicas pra coñecer as ofertas de explotación do establecemento hostaleiro, e en caso de serlle adxudicada a alguén, estaría concedéndose unha licencia de explotación por 30 anos.
Calquera proxecto, sexa a reforma de retranqueo do paseo actual, ou un plan integral de recuperación da praia e do seu sistema dunar que se queira levar a cabo nun futuro, atoparíase co obstáculo do establecemento en cuestión (así como dos outros dous existentes: Camaleón e Di San Remo). Quen tivese daquela a licencia de explotación, estaría en condicións de reclamar unha indemnización millonaria.
O Jonathan incumpre a Lei de Costas de 1988, modificada no ano 2013. A disposición transitoria 4ª vén dicir que as instalacións que ocupen unha zona de dominio público marítimo-terrestre serán demolidas ao extinguirse a concesión. Neste caso, a concesión (que remataba en agosto de 2016) expirou por defunción da persoa titular e sen que fose legalmente posible a súa continuidade a través de herdeiros.
O canon anual que pagaría quen se fixese cargo da explotación do Jonathan é de 20.000 euros, ben pouco beneficio se o comparamos co valor ecolóxico da zona tal como era antes das construcións invasivas. Un dos argumentos por parte do goberno municipal pra retomar a vía de licitación sería que se trata de servizos necesarios nunha das praias de maior afluencia de Galicia. Pero é evidente que tales servizos poden existir nunha liña máis retirada e que respecte a praia trala súa eventual recuperación.
Conclusión: o goberno municipal de Caballero (en contradición con propostas anteriores do PSOE) non quere deixar aberta a posibilidade dunha reforma na praia de Samil e moito menos a liberdade de xestión pra que calquera outro goberno municipal posterior puidese acometer ese proxecto de rexeneración do sistema dunar. Rexeneración que, de levarse a cabo, representaría unha mellora incuestionable da praia de Samil, recobrando a forma natural que calquera habitante da cidade con máis de 45 anos poderá lembrar como un dos espazos costeiros privilexiados da ría de Vigo.
Caballero, que tanto fala de Vigo como cidade europea, debería ter presente que en calquera outro país atlántico de Europa, unha praia como a de Samil non estaría nas condicións actuais, ou sexa, condenada ao seu progresivo deterioro e moi lonxe de calquera xestión minimamente respectuosa e intelixente dende o punto de vista medio-ambiental, que ao cabo tamén permitiría pór en valor un espazo de gran atractivo turístico.

O concurso da concesión está na súa primeira fase, unha vez rematado o prazo de presentación de ofertas dos licitadores. Nestes días reunirase a Mesa de Contratación do Concello para continuar co trámite de adxudicación. Van apurar todo o posible o procedemento para que non haxa tempo a paralo.
Necesitamos facer chegar a Abel Caballero a nosa firme postura contra esta concesión que hipoteca por 30 anos a rexeneración da nosa praia. Pedímosche que participes coa túa sinatura. Só nos fatan 69 sinaturas para chegar a 500 e que Avaaz envíe ao alcalde a nosa petición. Anímate a asinar aquí!.